CHAPTER 2
"Pre, ano bang pinagsasasabi mo?" Sabi nya habang tinatap ang keyboard ng computer nya
"I told you. Two months ago, napanaginipan ko din sya. Then, last night. She's back,.. in my dream"
"Walang totoo sa panaginip. Haha! lagot ka! Siguro sa dami ng nagkakagusto sayo pati sa panaginip hina-hunting ka"
"Dude I'm serious"
Napatigil sya sa nilalaro nya at humarap na sakin.
"Ano bang itsura nya"
That question.. Na noon pa ay hindi ko masagot. Kahit anong pag-alala ang gawin ko.
"Look, I can't remember her face but I do remember the place"
"Then describe the place" tumayo sya at naglakad papuntang kama nya at nahiga.
"It's a long road. Dark night. And there's a car, and we stand behind that car, and she's--"
"A CAR?!!"
Nagulat ako ng bigla syang bumangon at sumigaw.
"Yeah, ?"
"Pre, You remember that?"
"Remember what?"
"About the accident.. I mean the car. Ty, I don't have the right to tell you this, but I think It's the right time for you to know."
Tahimik lang akong napaayos ng upo sa sofa at patuloy na nakinig sa sunod nyang sasabihin.
"You faced a car accident.., 5 months ago" Mahina nyang sabi. "Ang rason kung bakit ka na-comma."
...
Napatahimik ako sandali.
After 2 months, ngayon lang na open ang topic about my comma.
"Okay.. That explain the car. How about the girl?"
"I don't know who's that girl. Ikaw lang nakakita sa kanya, and besides wala naman kaming naging balita sa kung sino ang kasama mo sa gai ng aksidente." Umuwi ako sa bahay matapos kong makausap si Xander.
Car Accident..
How about the girl? Maybe she’s with me?
Tsk! Mababaliw na ako kakaalala kung sino ang babaeng yun. Pero, pag nakita ko sya, alam kong makikilala ko sya. I surely can recognize her face.
Tumayo ako at kinuha ang susi ng kotse ko. Magpapalipas muna ako ng oras sa mall. Masyado na akong nag-iisip tungkol sa babaeng yun.
I go to National bookstore, Hinanap ko yung novel na Divergent. Habang ini-scan ko yung mga books, biglang nahagip ng paningin ko ang babaeng pilit na inaabot ang isang libro. Linapitan ko sya at inabot sa kanya ang libro. Nagulat ako ng magkatitigan kami. She's wearing eyeglasses.
This girl...
Is the girl in my dream.
Nginitian nya ako at inabot yung libro.
"Thank you"
Aalis na sana sya pero, hinawakan ko sya sa braso para pigilan.
Nagtatanong ang mga matang lumingon sya sakin.
"What's your name?" curious na ako dahil sya talaga yung babae.
"I'm sorry. I have to go" Nakayuko nyang sabi.
By that, nagmamadali syang umalis, pero sinundan ko sya.
Patakbo syang bumaba sa escalator.
"Hey Miss!"
Hinahabol ko sya hanggang sa makalabas kami ng mall. Pinagtitinginan na kami ng mga tao.
Nang papara na sya ng taxi, agad kong hinablot ang kamay nya at hinila sya papuntang parking lot.
"Let me go! I don't know you"
Hindi ko sya pinansin, at ng makarating na kami sa aking sasakyan, saka ko sya binitiwan at iniharap sakin. Nakahawak ang dalawa kong kamay sa magkabila nyang balikat.
Tinitigan ko ang mukha nya. Hindi ako pwedeng magkamali, sya ang babaeng napapanaginipan ko.
"Tell me who you are"
Hindi sya sumagot at nakayuko lang sya.
"Let go of me please.. I need to go home"
Napabitaw ako sa pagkakahawak sa kanya. Saka lang nag sink-in sakin kung ano ang ginawa ko.
Shit. Nanghila ako ng hindi ko kilala.
(Face palm)
Am I that frustrated about that girl?
Hinarap ko yung babae nakayuko parin sya.
"I-I'm sorry, I'm just... Frustrated... And curious as well. Im sorry"Nag-angat sya ng tingin. That eyes. Pag tinanggal ang eyeglasses nya, sya talaga yung babae.
Nagulat ako ng bigla syang magsalita.
"I know that feeling... I was that frustrated 5 months ago... until now"
Malungkot nyang sabi.
"I need to go"
Saka sya patakbong umalis sa parking lot at pumara ng taxi.
What have I done?
Napahawak ako sa ulo ko saka pumasok sa sasakyan. That girl drive me crazy.
