Drift Queen [Tłumaczenie]

30. Ratowanie Ramsay

Trzecio osobowe pov

Po ukłonie ze strony Doma Han zabrał Elise w bardziej spokojne miejsce. Wyglądała, jakby przeszła przez piekło, chociaż był pewien, że pozwolili jej posprzątać.

Część kuchenna, z której mogli korzystać, była pusta, a on pozwolił jej usiąść na blacie, patrząc przez lodówkę. Znalazł gotowe kanapki i wziął colę, którą jej podał. Wiedział, że Rome śmiałby się, gdyby go teraz zobaczył, ale zaczął myśleć, że kobieta, którą kocha, nie żyje. Mógł sobie pozwolić na bycie kropkami, do cholery!

Kobieta, o której mowa, skwapliwie sięgnęła do wspomnianej kanapki, pozwalając mu sprawdzić swoje ramię. Kiedy skończyli, po prostu stali tam, trzymając się nawzajem.

- Co się stało? - Jego głos był stłumiony na jej ramieniu.

- Wracałam do domu. Rozmawiałam z Takashim. Z drugiej strony ulicy patrzył na mnie mężczyzna, a potem ktoś znokautował mnie od tyłu. - Elise pozwoliła sobie swobodnie oddychać teraz, kiedy wróciła z Hanem, ale niespokojne uczucie z tyłu jej głowy nie pozwalało jej całkowicie się zrelaksować.

- Szukaliśmy cię wszędzie... 

Wszyscy obserwowali, jak wychodzą. Ulga na twarzy Hana nie została przez nikogo pominięta i kiedy wszyscy zabrali się do pakowania, Dom poszedł do kuchni. Zauważył, że dziewczyna wciąż była niesamowicie zmęczona.

- Han. Powiedziałeś jej już?

Han potrząsnął głową. - Nie.

Ona - Elise obserwowała go. - W takim razie najlepiej, jak ty to zrobisz. Ona jedzie z nami.

Time skip

Elise chwyciła rąbek koszuli. Odgłosy samolotu nie pomogły jej ani trochę w zachowaniu spokoju. Poczuła na sobie wzrok Hana, ale nie mogła się zmusić, by powiedzieć mu, że czuła się, jakby gdzieś wciśnięto przełącznik. Po jej porwaniu. Po prostu nie miała czasu na przetworzenie tego i wiedziała, że ​​musi to zrobić. Ale bycie w wypadku samochodowym, a potem porwanie i odurzanie narkotykami nie ułatwiało jej porządkowania głowy.

- Grosik za twoje myśli? - Han delikatnie rozplątał jej uchwyt na koszulce i pozwolił jej chwycić jedną z jego dłoni

- To dużo do ogarnięcia. - Wymamrotała. Usłyszała otwierający się samolot i wiedziała, że ​​mają teraz spaść w niebo.

Uczucie upadku (nawet w samochodzie) było czymś, czego nie miała ochoty przeżywać ponownie i poczuła ogromną ulgę, gdy uderzyli o ziemię.

Mieli zbliżyć się do autobusu wiozącego Ramsay i podczas gdy facet o imieniu Brian opiekował się strażnikami w środku, ona miała wydostać hakera. Musiała jeszcze zdecydować, czy miała szczęście, czy pecha, że ​​powiedzieli jej, że może teraz użyć do tego ręki.

- Jesteś gotowa?

Skinęła głową i pocałowała go w policzek. - Jestem gotowa.

Dom i kobieta w drugim samochodzie (Letty, prawda?) otworzyli tył autobusu, Elise i Brian skoczyli.

Podest przeszył jej lewą stopę ból. Podczas gdy Brian znokautował strażników, ona znalazła Ramsay. - Klucze! - Złapała je i otworzyła celę.

- Jesteśmy tutaj, aby pomóc. - Próbowała uspokoić rozhisteryzowaną kobietę, ale niewiele to działało. Zamiast tego skinęła głową do Briana i oboje zaprowadzili ją na tył autobusu.

- Musimy skakać.

Ramsay potrząsnęła głową i powiedziała coś, czego nie mogła zrozumieć.

Brian spojrzał na nią. 

- Skacz!

Elise nie zawahała się i skoczyła, lądując na masce samochodu Doma.

Było kamieniste, ale udało jej się wsiąść do samochodu i wreszcie na trzecie miejsce, które zainstalowano zamiast tylnego siedzenia. Wepchnęli Ramsay do środka w chwili, gdy inny samochód uderzył ich z boku i przez kilka okropnych sekund Elise była w innym samochodzie, w innej części świata.

Elise modliła się do każdego boga, który chciał słuchać, aby wypuścił ich z tego żywych.

Podczas gdy Dom prowadził, obie dziewczyny starały się pamiętać o oddychaniu.

Elise próbowała przygotować się psychicznie na to, kiedy zjechali z klifu i bez zachęty wzięła hełm i założyła go. Wiedziała, że ​​Ramsay, już przerażona, zaczyna zdawać sobie sprawę z sytuacji i żałowała jej, gdy uderzyli w zbocze urwiska i straciła przytomność.

---------------------------------------------------------------------

Z okazji rozpoczęcia szkoły dodam jeszcze jeden rozdział