medicine.

0.2

'aç şu kapıyı, azar yiyeceğiz yine senin yüzünden. '

'özür dilerim. '

Jimin daha az önce oldukça yumruk yemiş kapıyı minik parmaklarıyla kavrarken tamamen ifadesiz bir şekilde sevdiğine dikmişti gözlerini. Jungkook'ta hızlıca süzdü Jimin'i, üstünü giyinmiş bekliyordu.

'ne bekliyorsun? al çantanı, yürü. '

Jimin bakışlarını hızlıca Jungkook'tan ayırdı. Ardından zaten kapının yakınlarına fırlatmış olduğu çantayı tek omzuna aldı. Elini vestiyere astığı siyah ceketinin cebine salladı ve karıştırdı, bir sürelik uğraştan sonra anahtarı eline aldı ve evi kilitleyip evden çıkmayı başardı.

(...)

'neden bugün beraber okula gitmek istediğini söyledin? '

'boş laf yapma jimin, bin. sırası değil. '

Jungkook anahtarını kontağa sokmuş motorsikletini çalıştırmıştı çoktan, atak davranırdı ama bir o kadar da uyuzdu Jungkook. Jimin'in 'boş boş' konuşması ve sorular sorması Jungkook'u sinirlendiren şeylerden sadece bir tanesiydi.

Jimin Jungkook'u sinirlendirmek istemediğinden hemen dizini kırdı ve ayağını diğer yana attı, Jungkook'un hız yapacağını bildiğinden yanaştı ve kalçasını geri ittirip Jungkook'un beline sarıldı.

Jungkook motorsikleti hızla sürmeye odaklanmışken Jimin yüzüne çarpan rüzgar yeliyle kendini özgür, temiz hissetmeyle meşguldü. Bu sık yapabildiği bir şey değildi, ya da hissettiği.

(...)

'Jimin, in burada. '

'Sınıfta seni erken göreyim, öğretmen seni azarlamasın. Hızlı yürü. '

Jungkook motor sesinden dolayı yüksek sesli cümlelerini tamamlamışken Jimin yürümeye başlamıştı bile.

'Tamam Jungkook'

'dedi yüksek sesle.

Jungkook okulda popüler olduğundan Jimin'i okuldan birinin göremeyeceği uzak yerlerde bırakır, yoluna devam ederdi. Hep böyleydi.

Kırıcıydı biraz, öyle değil mi?

Jungkook Jimin'e göre haklıydı gerçi, kim bir deliyle beraber dedikodusunun çıkmasını isterdi ki?

//bölümlerin hiçbirini kontrol etmiyorum, yanlışlarım varsa hepsi adına özür diliyorum.