"Class dismissed" narinig kong sabi ni Atty.
Okay! One day down. Tomorrow is another day.
Kalaban yarn.
Isang araw palang pero pigang piga na yung utak ko.
Grabe naman kase.
Kasi naman first day palang nag distribute sila kanina ng printed readings, sabi namin ang dami palang aaralin for the WHOLE SEM! It turned out for the FIRST TWO WEEKS pa lang pala ung readings and cases assigned to us!
Imagined that. Parang di ko na kaya. First day. Akala ko chill chill palang. But this is so disaster. Disaster sa utak.
"Babes. Kakayanin ko ba? "Stella said.
"Aba! Malay ko. Don't stress your self gaga. Di ka nag iisa. Marami tayo" sabi ko sabay high five sa kanya.
Ganun dapat. Pang malakasang mindset. Just think that hindi ka nag iisa. Kasi kung iisipin mong ikaw lang. Mababaliw ka talaga.
"Bye! Mauuna na ako babes. You know. Hindi ako nagdodorm. Ayaw ni mommy. Di ko daw kaya. Parang tanga diba?" Paalam niya.
"Bye ! Ingats."I answered back.
Ako kase. Nag dorm ako. Kapag uuwi pa ako sa bahay. Hassle medyo malayo sa amin. Tsaka wala din naman akong uuwian dun. Saint Peter is busy. Tsarot! Busy si kuya palagi e. For my own good magdorm nalang. Diba. Less pagod.
Our dorm is just ten minutes away from the main building which is doon ang room namin.
Pagdating sa dorm. I don't know what to do. For the first time of my life nagkalat ang mga reading materials namin.
Ang dami.
What to do.
Hindi ko din alam.
So, ang ginawa ko muna. Inayos yung mga reading materials na binigay per subject and schedule.
Ang hirap pala talaga kapag ikaw mismo makakaranas ng ganito. Dati kapag dismissal hindi pa ako deretso uwi sa bahay. Syempre party party ganun.
But now. I don't think so.
Kaya ang ginawa ko. After maayos yung mga reading materials. Nagluto muna ako.
Second kumain syempre.
Mamaya pa ako magshoshower. Kase kapag nag shower na ako. Deretso tulog na dai.
After ko kumain.
Naalaa ko yung ObliCon. Sakit sa bangs.
May pagkaterror yung proff. Katakot. Baka pang one week lang ako dito sa law school.
Gosh! Iisipin ko pa lang yun.
Hindi pwede. Andito na ako. Kailangan kong ilaban to. Si kuya nag sacrifice magtrabaho para sa akin. Yun nalang yung iisipin ko.
As I opened the book. I scan it first. Gosh! Ang dami. Isang subject palang. Pamatay na.
Can I do this?
Can I survive?
Or shift to the left na ba?
Gosh! There's a lot of question in my mind.
Kase naman.
Kasalanan ng law school. Tsarottt!!
Ang tatalino kase nila dun. Parang gusto kong maging isa sa kanila. And that's why I'm here.
Si kuya nga. Nagulat nung sinabi kong sa law school ako papasok. Parang tanga lang. Pero can't blamed him naman. Hindi naman kase ako nag aaral ng maayos dati nung college.
YOU ARE READING
Survival of the Fittest
Fiksi UmumI'm 21 -hesitating and unsure. I don't know where this journey will take me. I know I'll mess up, I'll break, I'll cry but I'll fight, I'll believe and I will hope. JENNY DE LANIO AT YOUR YOUR SERVICE✨