ASİ

•iki' Alper•

Medya: Asi. Biraz daha küçük hayal edin.

Bakışları, göz rengi ve boyu tam istediğim gibi o yüzden büyük dursa bile Asi'yi andırdığını düşünüyorum ;)

Bölümleri ne zaman bitirirsem o zaman atarım haberiniz olsun.

2.bölüme başlıyoruz...

...

1 hafta sonra:

"Asi! Bir bakar mısın?"

Bana seslenen Kerem abiyle ifadesiz bakışlarım onu buldu.

"Geliyorum."

Başımdaki boneyi çıkarıp ellerimi yıkadım. Bugün mutfağa girmiştim. Kendi tercihimdi. Restaurantta bugün normalin dışında bir yoğunluk vardı. Gerçi yoğunluk olması normaldi çünkü bugün pazardı.

Kerem abinin yanına vardığımda suratının beş karış olduğunu gördüm. Kaşlarımı çatıp söyleceği şeyi bekledim.

Sert bir nefes veren Kerem abi etraftaki kalabalığa bakıp suratını buruşturdu.

'Aloooo. Abiciğim sen bu işten para almıyor musun? Ne bu haller?'

İçimden geçenleri elbetteki dışımdan söylememiştim. Bana her daim yardım eden bu adama saygısızlık yapmayacaktım.

"Bugün işlerim fazlasıyla aksi gidiyor. 2 motorcu hastalık sebebiyle gitmek zorunda kaldılar. Diğerleri de gitti.
Ve gördüğün gibi bugün fazlaca kalabalığız. Başka biri aklıma gelmedi. Bana yardım edebilir misin?"

'Napim?'

Hayır tabikide bunu da içime atmıştım. Ama haklıydım. Benim nasıl bir yardımım dokunabilirdi ki?

Benim konuşmayacağımı anlamış olmalı ki boğazını temizledi.

"Yani...paket servisleri sen yapar mısın?"

Motor kullanmayı biliyordum. Daha 18 yaşıma girmediğim için ehliyetim yoktu. Cadde de motor kullanamayacağıma göre teslimatları nasıl bırakacaktım. Yürüyerek mi?

Yine beni anlayan Kerem abi durur mu? Durmaz. Hemen başladı konuşmaya.

"Yakın bir arkadaşım arabasıyla gelecek, birazdan burada olur. Teslimatları nereye bırakacağın poşetlerin üzerinde yazıyor zaten. Yaparsın değil mi?"

Tabiki de yapacaktım. Adam patronumdu. Birde bende rica etmişti.
Ben o kadar korkunç muydum?

"Tamam abi hallederim."

Tebessüm eden Kerem abi gülerek elini yumruk yapıp salladı. Benim ona baktığımı fark ettiğinde eski haline dönüp omzuma dokundu.

"Şu kapıdan giren mavi gözlü 20 küsür yaşlarında biri gelicek. Elemanlar zaten paketleri halledicek. Hadi bekle sen orada. Benim çok işim var."

Bir şey dememe fırsat vermeyen Kerem abinin arkasından meraklanmıştım. Garip davranmıştı sanki. Gerçi şu 1 haftadır çok garip şeyler oluyordu zaten.

1 hafta önce gelen mesajta o gün spor salonunda gördüğüm iki çam yarmasının benim öz kuzenlerim olduğu yazıyordu.

Çıktığım şokun ardından hemen numarayı engelledim. 1 haftadır da spor salonuna gitmiyordum. Onlarla karşılaşırdım diye. Gerçekten öz kuzenlerim miydi?