AFTER THE YEARS ◔JİKOOK◕

🍭5. BÖLÜM🍭

(◍•ᴗ•◍)İYİ OKUMALAR(◍•ᴗ•◍)

YAZARDAN (2 Yıl Sonra Jimin)
Sevgili Günlük;

"Bugün Jungkook'un gidişinin tam ikinci yılı. Onunla gidişinden beri hiç konuşmadık. Annemin dediğine göre annesi hattını değiştirmiş. Babasının telefonu zaten yoktu bizde. Onu çok özledim. Sesini, kokusunu, beni sinirlendirmesini, ağladığımda teselli etmesini, bana sarılmasını, öpmesini... Biliyor musun bugün okula gittiğimde hoca yer değiştireceğini söyledi. Jungkook gittiğinden beri tek başıma oturuyorum. Hoca yeni gelen çocuğa yanıma oturmasını söyledi ama ben izin vermedim. Tabiki her zamanki gibi hocanın dediği oldu. Çocuğu zorla yanıma oturttu. Aklıma hemen Jungkook'la hocayı çileden çıkarttığımız anlar geldi. Gözlerim doldu ağlamamak için kendimi zor tuttum. Fakat çıkışta yine dayanamadım."

Devamını yazamamıştı ağlamaktan. Jungkook'un gittiği günden beri tek arkadaşı günlüğüydü. Yine okuldan gelmişti ve annesine hiçbir şey söylemeden odasına girmişti. Onu fazlasıyla özlüyordu ve Jungkook'un Onu unutmuş olmasını düşünerek kendini daha da yıpratıyordu. Aklına Jungkook'un ona yıllar önce giderken verdiği kutu geldi. Hemen yerinden kalkıp kutuyu koyduğu dolaba yöneldi. Kutunun içine baktığında arkadaşlık kolyesi olduğunu fark etti. Üstünde "Best" yazıyordu. Anlaşılan "Friends" yazısı Jungkookdaydı. Kolyeyi alıp boynuna taktı. Aynada kendine bakarken hüznü daha da artmıştı. Daha sonra odaya aniden giren annesi dikkatinin dağılmasına neden oldu.

"Hadi oğlum biraz neşelen. Ayrıca o kolyeyi sana kim aldı?"

"Jungkook vermişti."

Annesi başında durmuş Jimin'e bakıyordu. Oğlunun bu halleri onu ne kadar üzse de yapabileceği birşey yoktu.

"Oğlum geçen sene doğum gününü doğru dürüst kutlayamamıştık. Çünkü sen Jungkook olmadan kutlamayacağını söylemiştin. Bu sene güzel bir şekilde kutlayalım istiyorum. Ne dersin?"

"Anne istemiyorum! Sadece Jungkook'u istiyorum! Jungkook gelene kadar da doğum günü falan kutlamayacağım!"

"Peki Jimin. Nasıl istersen"

Annesi artık bıkmış usanmıştı. Ne Jimin hayatını doğru düzgün yaşayabiliyordu ne de anne ve babası...

YAZARDAN (2 Yıl Sonra Jungkook)
Jungkook'ta da durum farklı değildi. Hergün bir önceki günden daha kötü geçiyordu onun için. Tam unuttum diyordu, bir anda anıları aklına geliyor ve herşey başa dönüyordu. Psikolojisi fazlasıyla bozulmuştu. Gece uyuyamıyor, uyusa bile her gece uykusunda Jimin'i sayıklıyordu. Anne ve babası ise ne yapacaklarını bilmiyorlardı. Tek bildikleri vardı; Jungkook Jimin olmadan yaşayan bir ölüydü ve bu Jimin'i görene kadar sürecekti.

Yine Jungkook okuldan gelmişti ve Jimin gibi boş boş düşünüyordu. Zaten bu aralar pek birşey de yapmıyordu. Sadece okula gidip geliyordu ve yaşamından pek memnun değildi. O masasında otururken annesi onu yanına çağırdı.

"Jungkook oğlum gelir misin?"

Jungkook istemsizce annesinin yanına gitti. Annesinin bu konuyu onunla konuşması gerekiyordu.

"Jungkook"

"Efendim anne"

"Bu şekilde davranman beni üzüyor oğlum. Lütfen artık kendine çekidüzen ver. Ayrıca şunu bil; ne kadar ağlasan da üzülsen de hatta canına kıymaya karar versen de artık hayatında Jimin yok. Jimin'i unut bebeğim. Yeni arkadaşlar edin."

"Anne dalga geçmeyi keser misin?"

"Dalga geçmiyorum Kook. Jimin yüzünden hayatın zehir oluyor. Çocuksun ama ergen gibi davranıyorsun."

"Çocuk değilim"

"Kabullenemesen de daha 10 yaşında bir çocuksun Kook. Birde sana birşey soracağım. Sen bu Jimin'e neden bu kadar bağlısın? Sana büyü falan mı yaptı acaba?"

Annesi hgülerken Jungkook ise gözlerini kapatmış hayal kuruyordu. Jungkook'u görünce gülümsemesi şaşkınlığa dönüşmüştü.

"Ne yapıyorsun Kook? İyice kafayı yedin."

"Hayır anne. Jimin'i gerçekte göremiyorum ya bende hayal ediyorum. Gözlerimi kapatınca eskiler aklıma geliyor ve bu beni rahatlatıyor."

Annesi birşey söyleyememişti. Oğlunun bu tavırları onu rahatsız ediyordu ve artık onu psikoloğa götürme kararını kesinleştirmişti.

"Seni psikoloğa götüreceğim Kook. Bu böyle devam etmeyecek."

Annesi kapıyı çarpıp çıkmıştı. Jungkook ise annesi gittikten sonra Jimin'in fotoğrafına sarılıp ağlayarak uykuya dalmıştı bile...

💞BÖLÜM SONU💞