ကျင့်ကြံခြင်းလောကတစ်ခွင်ဝယ် စွန့်စားမယ်

အခန်း (၃) ဒေါ်ဒေါ်လျန် ထွက်သွားလေပြီ

Burmese Translation of 呆呆少女异世行 by Author 慕凌彬

အခန်း (၃) ဒေါ်ဒေါ်လျန် ထွက်သွားလေပြီ

TRANSLATOR - No Cause

_____________

"ဟုတ်ပါပြီ ဟုတ်ပါပြီ နင် ငိုနေတာ မဟုတ်ပါဘူး၊ ငါကပဲ မှားတာပါ" သူမက ငိုနေတာ မဟုတ်ဘူးလို့ ပြောရင် ရှောင်ယွဲ့ကလဲ လိုက်ငြင်းနေစရာ မလို။

"တကယ်တော့လေ နင့်အကောင်ပေါက်လေးကို တစ်ခုခုကျွေးချင်ရင် နင့်သားမြတ်က နို့ချိုတစ်ခုကိုပဲ တိုက်ကျွေးဖို့ လိုအပ်မနေဘူး၊ ဒီက သစ်သီးပင်တွေမှာ နို့သစ်သီးပါတယ်၊ အကောင်ပေါက်လေးတွေ အကြိုက်ပဲ၊ မှော်အစွမ်းလဲ ပါတာမို့ ကလေးတွေ စားဖို့ အတော်လေး သင့်တော်တယ်၊ နင် လိုချင်ရင် ငါ လိုက်ခူးပေးမယ်လေ"

"တကယ်လား၊ ကျေးဇူးနော် ရှောင်ယွဲ့ နင် အရမ်း အရမ်း သဘောကောင်းတာပဲ" နို့ပြဿနာကို ဖြေရှင်းလိုက်နိုင်တော့ ဖုန့်ဝူ မျက်နှာလေးလဲ အပြုံးပန်းပွင့်နိုင်သွားတော့လေတယ်။ သူမ ကလေး နောက်တစ်ခါ ဆာရင် ဘာကျွေးရမလဲ ပူပန်စဉ်းစားနေစရာ မလိုတော့ဘူး။

"အကောင်ပေါက်လေးတွေက အပင်တွေစုနေတဲ့ တောအုပ် ဗဟိုချက်မှာ သွားဆော့နေတတ်တယ်၊ ဒီဘက်ကို လမ်းမှားနယ်ကျွံပြီး ရောက်လာကြတဲ့ လူသားတွေကို အမဲလိုက်ကြတာလေ... ဒါကြောင့် ငါ နင့်အတွက် အသီးသွားခူးပေးနေတုန်း ဒီကပဲ စောင့်နေလိုက်တော့" ရှောင်ယွဲ့အမြင်မှာ ဖုန့်ဝူအပေါ်ကို အထင်မြင်ကောင်းရှိနေမိတာကြောင့် သူမကို ကူညီပေးချင်စိတ် လိုလိုလားလားရှိတယ်။ 

"ကောင်းပြီလေ...! ဒါဆို ငါ ဒီနေရာကနေပဲ စောင့်နေလိုက်မယ်နော်" သူမ ဆရာနဲ့အတူ ယွဲ့ဟွာတောင်မှာ နေတုန်းကလဲ သားရဲကောင်တွေမှာ ပိုင်နက်မြေ အသီးသီး ရှိခဲ့ကြတယ်။ သူတို့က တော့မယ်ဆိုပြီး သူမကို အရင် လာ လာ ခေါ်တတ်ကြတာမို့ သူမ တစ်ခါမှတော့ အန္တရာယ်ကြားထဲ မကျခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဒီနေရာက မတူညီ ခြားနားနေတဲ့ နေရာ။ ဒီနေရာက သတ္တဝါတွေကိုလဲ သူမ မြင်ဖူး ကျွမ်းဝင်နေတာ မဟုတ်ဘူး။ ခွင့်ပြုချက် မပါဘဲ သူမ စွတ်ဝင်သွားရင် အန္တရာယ်ရှိလိမ့်မယ် ထင်တယ်။ ဒါကြောင့်မို့ တောအုပ် ကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်လို့ ဖုန့်ဝူဟာ ရှောင်ယွဲ့ မှာထားတဲ့အတိုင်း - စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ ထိုင်စောင့်နေဖို့ပဲ လုပ်တော့တယ်။