Chapter 44

1.8K 72 7
                                    

*Forgiveness

Keira's POV

"D-Dad?"

"Anak.." he said with his eyes teary.

"Bakit ka pa bumalik? Don't worry. Matigas parin naman ang ulo ko kaya aayawan nyo parin ako. You may leave now." sabi ko saka nilagpasan silang lahat para umakyat sa kwarto ko.

"Den." tawag ni Sky.

"Keira." tawag ni Mom.

"No, it's okay. Let her." sabi ni Dad.

Iyon lang ang huli kong narinig bago ko mailock ang pinto ng kwarto ko.

Everything starts to look blurred when I looked around.

"UGGGHHHH! Why now?! When everything's alright? BAKIT? Sana hindi ka nalang bumalik! Pinagulo mo lang ang lahat!" I screamed saka nagbasag ng kung anong mahawakan ko.

*CRASH!*

*BLAG!*

*CRASH!*

*CRASH!*

*BLAG!*

"I HATE YOU! I hate you because you left us! You left me!" I shouted, sobbing.

Napaupo ako, nakasandal sa pinto.

"DEN. Open the door." nadinig kong sabi ni Sky.

"Let us in. Please honey. Talk to me." mom pleaded.

"NOOO! LEAVE ME ALONE! I don't want to talk to anyone! Not Sky, not mom, not everyone!" I yelled, still crying. "I don't need all of you!"

I can't see things clear anymore.

My face and hands are all wet with my tears.

"No. I d-don't want h-him in my life. I a-already f-forget everything a-about him." I told myself while sobbing.

Half an hour crying, screaming, sobbing, yelling, and shouting..

"Keira. Let me in. It's me."

Is that Neo?

"No. Just leave." cold kong sabi. Tama lang ang lakas para marinig nya ko sa labas ng pinto.

"Just a minute?" he asked.

"No."

"Why?"

"Leave me alone."

"How if I don't want to?"

"I don't care. Just leave."

"Ang kulit mo 'no? Papasukin mo nalang kasi ako." he said calmly.

"Mas makulit ka. Ayoko nga kasi. A-Y-O-K-O. Ayoko." inis kong sagot.

"Give me a reason first."

"I just don't want to talk with anyone."

"But you're already talking with me." simpleng sagot nito.

Natahimik ako dahil dun.

"Please? Talk to me. After a while, pag galit ka pa rin, ako ang kusang aalis." he pleaded.

Sigh. I know na hindi nya ako titigilan kaya pinagbuksan ko sya ng pinto.

He looks worried yet, serious.

Mabilis syang pumasok at sya rin mismo ang nag-lock ng pinto.

"My mom called you." I stated.

"Yes. Because she's worried about you." he said like it's a-matter-of-fact.

When a Man Hater Meets Her FiancéTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon