Yine susuyorum anne
Eskisi gibi acı veriyor özlem
Şehrin rahmine düşüyor adımlarımın karanlığı
Bastığım heryer kan kokuyor
Ütüsüz giyiniyorum bu aralar
Küçükken okşadığın saçlarım darmadağın şimdi
Yüzüme mıhlanmış kirli sakalım
Ve nikotin dolu gözyaşlarımla kaplı gece
İnanırmısın karanlıktan korkmuyorum artık
Aksine karanlığa koşuyorum
Hep bir şiir taşıyorum kalbimde
Çoktan seçmeli hayatım
Her şık yanlızlığa açılan pencere
Kaç geceyi gün ettin başucumda bilmem
Kırklara vuran ateşin nöbetinde
Sen kokuyorum hâla
Uzun uzun soluyorum kokunu
İçime hapsediyorum adeta
Hafızama nakşedilmiş masalların
Sanki Sırtımı sıvazlıyorsun yeniden
Terli terli soğuk kabuslar içiyorum
Uykusuz gözlerim kan çanağı
Bir sigara daha eksildi parmaklarımdan
Bugün de gelmedin
Söndürdün hayallerimin ışıklarını
Gidişinin arefesinden bir umut eksilttim
Damla damla bırakıyorum gözlerimden seni
Düştüğü yerler çölüme yeşil oluyor
Özledim anne'm
Akşam ezanından evvel döneyim eve
İçmeyeyim şu zıkkımı
Sen geleceksen yakayım kalbimdeki sokak lambalarını
Gel annem
Geri gel ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIZIM
شِعرKızım dedim son kez nefes almak güçleşti ; Ah Napervam cansız bedenin odamın rutubetiyle bütünleşti. Annem'in gözyaşları bile hissizleşti .Ve doğdu bu şehrin yokuşlarında Çirkin Adam . Satsujin ve Gece hayat buldu bu gece. Senin için Sürgün Papatyal...
