බවලත් උදවිය. නාන අවස්ථාවක් ම බලා, නා ගැනීම සදහා ලිදට යාමට මා පුරුදුව ඇත්තේ, ස්වභාවධර්මය දෙස එබිකම් කිරීමට මා තුල ඇති කලා රුචිය නිසාම හෝ සත්යය. ඒ සැටියෙන්ම දැකීමට හුරු වු මාගේ දාර්ශනිකත්වය නිසාම හෝ නොවේ. වැඩියෙන්ම ඔවුනගේ කතාබහට කන්දීමෙන් ලද ඉමහත් ආස්වාදය නිසාය. රටේ අමාරු තත්වය පිරිමින්ට වඩා හොදින් වටහා ගැනීමෙන් දෝ ඔනෑවටත් වඩා ඉහලින් දිය රෙද්ද තද කර ගන්නා මොවුන් කිචිබිචියත් සමග අංග චලනයට මුල් තැන දෙවා කතා කරනා කතා බහ එතර වැදගත් නොවේ. එහෙත් අද ඔවුන්, කෞතුකාගාරයට යැවීම පිනිස ලොරියක් එන තෙක් රැස් කර තබා ඇති ගල් රූප මෙන් ලංවී නොසැලී උනන්දුවෙන් කරන කතා බහ නම් වැදගත් විය යුතු බව ඈත දීම මට වැටහුණි. මම පදුරු අස්සේ පහත් වී හෙමින් හෙමින් ළිද ලගට ඇදී සැගවී සිට කන දුන්නෙමි. හත් දෙනෙකුගෙන් සමන්විත වූ බවලත් පිරිසේ කතා බහ මෙසේ විය.
"බලන්න අනේ රටේ හැම බඩුවක්ම ගණං යනව."
"ඒක නේන්නං අනේ, එකට දෙක තුන හතර ගණං ගිහිල්ල."
"බඩු කියන දේවල් වලිං තවම ගණං ගිහිල්ලා නැත්තේ අනේ අපි විතරයි."
"ඌගේ ගණංවලට අපි අහුවෙනව අනේ!"
"අපි ඌ ගණං ගනනවා වැඩියි අනේ!"
"මං කියන්නං, අනේ!"
"ටෙල් කො අනේ!"
"වට් අනේ?"
"මං කියන එක ඔයාල කරනව ද?"
"අපි ගණං උස්සමු!"
"ඔව් අනේ - අපි ගණං උස්සමු.''
"පිරිමි තුට්ටුවකටවත් ගණං නොගෙන, ඌගෙ දිහා බලන්නෙවත් නැතුව, ඌ කියන දේ අහන්නෙවත් නැතුව, ඌ දෙන දේවල් ගන්නෙවත් නැතුව අපි ගණං පිට ඉමු. එතකොට අනේ_ඌ අපෙෙගාවට දණ ගාගෙන, බඩ ගාගෙන, හතරට නැමී නැමී, වැද වැද එයි!"
"ගුඩි අනේ!"
"දැන් අනේ, අරය නාන්න එන වේලාව! වෙනද වගේ එයා අපේ දිහා හොරං බලන්නයි, හිනාවෙන්නයි, කතා කරන්නයි, අපේ ලවා පිට අතුල්ල ගන්නයි, සරම හෝද ගන්නයි. දගලයි. අහුවෙන්න එපා!"
"වී අනේ - අපි එහෙම අහුවෙන්නෙ නෑ."
"එයා ගෑනුනට හරිම ආසයි. මං හිතන්නේ ලෝකෙන් එයාට හොදම, වටිනාම, ලස්සන දේවල් තමා අපි! එයාට අපිත් එක්ක නෑවත් සැපයි! එක නේ අපි ඉන්න වේලාවටම එයා නාන්න එන්නේ.."

YOU ARE READING
Trouble (season 1) [✔ COMPLETE✔]
Short Storyමං තීරණය කරා පොඩිම පොඩි කතා එකට එකතු කරලා ff එකක් ලියන්න. ලියන්වා කිව්වට මේක උපුටා ගන්නා ලදී. short and sweet ඒවා ගොඩක්. ලස්සනද දන්නෑ... (මේවා උපුටා ගැනීමක් බව කරුණාවෙන් සළකන්න) කතා කියවලම බලන්නකෝ...😁 පිස්සුම පිස්සු කතා....... එක වෙලාවකට මට හිතෙනව...