WINTEROUS KINGDOM : The Goddess of Love (COMPLETED)

Chapter 14: God Of The Universe

Geo's Pov....

Madilim.
Tahimik.

Yan ang makikita ko lang ngayun. Am I on where she is? Agad naman akong kinabahan sa mangyayari.

"Geo" nagulat ako ng may tumawag sakin sa likod. At pag harap ko dun nakita kung may liwanag na parang liwanag palabas ng pinto kaya tinakbo ko ito ng may tumawag sumigaw sa likod ko.

"h-help... Please..." garalgal na sigaw nito at nahihirapan. Pareho ito sa boses nung tumawag sakin. At dun ko nakita at isang kulungan na gawa sa metal at naka ibabaw sa umuusok na lava.

Hindi ko namalayan na nasa kalagitnaan pala ako ng dalawa. Sinilip ko ang nakita kong palabas kanina at dun may nakita akong babae na nakatayo at familiar ang likod. Nakatalikod kasi ito sakin at dahan dahan naman siyang humarap at ngumiti na ikinagulat ko.

"Hello... Geo... Come with me..." nakangiting saad niya sabay abot ng kamay niya. Napangiti naman ako kasi safe siya at walang kahit ni isang galos----teka wala? Nakakapagtaka naman.

"..... She's dying..."

Naalala ko ang sinabi ni Wateria sakin. Naguluhan naman akong tumingin sa kanya na ikinaungol nung nasa likod ko kung saan ang kulungan.

"h-help... I-if s-someone h-hear me... Urghhhh" nagulat ako sa nakita. Sa Shanaia. Puno ng pasa, dugo ang katawan at nakapikit sa sakit.

Para naman akong naluluha dahil sa awa sa kanya. Hindi ko kayang makitang nahihirapan siya. Mahal ko.

"Shana---", "Geo... Don't care about her... Me I'm Shanaia... So come to me... So we'll live happily here only with me" putol nung babae na kamukha ni Shanaia na nasa liwanag palabas.

What the??? Naguguluhan ako.

"G-geo???" napatingin naman ako sa Shanai na nasasaktan. Tumulo naman ang luha ko ng makita ang mga mata niyang may sakit.

"S-shanaia... Yes I'm here" sagot ko at tatakbo sana sa kanya ng hindi ako makagalaw kaya tumingin ako sa Shanai na ngayun ay galit na, yung nasa liwanag palabas.

"Hindi!!! Ako si Shanaia!!! Kaya sa ayaw at sa gusto mo, Sa akin ka parin!!! Akin ka lang Geo!!!" sigaw niya at nagulat ako ng bigla siyang naging demonyo. Oo nagka sungay siya na mahahaba at buntot pero mukha parin ni Shanaia. So hindi siya talaga ang mahal ko.

Tumingin naman ako kay Shanaia na ngumiti sakin ng pilit. Napangiti naman ako at naalala ang unang pagkakita ko sa kanya at ang dahilan nang pag gising ko ng umaga na mahal ko na siya. Sa mga ngiti niya, halaklak, pagka isip bata, at lahat lahat tungkol sa kanya.

"t-tumakas kana... G-geo, hindi k-ko k-kaya m-mawala k-ka p-pa... K-kaya iwan m-----", "Hindi!!! Pumunta ako dito para kunin ka, mahal ko" putol ko sa sasabihin niya at napatulo na naman ang luha at ganun din siya. Oo alam ko na masyadong madali pero siya, hindi siya mahirap mahalin.

"m-mahal rin k-kita... K-kaya p-please... U-umalis k-kana... Iwan m-muna k-ko... Urghhhh" nakangiting saad niya na pinipigilang masaktan. Nakita ko namang unti unting umaapoy ang rehas.. Kaya siya nasasaktan dahil sa init, hindi niya na kaya, napapaso siya.

"wahahahahahahaha... Ang saya mong tingnan Shanaia... You deserve it!!! Wahahahahahaha" tawang sigaw nung babaeng Demon... Kaya hinagisan ko siya ng fire ball na ikinatawa niya kasi agad nawala ito.

"don't do that My king... Hahaha walang magagawa yang apoy mo, baka nakakalimutan mo, ang apoy ay pagkain lang ng demonyo, wahahahahahaha" tawa na naman na saad niya na ikinagalit ng sestema ko. Oo nga pala, bakit kasi apoy pa ang ginamit ko.