ကျင့်ကြံခြင်းလောကတစ်ခွင်ဝယ် စွန့်စားမယ်

အခန်း (၁) ကလေးလေး

Burmese Translation of 呆呆少女异世行 by Author 慕凌彬

အခန်း (၁) ကလေးလေး

TRANSLATOR - SHARR

--------------------

ထျန်းလန် သူမလက်ထဲက မွေးကင်းစကလေးလေးနဲ့ မျက်လုံးချင်းဆုံလိုက်တယ်။

ကလေးတွေက ရုပ်ဆိုးလိုက်တာ။ ထျန်းလန် လေ့လာြပီးတော့ ကောက်ချက်ချလိုက်တော့တယ်။

ဒေါ်ဒေါ်လျန်က ပြောတာတော့ မွေးကင်းစကလေးတွေက ဒီလိုပဲတဲ့။ ကြီးလာမှ ပိုလှလာမှာတဲ့။

ထျန်းလန်က တစ်ခြားကလေးတွေကို တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒေါ်ဒေါ်လျန်ကတော့ ကလေးတော်တော်များကို အရင်ကတည်းက မြင်ဖူးတာဆိုတော့ မှန်လောက်မှာပါ။ ထျန်းလျန် သူမကို လုံးဝ သံသယမရှိ။

ပြီးတော့ ဒီကလေးက ဒီကမ္ဘာမှာ ထျန်းလန်၏ တစ်ဦးတည်းသော မိသားစုဖြစ်တယ်။ သူမ သူ့ကို လွန်ခဲ့တဲ့ရက်အနည်းငယ်က မွေးဖွားခဲ့တယ်။

ထျန်းလန် သူမကိုယ်တိုင်တောင် စိတ်ရှုပ်ထွေးနေတယ်။ သူမနိုးလာတုန်းက သူမက ဆရာနဲ့ ယွဲ့ဟွာတောင်မှာ မရှိတော့ဘဲ တစ်နေရာရာမှာ ကလေးတစ်ယောက်ကို မွေးနေရတယ်။

ထျန်းလန် ရှုပ်ထွေးနေတဲ့အရာတွေကို နားမလည်။ ပြီးတော့ သူမ နားမလည်တဲ့အရာတွေကို နားလည်ဖို့လည်း မကြိုးစား။

ဒေါ်ဒေါ်လျန်က ဒီနေရာမှာ သူမ ပထမဆုံးတွေ့တဲ့ လူတစ်ယောက်။ ဒေါ်ဒေါ်လျန် ကြည့်ရတာ ထူးဆန်းတယ်။ သူမမှာ ဆံပင်ပြာရှည်နဲ့ အစိမ်းရောင်မျက်လုံးတွေ ရှိတယ်။ ပြီးတော့ ထူးဆန်းတဲ့စကားတွေလည်း ပြောသေးတယ်။

ဒေါ်ဒေါ်လျန်က အရမ်းကပ်စေးနှဲတယ်။ ထျန်းလန်အတွက် အရသာရှိတဲ့ ကြက်စွပ်ပြုတ်လုပ်ပေးပေမယ့် ကြက်သားဖတ်က သေးသေးလေးပဲပါတယ်။

ဒေါ်ဒေါ်လျန်က ပြောတယ်။ သူ့နာမည်က ဖုန့်ဝူတဲ့။ သူ့ကို ရှောင်ဝူလို့လည်းခေါ်ကြတယ်တဲ့။

ဆရာပြောတာတော့ ဓားရေးကျင့်ကြံသူတွေအတွက် အရေးကြီးဆုံးအရာက သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ဓားတဲ့။ ဘယ်အရာကမှ ဓားရေးကျင့်ကြံသူတွေအတွက် အရေးမကြီးဘူး။