Η Αλλαγή

κεφάλαιο 8

Πλέον είναι 8 το βράδυ και τα παιδιά θα έρθουν σε δύο ώρες. Καθώς είμαι έτοιμη εκείνη την ώρα χτυπάει η πόρτα.

Μυρτάλη: πέρασε λέω και βλέπω το Τεό να βάζει διστακτικά το κεφάλι του μέσα.

Τεό: έχεις λίγα λεπτά να μιλήσουμε; Είναι σοβαρό.

Μυρτάλη: για πες μου το σοβαρό.

Τεό: θέλω να σου πω λόγο που απομακρυθηκα και σου έκανα όλα αυτά.

Μυρτάλη: για πες μου.

Τεό: όταν τελειώσαμε την τρίτη γυμνασίου εκείνο το καλοκαίρι εγώ με τα παιδιά είχαμε πάει σε παράνομους αγώνες μποξ και χωρίς να το καταλάβουμε είχαμε μπλεχτεί όλοι εκτός από τον Άλεξ. Δεν ήθελα ποτέ να απομακρυνθω από σε σένα και να σε κάνουμε όλα αυτά αλλά έπρεπε γτ αν εδειχνα σε αυτούς ότι είσαι η αδυναμία μου θα σου έκαναν κακό και δεν θα το άντεχα μετά από λίγο καιρό θέλαμε να ξεμπλέξουμε προσπαθήσαμε αρκετές φορές αλλά δεν γινόταν. Όταν μας ανακοίνωσε ο μπαμπάς για την δουλειά του στην Αμερική και ότι εσύ ήθελες να πας μαζί ένιωσα χάλια γιατί ήξερα ότι φεύγεις εξαιτίας μου και αυτό με πονούσε αλλά πιο πολύ με πονούσε ότι σου φερομασταν άσχημα στο σχολείο και δεν μπορούσα να κάνω κάτι γτ μας παρακολουθούσαν. Όταν έφυγες έδωσα μια υπόσχεση στον εαυτό ότι θα ξέμπλεξω και μετά από 4 μήνες που έφυγες κατάφερα και εγώ και τα παιδιά με την βοήθεια του Άλεξ και το κοριτσιών να ξεμπλέξουμε. Μυρτάλη συγνώμη για άλλο συγχώρεσε με αν παθαινες κάτι δεν θα μου το συγχωρούσα ποτέ σε παρακαλώ συγχώρεσε με.

Μυρτάλη: πάντα αναριωτιομουν αν έκανα κάτι λάθος εγώ που να σε πλήγωσα το μόνο που ήθελα ήταν τον αδερφό μου δίπλα μετά από τόσα που πέρασα εκτός από αυτά που μου είχατε κάνει. Ο μόνος που μου στάθηκε τότε ήταν ο Άλεξ με τα κορίτσια. Σε συγχωρώ Τεό και ευχαριστώ που μου είπες την αλήθεια και δεν θα πω τίποτα στους γονείς μας.

Τεό: σε ευχαριστώ πολύ. Μυρτάλη θέλω να σε ρωτήσω κάτι;

Μυρτάλη: ναι πες μου.

Τεό: στις αρχές της πρώτης λυκείου ήσουν απόμακρη δεν έτρωγες δεν μιλαγες σε κανέναν και δεν έβγαινες από το δωμάτιο εκτός και αν ήταν να πας σχολείο. Γιατί;

Μυρτάλη: στις αρχές της πρώτης λυκείου ενα βράδυ είχα βγει έξω για μια βόλτα καθώς περπατούσα ένιωσα κάποιον να με ακολουθεί έτσι αύξησα το περπάτημα μου αλλά ήταν πιο γρήγορος και με έπιασε και με στρίμωξε σε ένα τοίχο ενός στενού ήταν γύρω στα 25 ήταν μεθυσμένος του έλεγα να με αφήσει τσιριζα χτυπιωμουν αλλά δεν με άφησε με χαστούκισε τόσο που έχασα την ισορροπία μου και έπεσα κάτω ενώ αυτός ανέβηκε πάνω άρχισε να με ακουμπάει σε διάφορα σημεία που δεν ήθελα μέχρι που τον ένιωσα μέσα μου πονούσα φώναζα αλλά κανείς δεν με άκουσε όταν τελείωσε βγήκε από μέσα μου και το έκανε και για δεύτερη φορά πριν τελειώσει για δεύτερη φορά τον ένιωσα να φεύγει από πάνω μου και να πέφτει λυποθημος δίπλα μου. Από τα δάκρυα δεν κατάλαβα ποιος ήταν μέχρι που με ρώτησε αν είμαι καλά και τότε κατάλαβα ότι ήταν ο Άλεξ. Όταν κατάλαβε ότι είμαι εγώ γουρλοσε τα μάτια του και έκανε να με πλησιάσει αλλά τραβήχτηκα και στο τέλος κατάφερε να βάλει στην αγκαλιά του για να με ηρεμήσει και τότε λυποθημησα την επόμενη μέρα ξύπνησα στο σπίτι του ήμουν σε άθλια κατάσταση από τότε βλέπω κάθε βράδυ εφιάλτες.

Τόση ώρα που του τα έλεγα όλα αυτά εκλεγα με λυγμούς ενώ με είχε στην αγκαλιά του και εκλεγε και αυτός.

Τεό: συγνώμη συγνώμη εγώ φταίω για όλα αν ήμουν δίπλα σου τίποτα δεν είχε γίνει.

Μυρτάλη: δεν φταις εσύ Τεό εγώ φταίω που βγήκα εκείνη την ώρα. Εσύ δεν φταις πουθενά μην κατηγορείς τον εαυτό σου σε παρακαλώ.

Άλεξ: Μυρτάλη μήπως είδες... Μυρτάλη είσαι καλά; Γτ κλαις;

Τεό: μου μίλησε για τότε. Σε ευχαριστώ Άλεξ σε ευχαριστώ πολύ που ήσουν δίπλα της.

Άλεξ: μη λες βλακείες ήθελα και έμεινα δίπλα της.

Μυρτάλη: φτάνει με το μελό άντε φύγετε να ντυθώ για έξω. Αν θέλετε ελάτε και εσείς.

Τεό: θα έρθουμε. Πάμε να ντυθούμε ρε.

Άλεξ: άντε πάμε. Να πάρω και τους άλλους.