Chasing Love (The Six Ladies Series #3)

Kabanata 5

Kabanata 5

"Stop staring."

Agad akong umiwas ng tingin sa kanya. "L-Luh, feeling..." I  mumbled.

"Tsk."

Binalot kami ng katahimikan. Pinipilit ko ang aking sarili na wag tumingin kay Brook pero hindi ko kaya. Minsan ay napapasulyap ako sa kanya and I would unconsciously smile, mabuti na lang talaga ay hindi niya nakikita na kinikilig ako sa kanya. Duh, magaling kaya akong magtago ng kilig.

"Wala man lang thank you?" I mumbled at myself.

"Edi, thank you." bakas ang inis sa kanyang boses he probably heard what I just said pero kahit ganon ay kinikilig pa din ako. Ano ba 'tong nangyayari sa'kin?

"Grabe, suplado mo naman fafi." I teased him. Ngumiwi ito sa akin.

"Andyan pa ba sila?" tanong nito probably, he is pertaining to his fans. Sumilip ako ng konti sa labas at mukhang wala namang tao doon.

"Parang wala naman..." hinarap ko siya but I found him looking at my arms. Napatingin din tuloy ako sa aking braso at may nakita akong sugat to be exact, kinalmot iyon ng isa sa mga fans niya.

"Hindi mo na dapat ako tinulungan." he said.

"Gusto ko e." pabalang na sagot ko. I can't just tell him na gusto ko siya kaya ko siya tinulungan.

"Are you one of my fans? Admit it." he stared at me. Umiwas agad ako ng tingin. He is staring through the deep part of my soul at hindi ko kaya 'yon, baka mas lalo akong mahulog. I was about answer him nang biglang nag-ring ang cellphone nito.

He answered his phone. "Yes, nasa labas ako ng mall. Yes. Oo, I'm safe. Someone helped me." as he said those words he stared at me again at ako naman itong umiwas agad. Alam kong maganda ako pero wag mo naman akong titigan ng ganyan.

"Hey woman, I need to go. Nasa labas na ang manager ko." he said which made me nod at him. "Thank you... and don't forget to treat your wound." and he left me dumbfounded.

Tumigil ang aking mundo sa simpleng sinabi nito. I wanted to scream pero pinigilan ko ang aking sarili baka mamaya bumalik iyon at mapagkamalan pa akong baliw. Napangiti ulit ako nang bumalik sa aking isipan ang kaniyang sinabi. He told me na gamutin ko ang sugat ko which is normal lang naman na sabihin niya 'yun but it hits so different on my perspective.

Gawin ko kayang motto in life 'yun. Charot.

I decided na umuwi na lang sa bahay at doon kumain dahil ngayon lang ulit ako nakaramdam ng gutom. Nakita ko pa si mama na busy sa kanyang kausap sa cellphone, i just waved at her bago pumasok sa kusina upang maghanap ng pagkain.

I decided to cook pancit canton at habang nag-iinit ako ng tubig ay hindi ko maiwasang ngumiti. His words were stuck into my mind pati ang kaniyang maamong mukha ay nabihag ang buong pagkatao. Sobrang gwapo niya kanina, para bang anghel na nahulog sa langit.

After eating ay nagpaalam ako kay mama na papasok muna ako sa kwarto. I let myself fall on the bed and then scenes with Brook flashed into my mind which mad me smile like an idiot. The way his brows furrowed made me fall even more. Kahit medyo annoyed ito sa mga nangyari kanina ay mas lalo siyang naging hot sa saking paningin especially when he clench his jaw.

Kahit ang boses nito ay nakaka-inlove. He sounds so sexy when he speak at sa tingin ko ay isa iyon sa mga dahilan kung bakit andami nitong fans ngayon. I just can't believe until now na kasama ko siya kanina. Hindi ko nga akalain na magagawa ko ang bagay na 'yun parang instinct ko na ata na tulongan siya kanina. I guess, I'm too whipped for him.