Copper Coins / Tong Qian Kan Shi - BL (TR)

Bölüm 3 - Kağıt Adam (III)

Geçmiş yaşamında, Xue Xian'ın yukarıdaki gökleri deldiği ve aşağıdaki dünyayı salladığı biliniyordu. Ama şimdi, rastgele bir bakır levha parçasından başka bir şey kullanmadan değersiz bir keşiş tarafından yenilmişti... 

Yosun büyüsü, keşiş tarafından dokunulduğunda hemen dağılmıştı ve Xue Xian ve Jiang Shining, orijinal kağıttan adam görünümlerine geri döndüler. Keşiş iki kağıt yüze sıkılmış bir bakış attı, sonra onları katladı ve kalçasındaki bir keseye koydu.

Xue Xian, ilahi öfkesinin tüm gücünü kel eşeğe salamadan önce, belirsiz bir şekilde keşişin kesesine tıkıldı. Torba sıkıca kapatılmıştı, kaçacak yer yoktu. 

Saf hüsran bir adamı öldürebilseydi, Xue Xian o kesenin içinde 200 kez ölürdü. O her zaman gururlu bir yaratık olmuştu: başkalarını kızdırmasına izin verildi, ama başkaları hiçbir koşulda onu kızdıramazdı. Elbette bu haksızlıktı, ama onun gibi bir zuzong istediğini elde edebilecekken neden adil olsun ki? Ancak şimdi çok kibirliydi ve tüm gemisini batırabilecek tek bir demir çiviyle karşılaşmıştı.

Xue Xian, keşişin neden buraya geldiğini umursamadı. Şu andan itibaren o ve kel eşek baş düşmanlardı. 

Xue Xian asla başkalarına boyun eğecek tipte değildi. Bir bıçağı olsaydı – bu keşişi kalçasından bıçaklamaktan çekinmezdi. Ama ne yazık ki, yanında silah taşıma alışkanlığını hiç edinmemişti. 

Bu keşiş bir buz sütunu gibiydi, bırakın konuşmayı, yüzünde duygu göstermekten hoşlanmayan türden – ama vücudu kesinlikle sıcaktı. Sıcaklık, keşişin ince cüppesinden Xue Xian'ın kağıt gövdesine sızdı.

Sadece birkaç dakika sonra boğulduğunu hisseden Xue kağıt adam: "..."

Can sıkıcı!

Doğrusu sinir bozucuydu. Sağlığı bozuk insanlar için sert bir kışta çok fazla sıcaklık tamamen moral bozucu olabilir ve bu özellikle yarım yıldır felç olan Xue Xian için geçerliydi. Yolları net değildi, bu yüzden ne qi'si ne de kanı düzgün bir şekilde dolaşmıyordu ve zayıf vücudu herhangi bir ısıyı tutamıyordu. Bütün kış dayanılmaz geçmişti. Bu buzdan adam tarafından bir an için tutulduğu için, Xue Xian'ın vücudu zihnine itaatsizlik etti ve hareket etmeye zahmet edemeyecek kadar rahat ve memnun hissetmeye başladı.

Xue Xian iki kez katlanmıştı. Bir süre sonra sonunda tembel vücudunu ona boyun eğdirdi ve keşişin kesesinin içindeki diğer nesneleri aramaya başladı.

Bu genç keşişe gelince, Xue Xian onu hala anlamıyordu.

Eğer gerçekten bir yeteneği olsaydı... O zaman bir parça kumaşı yırtıp bir parça bakırı, yosun toplamak için kullanmanın hiçbir anlamı yoktu. Bir bebek bile bunu bilirdi! Ayrıca, gerçekten yetenekli bir kişi yerden bir şey almak isterse, bu sadece parmağını oynatma meselesiydi. Ve yosunu unutun – tüm evi bile kaldırabilirdi! Neden eğilip onları kendi alması gereksin ki?

Ancak herhangi bir becerisi yoksa... O zaman büyü katmanlarını nasıl hemen gördü? 

Xue Xian, ilk başta hareketlerinde temkinli davrandı. Kâğıttan ince eliyle keşişin kesesindeki şeyleri hafifçe ve dikkatli bir şekilde karıştırırdı. Yaptığı şey tamamen duyulmamış bir şeydi.

Ancak bir süre sonra, hiç dikkatli olması gerekmediğine karar verdi, çünkü keşişin onu fark edemeyecek kadar meşgul olabileceğini fark etti. Xue Xian, neden olduğunu bilmese de, sanki bir kalabalık toplanmış gibi, beyaz kenevir kumaş katmanlarının arasından avludaki sesleri zar zor duyabildi.

"Hey... neden yüzüme vuruyorsun?" Sıktığı dişlerinin arkasından Jiang Shining'in boğuk sesi kesenin içinde bir yerden yükseldi. Xue Xian'a karşı sabrının sonuna gelmiş gibiydi.