Copper Coins / Tong Qian Kan Shi - BL (TR)

Bölüm 4 - Kağıt Adam (IV)

Buzun vahşi saldırısına uğrayan adam tarafından dilsiz kalan Xue Xian tekrar kesenin içine düştü. Kafasına aldığı tuhaf darbe, nerede olduğu konusundaki tüm hissini kaybetmesine neden olmuştu.

Bir an dinlendikten sonra tekrar Xuanmin'in kesesine tırmanmaya başladı ve sonunda vurulduğu yere geri dönmenin yolunu buldu. Kendini kaba kenevir kumaşa dayayarak başını tekrar o şeye vurmaya çalıştı ama bu sefer hiçbir tepki yoktu.

"Ona sapladığım iğneyle bir ilgisi var mıydı?" Xue Xian kendi kendine mırıldandı, sonra iğneyi alıp tekrar denemeye gitti. 

"Ah... beni neyle bıçaklıyorsun?" Jiang Shining'in boğuk sesi geldi. "Şimdi ne yapıyorsun?"

Xue Xian'ın aklına bir şey geldi. "Nasıl konuşabiliyorsun?" diye sordu.

Jiang Shining bunu düşünmemişti. Şimdi o da şok oldu. 

Doğru: Bugün için tüm zamanını çoktan tüketmişti. Hareket etmemeli ve konuşmamalıydı. Neden aniden tekrar konuşmaya başlamıştı? 

Az önce gelen garip zil sesiyle mi ilgiliydi? Hayır – ondan önce bile Jiang Shining konuşmuştu ama ikisi bir şeylerin ters gittiğini fark etmemişlerdi.

Ya da... bu kel eşeğin üzerinde gerçekten ilginç bir sihirli bir eşya mı vardı? Xue Xian bunu düşündükçe meraklanmaya başladı. Başka bir şey söylemeden iğneyi tekrar Xuanmin'in yanına sapladı. 

Ayrılmak üzere olan Xuanmin: "..."

Xue Xian muhtemelen tarihte onu esir tutan adama karşı bu kadar küstah davranan ilk kişiydi.

Xuanmin kaşlarını çattı ve yaramaz kağıttan adamı çantasından çıkardı. Xue Xian her yerde yuvarlanmış olmasına rağmen, şekli katlanmış halde kaldı ve başka birine göre sıradan bir kağıt parçası gibi görünüyordu – bir mektup boyutunda – hiçbir eksiği olmayan.

Xuanmin kağıttan adamın kafasını çimdikledi ve gümüş iğneyi ondan ayırmaya çalıştı.

Ama iğne kağıda sıkıca yapışmıştı ve yerinden kıpırdamıyordu.

Xuanmin bakışlarını kağıttan adama yöneltti ve "Bırak" dedi.

Görevliler: "..." 

Bu dolandırıcı keşişin nesi vardı? Şimdi nasıl bir gösteri yapıyordu?

Liu-shiye, hala bunun için sersemlemiş durumda, ömrün çok uzun değil, sonunda kendine geldi. Öfkeyle Xuanmin'i işaret etti ve bağırdı, "Seni hiçbir işe yaramaz serseri keşiş! Sonuna kadar şüpheli görünüyorsun, kökenlerin de bilinmiyor. Posterdeki suçlu sen olmasan bile, yine de seni tutuklayabilir ve işkence edebilirim. bana ne yaptığınızı nereden geldiğini ve her ayrıntıyı anlatmalısın! [1] Ben seni daha fazla rahatsız etmeme nezaketini gösterdim, minnettar olup olmaman umurumda değil ama teşekkür edeceğine beni tehdit ediyorsun?! Biri onu tutuklasın-" 

[1]: Burada Musuli (yazar) şu ifadeyi kullanıyor: "Sen bana atalarının önceki sekiz neslini anlatana kadar." Bu İngilizce'ye ve türkçeye çevrilemeyecek kadar karmaşıktı, bu yüzden daha gerçek bir ifadeyi kullandım.

Lafını bitiremeden Xuanmin onun sözünü kesti. "Kaşlarının arasındaki boşlukta ışık yok," diye açıkladı sakince. "İç kısmı siyah, dış hatları yeşil. Bu da kaderindeki tüm yılları tükettiğin anlamına geliyor. Ayrıca sol kulağında kan lekesi var."

"Hangi kan lekesi?" Liu-shiye kulağını yokladı ama kan izine rastlamadı.

"Göremezsin." Xuanmin sonunda iğneyi kağıttan adamın kucağından çıkarmayı başardı ve tekrar çantasına koydu. Kağıttan adamı tuttu ve parmağıyla hafifçe vurdu.