𝖥𝗈𝗋 𝖸𝗈𝗎 ‹ 𝐖𝐎𝐎𝐒𝐀𝐍 ›

11

Öncelikle merhaba arkadaşlar. Kitabı okuyan ve vote veren herkese çokça teşekkür ederim. Bir önceki bölüm normalde son bölümdü, yani kitap bitti. Fakat ben sonunu size bırakmaktansa kendim yazmak istedim. İsterseniz okursunuz istemezseniz okumazsınız. Bu ve bundan sonraki birkaç bölüm çeviri değildir. Umarım beğenirsiniz.

-

San o gece heyecandan uyuyamadı. Sonunda Wooyoung'a itiraf edebilmişti ve hastalığı durmuştu. İnanılmaz geliyordu. Tüm kötü günler geride kalmıştı. Ya da o öyle sanıyordu.

Sabah okula gitmek için uyandı. Yataktan çıkmak istemedi. Nedenini bilmiyordu ama karnı çok ağrıyordu. Bu belki de birkaç saat sonra yaşayacağı suçluluk duygusunun bir yansımasıydı. Tavanla bakıştıktan sonra telefonunu eline aldı. Seonghwa dün gece yazdığı iyi geceler mesajına hâlâ bakmamıştı. Belki de henüz uyanmamıştır diye düşündü.

Okula gitti ama Seonghwa yine okula gelmemişti. Bir sorun olmadığı sürece asla okulunu aksatmazdı.

"Hey, San! Seonghwa' yı gördün mü?" seslenen Seonghwa'nın San dışındaki tek arkadaşı Hongjoong'du.

"Hayır, mesajıma da bakmamıştı. Neden gelmedi bilmiyorum hyung." dedi San, hafif endişeli şekilde. Ve ekledi "Okuldan sonra evine gideceğim istersen birlikte gideriz."

Hongjoong kafasını onaylar şekilde salladı. Çalan zil ile birlikte sınıfına döndü. Belli etmese de o da Seonghwa için endişeliydi.

Okuldan sonra San, Wooyoung ve Hongjoong, Seonghwa'nın evine doğru yürümeye başladı. Aralarında hakim olan sessizliği kimse bozmaya cesaret edemedi. San endişeliydi ama neden kötü bir şey olduğunu düşündüğünü de bilmiyordu. Karnı hâlâ ağrıyordu.

Kısa süre sonra evin önüne geldiler. Kapıyı çaldılar ve kapıyı Seonghwa'nın annesi açtı. Yaşlı gözlerle.