medicine.

0.4

jeonk00k: seni rahatsız ediyorlar mı?
02.44

parkminnie

kapım açık
g

önderildi 02.52

Çığlık sesi.

Jungkook aşağıya koşturdu, hızlı adım sesleri merdivenlere çarpıyor ve yankı yapıyordu. Açık olan kapıyı açtı.

Jimin salonun ortasında çökmüş, açık pencere ve perdelerden dolayı yüzüne vuran ışık kıpkırmızı gözlerini görmeyi sağlıyordu.

Ağlıyordu, çığlık atıyordu. Yumruklarını sıkıyordu. Jimin küçüklüğünden beri sevmezdi yalnızlığı.

Geceyi.

Jungkook koştu, Jimin'e sarıldı.

'Ben geldim, geçti. '

Zangır zangır titreyen beden kollarını sevdiğinin soğuk terlerinin ev sahipliği yaptığı koca bedene sardı.

Jimin hıçkırıyor, Jungkook gözlerini kapatmış derin nefesler alıyordu.

'Yalnız kalmak istemiyoru- '

'Beraber uyuyacağız. '

Jimin yutkunmuş ve titreyen bacaklarına aldırmadan ayağa kalkmaya çalışmıştı, Jungkook onu durdurdu.

'Bekle. '

Jungkook bir kolunu Jimin'in bacaklarına, diğer kolunu ise sırtına yerleştirdi.

Ayağa kalktı ve Jimin gözlerini kapattı, hiçbir şey söylemedi. Onu kaldırdı ve yatağına götürdü.

Yavaşça Jimin'i yatağa koydu, sıska bedeni taşıması zor olmayacak ki Jungkook onu kaldırmakta zorlanmamıştı.

Yorganı üstüne örttü ve Jimin sadece onu izledi.

Yatağın diğer yanına geçti, yorganı kaldırdı ve o da içine girdi.

Jimin'i belinden tuttu ve göğsüne yaklaştırdı, sarıldı.

Jungkook küçücük gülümsedi, fısıldadı.

'Güvendesin, şimdi uyu. '

Jimin derin bir nefes verdi dışarı.

'Teşekkür ederim..-

Duraksadı, gözlerini açtı ve kapattı;

Jungkook.'