C21

20 1 0
                                    

C21

"Nahanap niyo na ba ang nga files tungkol dito?" tanong ko sa intern.

"Yes Miss, nasa table niyo na po."

Tumango ako at pumasok sa opisina, sinabit ko sa coat rack ang coat na dala ko. I'm wearing a black turtle neck with 3/4 sleeves, black slacks with belts and white stilletos.

Sinuot ko ang spec's at nag-umpisang buklatin ang folder. This folder contains about the investigations of my parents death. Sa pagkakabasa ko ng mga nakaraang files, wala pa ring malinaw na puno't dulo ng lahat kung bakit nasama sa barilan ang mga magulang ko.

When my brother knew that I'm going to investigate this case, he was mad at me. Ayaw niya raw ako mapahamak, hindi bali siya. But I'm seeking for justice! I want the justice to be serve, after that I will be on peace.

"Business?" bulong ko ng may mabasa.

Sabi dito, may alitan ang dalawang business partners kaya humantong sa paghahabol. May utang ang isa, alam nito na nasa probinsya ang anak kaya pinahabol ito. Balak na gawing hostage para maibalik ang perang kinuha ng tatay nito. My head hurts like hell and I just leaved the papers on my table.

Pero bakit pa rin nadamay ang mga magulang ko? Lumabas ako ng office at kita ko ang pag-angat ng tingin ng ilang empleyado sa firm. Natanggap agad ako sa isang firm, sila pa mismo ang nag-alok saakin pagkatapos ng graduation.

Maayos naman ang naging huling isang taon ko sa Constellation University. Dos used to be with me, we got along with Julie and Gina. Marami ulit ang bulungan pero wala na akong sineryoso ni isa roon, Jessica became a model. Well bagay naman sakanya.


Lumabas ako ng firm at pumasok sa isang favorite café ko. I'm a regular customer here, that's why they really know my order.

Umupo na lang ako sa usual spot ko at nilabas ang phone habang hinihintay ang order. Its been 4 years past but the issue about Chelsea's running away from Jake on their wedding day are still on. Everyone is curious about what happened after.

Ako sana ang ni-recommend ng firm para hanapin si Chelsea, but I refused. Sayang malaki ang bayad, pero na-guilty lang ako sa galit na tinanim ko sakaniya noon. I shouldn't be mad on her because before I stepped in to Jake's life, she has already a spot on his life.

Jake,he didn't tried to respond me. I tried, but it seems he's avoiding me. I deserve an explanation, but I got nothing on him. Hinayaan ko na lang siya dahil baka ganun talaga. Ngayon, ang last na balita ko ay may na-close siyang deal sa Japan. A big project. Kumalat kasi ito sa balita at sa social media kaya nalaman ko, pero wala na rin akong interes sa buhay niya ngayon.


"Omygosh, are you Marley?" a woman voice asked behind me.

Lumingon ako at nakita ko si Whenzy.

"A-Ahm, oo."

Tumili siya at mabilis na umupo sa bakanteng upuan sa harapan ko.

"How are you? Gosh, wala na akong news about you! Last na balita na alam ko is naging kayo ni Jake and after two weeks, you two broke up."

I feel uneasiness on what she said.

"I'm fine, doing good on the firm that I'm working in." sagot ko at ininom ang kape.

"Oo nga! Bakit hindi ka sumama sa batch reunion natin last year? Like ikaw ang talk of the town sa table natin!" kwento niya at sumubo ng cake.

"Talaga?"

"Oo! Yung iba, naiinggit sayo kasi look at you! You're so fine! You can afford anything!" she happily said.

"Hindi rin. I'm still saving up money. Saka hindi naman nila kailangan maiinggit saakin, ang mahalaga lahat tayo humihinga."

I've received an email last year regarding on Whenzy what says, about the reunion. Hindi ako nakapunta kasi busy ako sa paghahanap ng ebidensya sa Laguna. Si Kuya naman, nakapasok na siya sa sinasabi niyang kompanya. Umuwi ako last time at may dalawang kaibigan siyang dala, isang babae at bakla. They're teasing my older brother of having a crush on their beautiful work mate. He's 28, still, wala pa rin ang love of his life.

"See you around ha! If you need help lapit ka lang saakin, baka makatulong ako sa imbestigasyon." she said and stand up.

"Salamat Whenzy, ingat ka! See you around."

I smiled on her and pay my orders and leaved the cafe. Bumalik muli ako sa opisina ko at nagbasa ng mga papeles sa table ko.

Hindi ko na napansin ang oras, napansin kong ala-singko na ng hapon ng katukin ako ng intern sa labas. Doon ko naramdaman ang gutom, hindi ako nag-lunch dahil sa mga papeles na ito.

"Miss nasa lounge area po si Sir." sabi nito.

"Sige, papunta na ako."

Agad akong tumayo at kinuha ang bag ko at saka ang coat, doon na ako lumabas ng opisina at dumiretso sa lounge area.

Nakita ko naman agad si Dos dahil tumayo rin siya ng matanaw ako sa pagkalabas ko sa elevator. He's wearing an office attire look. Naka-fold ang long sleeves niya sa braso at dala niya rin ang coat niya.

"Dos!" masaya kong bati at hinalikan siya sa pisngi.

"Hey baby Eis." he whispered and hugged me.

Agad ko siyang pinalo sa dibdib at tumawa.

"Kaya hindi ako nagkakaroon ng manliligaw eh, baby ka ng baby dyan!"

"Bata ka pa, bawal pa." sabi niya at lumabas na kami ng firm.

Pumasok na kami sa sasakyan niya at nagsimula na siyang mag-drive.

"How's your day?" he asked while we're in the middle of heavy traffic.

"Ang sakit na naman ng ulo ko. May nahanap pa kasing files ang mga inutusan kong intern at binasa ko sa office kanina. Nakalimutan ko na nga ring mag-lunch eh." kwento ko at tumawa.

"Then, nakita ko si Whenzy kanina. Sa may favorite café ko, she approached me and we talk about some things. Marami siyang tinatanong, pero willing niya raw akong tulungan sa case na inaaral ko." dagdag ko pa at bumaling sakanya.

"Its great that you're having a connection again to your friends. Sa reunion last year, ikaw lagi ang tinanong saakin eh." he said. "Pero bakit mo kinalimutang kumain ng lunch? I'll treat you a dinner, kumain ka ng marami."

I just shrugged and stay quiet while he's driving.

Huminto kami sa isang restaurant dito sa Makati. This restaurant is quiet fancy and all their dishes are good for average people.

Hinayaan kong si Dos ang um-order ng kakainin namin, habang ako ay iniikot lang ang paningin sa paligid.

Huminto ang paningin ko sa isang pamilyar na tao, he's having talk with a woman. They're both laughing while drinking their wines. I felt pain while looking at them, kahit ako naguguluhan. Bakit ako nasasaktan?

"Eisley, the food is serve. Let's eat." narinig kong tawag saakin ni Dos.


As I slowly losing my gaze on them, I saw Jake stop laughing and looked at our table.

Behind the Mask (Anonymous Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon