Jauhara's perspectief
We liepen met zn drieën naar de kantine, ik kocht snel een broodje en rekende af. er liep een jonge voor me waarvan ik zn achterkant herkende. ik was zo diep in mn gedachte verzonken dat ik niet eens merkte dat ik tegen hem aanliep, hy draaide zich om en keek me in mn ogen aan, wauw hij heeft groene ogen, ik stopte met staren en zei zacht sorry, hy glimalachte lief en keek weer voor zich. ik liep snel naar ranja die van een afstandje alles heeft mee gevolgd. ze keek me aan met haar pretoogjes en barste uit van het lachen. ik kon haar nu wel wurgen, iedereen keek onze kant op. de bel ging en ik had geen zin meer in de laatste lessen dus ging ik me maar ziekmelden. Onderweg naar huis was het saai iedereen had nog school dus ben ik niemand tegengekomen.
Thuis aangekomen. was niemand thuis dus besloot ik wat eten te maken.
ik at alles op en melde me effe aan op facebook daar was ook niks te vinden dus besloot ik maar een beetje te gaan slapen.
JE LEEST
hoe een Jongen je leven veranderd....
Losowehoofdpersonen: ik= Jauhara, 17jaar broer= anouar, 19 jaar zus= amina, 19 jaar broer= foudail, 22 jaar broertje= samir, 12 jaar bestevriendin= ranja, 17 jaar
