Inked God's (1)

...Μάντοξ {7}...

~7 χρόνια πριν~

Άλλο ένα καλοκαίρι στο αγαπημένο μου μέρος σε όλον τον κόσμο.Άνοιξα το παράθυρο και εισέπνευσα τον καθαρό αέρα,γέμισε τα πνευμόνια μου ζωντάνια.
«Ρε μαλάκα,ούτε ένα γεια δεν θα μας πεις;»
Έστρεψα το κορμί μου και είδα τον Λόγκαν να στέκεται με ένα χαμόγελο στην πόρτα.
Τον πλησίασα και τον αγκάλιασα,μου είχε λείψει ο μπάσταρδος.
«Πότε ήρθατε;»ρώτησα με ένα χαμόγελο.
«Πριν λίγο,αργήσαμε γιατί η Ρόουζ έκανε δέκα ώρες να ετοιμαστεί το πρωί.»στριφογύρισε τα μάτια του και ένα χαμόγελο απλώθηκε στα χείλη μου.
Άλλος ένας λόγος για να αγαπάω τόσο πολύ αυτό το μέρος...
Η Ρόουζ Κάρμαικλ,το πιο όμορφο λουλούδι.
Βέβαια,η Ρόουζ ήταν απαγορευμένη ζώνη.

Ήταν παιδική μου φίλη και αδερφή του καλύτερου μου φίλου.Εκτός από όλα αυτά ήταν μικρή και αθώα.
Κάτι υπήρχε ανάμεσα μας σίγουρα,αλλά ποτέ μου δεν θα ξεπερνούσα αυτή την αόρατη γραμμή.
Η Ρόουζ άξιζε κάτι καλύτερο...
«Πάμε κάτω,να χαιρετήσω.»είπα και ο Λόγκαν έγνεψε.

Κατεβήκαμε τις σκάλες και το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε την προσοχή ήταν εκείνη.Τα ξανθά μαλλιά της είχαν μακρύνει αρκετά από την τελευταία φορά που την είχα δει και είχε μεγαλώσει.Διάολε,ήταν πιο όμορφη από την τελευταία φορά που την είχα δει το προηγούμενο καλοκαίρι.Σήκωσε το βλέμμα της και τα πράσινα μάτια της στάθηκαν πάνω μου.
Το βλέμμα της έκανε πάντα την καρδιά μου να επιταχύνει ρυθμούς και να δημιουργεί έναν κόμπο στο στομάχι μου.
Δεν ξέρω τι ήταν αυτό,ήταν επειδή ήταν τόσο διαφορετική από τις άλλες κοπέλες;
Αυτό που ήξερα σίγουρα όμως ήταν πως ευχόμουν να μπορούσα να την έχω,αλλά αυτό ήταν ένα όνειρο,δεν μπορούσα να αγγίξω αυτά τα μονοπάτια.

«Θα κάθεστε να με κοιτάτε ή θα βοηθήσετε;»έδειξε την βαλίτσα της που με το ζόρι την είχε σύρει μέχρι εδώ και πλησίασα να την βοηθήσω.
Το χέρι μου άγγιξε ξυστρά το δικό της καθώς έπερνα την βαλίτσα και την είδα να με κοιτάει,με εκείνο το βλέμμα που έκανε το αίμα στο σώμα μου να πηγαίνει νότια.
Κούνησα το κεφάλι μου,διώχνοντας αυτές τις σκέψεις,άλλωστε δεν έπρεπε καν να τις κάνω και ανέβασα την βαλίτσα στο δωμάτιο της.
Γύρισα το κορμί μου και την βρήκα να στέκεται από πίσω μου χαμογελώντας.
«Μου λείψατε...»είπε και είδα τα μάγουλα της να κοκκινίζουν.
«Μεγάλωσες μικρή...»σχολίασα και εκείνη με πλησίασε και με χτύπησε στον ώμο.Έβαλα τα γέλια,ήξερα πως την ενοχλούσε όλο αυτό με την ηλικία.
Όσο μεγαλώναμε μας κυνηγούσε από πίσω να κάνει ότι κάναμε και εμείς.