That blonde boy

«Σημερα ειναι η μερα σου πριγκιπισσα»

❤️‍🔥 Αυτό το κεφάλαιο θα έχει 18+ όποτε προσπεράστε το άμα θέλετε ❤️‍🔥

Πήγαμε σπιτι του τζει τζει. Ο μπαμπάς του δεν ήταν εκεί. Τον είδα λίγο μαζεμένο αγχωνόταν για κάτι.

Κ: «Όλα καλά;»

Τζ: «Ναι μια χαρά»

Κ: «Σίγουρα κάτι έχεις»

Τζ: «Τίποτα απλά δεν ήθελα να δεις σε τι κατάσταση ειναι το σπιτι μου όσο ζω με τον πέτρα μου»

Κ: «Έλα ηρέμησε και το δικό μου μη νομίζεις ότι ειναι καλύτερο. Ο δικός μου λείπει πόσες μέρες και αμφιβάλλω άμα θα ξαναγυρίσει» λέω και τον αγκαλιάζω για να φύγει από την δύσκολη θέση

Τζ: «Που κρύβουν κορίτσια σαν εσένα»

Κ: «Στο αουτερ μπανκς μάλλον» λέω και χαμογελάει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

Τζ: «Πάμε στο δωμάτιο μου;»

Κ: «Πάμε» λέω και πιάνω μια εξάδα μπυρες

Πήγαμε στο δωμάτιο και βάλαμε στα ηχεία τέρμα μουσική. Ο τζει τζει άρχισε να ανάβει τσιγάρα και εγώ το ίδιο

Τζ: «Θες ένα;»

Κ: «Φέρε»

Τζ: «Χόρτο ειναι πρόσεχε»

Κ: «Προσέχω μην αγχώνεσαι. Θες μπυρα;»

Τζ: «Φέρε 2»

Κ: «Πρόσεχε και εσύ μη πάθεις κάτι»

Τζ: «Τόσα χρόνια τα κάνω αυτά δεν παθαίνω κάτι»

Κ: «Εντάξει εγώ απλά λέω»

Κ: «Έψαχνα για δουλειά εχει ακούσει τίποτα;»

Τζ: «Μπα εμες τα ψάρια δεν μας περνούν πουθενά»

Κ: «Άκουσα όπως γυρνούσα σπίτι ότι ζητάνε άτομο για δουλειά σε ένα σκάφος θα πάω να δω αύριο»

Τζ: «Κάνε ότι θες»

Κ: «Να σε ρωτήσω κάτι»

Τζ: «Πες το»

Κ:«Με τον ρειφ γιατί πλακωθήκατε;» Λέω και με κοιτάει με βλεμμα που έκανε μπαμ πως είχε νεύρα

Τζ: «Γιατί σε πείραξε. Και δεν μου αρέσει να πειράζουν ότι ειναι δικό μου» Λέει και με μια κίνηση με ανεβάζει πάνω του και με φιλάει

Και κάπου εδώ ακούμε την πόρτα να ανοίγει. Ο τζει τζει παίρνει το όπλο από την τσάντα και σηκώνεται προς την πόρτα

Ακούμε κάποιον να περπατάει και να ετοιμάζει το όπλο για να στοχεύσει εμάς.

Κ: «Τζει τζει τι γίνεται»