DÜŞMAN

5.Bölüm

5 yıl sonra*

Çaresizce yardım bekliyordu genç adam. Dizinde hareketsiz yatan kadının nefes alış verişleri iyice yavaşlamıştı. Nabzını kontrol etti fakat hissedilmeyecek kadar az atıyordu.

-Özür dilerim... Yemin ederim seni çok sevdim ben. Ama işte olmadı. Bunları hak etmiyorsun.

Yüzünü avuçlarının içine aldı.

-Çok pişmanım. Gerçekten doğruymuş biliyor musun? İnsan kaybedince anlıyormuş değeri. Hak etmedin sen bunları. Değmezdi ki bana. Yemin ederim çok pişmanım.

Genç adam akan kanlara baktı. Daha fazla dayanamayıp kafasını hızlıca çevirdi.

-Niye yaptın ya niye? Niye sensiz bıraktın beni? Yemin ederim çok seviyorum seni kızım. Dayanamam gitmene. "Gitme lütfen"

Dedi dizlerinde kanlar içinde yatan kadına...

Günümüz:

Deniz o günden beri genç kızın her hayalini, her istediği şeyi gerçekleştiriyordu. Onu maçlara götürmüş, futbolcularla yemek yemesini sağlamıştı. Deniz gerçekten genç kıza değer veriyordu.

Bugün okulda hergün olduğundan daha farklı bir telaş vardı. Çünkü bugün mezuniyet vardı. Okulun bahçesinde tüm sınıf öğrencileri sırayla dizilmişti. Deniz'de bu öğrencilerden biriydi. Birkaç eksik öğrenci vardı. Bunlardan biri Eylül'dü.

Deniz merakla sevdiği genç kızın gelip gelmediğini kontrol etti. Tam etrafa bakarken kapıdan içeriye aşık olduğu genç kız usul adımlarını atarak girdi. Usul adımları onu öğrencilerin olduğu alana getirmişti.

Deniz tekrardan aşık olmuştu genç kıza. Fazlasıyla güzeldi. Gözlerini alamıyordu.

-Çok güzelsin.

Genç kız, genç adama bakıp gülümsedi.

-Yaptık işte bişeyler. Bizim tayfa geldi mi?

-Geldiler geldiler bak ordalar.

Genç kız kafasını Deniz'in gösterdiği yere çevirdi.

-Tamam ben bi yanlarına gidicem.

-Tamam güzelim.

Genç kız Deniz'in yanından uzaklaşıp arkadaşlarının yanına gitti. Yusuf ve onun arkadaşları da ordaydı. Tek bir eksik vardı. Buse ortalıkta yoktu. Arkadaşları koyu bir sohbete dalmıştı. Yusuf genç kızın geldiğini görünce kafasını ona çevirdi. Gülümsedi. Onu izlemek iyi geliyordu.

Genç kız üstündeki bakışı hissedince Yusuf'a döndü. Herkes dansa kalkıyordu. Yusuf gülümsedi.

-Dans edelim mi?

-Biz mi?

-Sana sorduğuma göre.

-Ama sevgilin.

-Bişey olmaz. Zaten şuan burda değil.

Genç kız tereddüt etti.

-Lütfen ya.

Derin bir nefes verdi.

-Peki.

Yusuf gülümseyerek elini tuttu. Nazikçe dudaklarına götürüp bir buse kondurdu. Genç kız onun bu hareketine gülümsedi. Bahçede hazırlanan piste doğru gittiler. Genç adam ellerini usulca genç kızın beline yerleştirdi. Genç kızda bunun aynısını genç adamın boynuna yapmıştı. Müziğin ritmine göre hareket etmeye başladılar. Birbirlerinin gözlerinin içine bakıyorlardı. İkisinin de gözünde pişmanlık vardı. Geçmişin pişmanlığı...