That blonde boy

Τελος καλο ολα καλα

Τζ: «Τι έγινε πείτε μου ότι όλα ειναι καλά»

Μ: «Δυστυχώς ειναι πολύ σοβαρή η κατάσταση της. Αυτό που έχει δεν νομίζω ότι θεραπεύεται. Το μωρό πρέπει να γεννηθεί επειγόντως. Πρέπει να διαλέξετε αυτή η το μωρό»

Τζ: «Τ-τι»

Μ: «Δυστυχώς πρέπει να διαλέξετε αλλιώς υπάρχει κίνδυνος να τους χάσουμε και τους δυο»

Τζ: «Δεν είμαι καλά δώστε μου λίγο χρόνο θα λιποθυμήσω»
Μόλις άκουσα τον γιατρό να μου λέει αυτά τα πράγματα έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου. Ήμουν έτοιμος να λιποθυμήσω

Σ: «ΤΖΕΙ ΤΖΕΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ»

Τζ: «Σάρα.. πρέπει να διαλέξω ανάμεσα σε αυτή η το μωρό. Σάρα δεν είμαι καλά δεν ξέρω τι να κανω»

Σ: «Διάλεξε αυτήν τζει τζει»

Jb: «Συμφωνώ με την Σάρα δεν θα ειναι το ίδιο χωρίς αυτή. Θα έχεις ένα μωρό χωρίς μητέρα. Πρέπει να διαλέξεις αυτή»

Τζ: «Έχετε δ-δικιο. Διαλέγω αυτην» εκείνη την στιγμή άκουσα το κλάμα ενός μωρού και τος νοσοκόμες να βγαίνουν γρήγορα με δάκρυα στα μάτια και χαμόγελο και να έρχονται προς εμάς

«ΤΙΣ ΣΩΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ» άκουσα και έπεσα κάτω κλαίγοντας και εγώ από χαρά

Σ: « ΤΖΟΝ ΜΠΙ ΤΟ ΑΚΟΥΣΕΣ ΤΙΣ ΕΣΩΣΑΝ»

Jb: «ΤΟ ΑΚΟΥΣΑ ΤΖΕΙ ΤΖΕΙ ΤΟ ΑΚΟΥΣΕΣ»

Τζ: «Θεε μου σε ευχαριστώ» είπα και δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαιω

Μ: «Μπορείτε να περάσετε να τις δειτε» είπε ο γιατρός και έτρεξα κατευθείαν μέσα
Μπήκα στο δωμάτιο και βρηκα την Κριστινα να κρατάει το μωρό στην αγκαλιά της

Τζ: «ΚΡΙΣΤΙΝΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ» είπα και έτρεξα και την αγκάλιασα όσο πιο σφιχτά μπορούσα

Κ: « Τζει τζει παραλιγο να χάσω το μωρό»

Τζ: «Παραλιγο να σας χάσω και τις δυο»

Κ: «Ήξερες ότι σε τέτοια περίπτωση θέλω να σώσεις το μωρό και εσυ επέλεξες εμένα»

Τζ: «Δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς εσένα» λέω και την βλέπω να δακρύζει

Κ: «Ήταν από τις χειρότερες εμπειρίες της ζωής μου. Θέλω να φύγω από εδώ»

Τζ: «Δεν θα μείνουμε πολύ δυο μέρες μόνο κάνε υπομονή και θα γυρίσουμε μαζί στο σπιτι μας μετά»
Της λέω και χτυπάει η πορτα και μπαίνει μέσα η σάρα με τον τζον μπι

Σ: «Κριστινα να περάσουμε;»

Κ: «Ναι ελάτε»

Jb: «Πήραμε μια τρομάρα δεν φαντάζεσαι»

Σ: «Ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής Μου αλήθεια τρόμαξα πως θα σε χάσουμε»

Τζ: «Όλοι μας αυτό φοβηθήκαμε»

Jb: «Έχουμε να σου πούμε κάτι που ξέρω θα σου φτιάξει την διάθεση»

Κ: «Για πείτε»

Σ: «ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙΙΙ»

Κ: «ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ»

Jb: «Όχι επιτέλους αρχίσαμε την δουλειά που τόσο καιρό θελαμε»

Τζ: «Σε λίγες μέρες θα παίρνουμε το μωράκι μας και θα πηγαίνουμε εκεί»

Jb: «Και το δικό μας μωράκι μη το ξεχνάς»

Σ: «3 μήνες μένουν και θα έχουμε τα μικρά μας να τρέχουν και να παίζουν μαζί»

Τζ: «Απίστευτο κολλητέ ποιος θα το πίστευε ότι θα κάναμε όλα αυτά τα πράγματα μαζί»

Jb: «Και σε τόσο μικρή ηλικία»

Λίγα Δευτέρα μετά μπήκε μέσα η νοσοκόμα και μας ζήτησε να φύγουμε γιατί είχε τελειώσει το επισκεπτήριο. Βγήκαμε όλοι από το δωμάτιο και την αφήσαμε να ξεκουραστεί

Τζ: «3 μήνες εε;»

Σ: «Ναι! 3 μήνες»

Τζ: «Καλό κουράγιο παιδιά εύχομαι όλα να πάνε καλά σε εσάς»

Σ: «Και σε εσάς μια χαρά πήγαν τελικά. Τέλος καλό όλα καλά»

Τζ: «Έχεις δίκιο. Πρέπει να το βλέπω αισιόδοξα»

Μ: «Κύριε μειμπανκ έρχεστε λίγο;»

Τζ: «Αμέσως. Γεια σας παιδιά τα λέμε» χαιρετάω τα παιδιά και πάω στο γραφείο του γιατρού

Μ: «Ήθελα να σας πω πως ήσασταν πραγματικά πολύ τυχεροί. Οι πιθανότητες να ζήσουν και οι δυο ήταν μια στο εκατομμύριο. Νομίζω καταλαβαίνετε ποσό τυχερός ήσασταν»

Τζ: « Είμαι πραγματικά σοκαρισμένος δεν έχω λόγια. Το Ευχαριστω ειναι λίγο»

Μ: «Εμείς την δουλειά μας κάναμε αλίμονο»

Τ: «Ειναι όλα εντάξει τώρα;»

Μ: «Ναι όλα τέλεια απλώς θα χρειαστεί να μείνει εδώ λίγες μέρες για να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις και σε αυτή και στο παιδί. Έπειτα από αυτό θα μπορείτε να φύγετε. Τώρα εσείς μπορείτε να έρθετε αύριο πάλι γιατί δεν επιτρέπετε να μείνετε στο ίσιο δωμάτιο με την ασθενή»

Τζ: «Εντάξει Ευχαριστω πολύ γιατρέ θα πάω να της πω καληνύχτα και θα φύγω» είπα και πήγα προς το δωμάτιο
Μπήκα μέσα και την βρήκα να κοιμάται.
Ειναι τόσο όμορφη
«Καληνύχτα Κριστινα» της είπα ψιθυριστά και την φίλησα στο μέτωπο απαλά για να μη ξυπνήσει
«Σαγαπω πολύ»