From our first meet to the end of life(Uni+Zaw)

From.our first meet to the end of life - 24

Unicode

Ohmစားစရာဝယ်အောင်ထွက်လာရင်းBounဆီကိုဖုန်းလှမ်းဆက်လိုက်တယ်။Premမေ့လဲသွားတဲ့အကြောင်းကိုဖုန်းဆက်ပြောရမယ်လေ။BounကOhmကိုမှာထားတာကိုးPremကိုဂရုစိုက်ဖို့။

Ohm - hello Boun...အိပ်ပြီလား။

Boun - မအိပ်သေးပါဘူး။ဘာကိစ္စရှိလို့ဖုန်းဆက်လိုက်တာလဲ။

Ohm - Premမေ့လဲသွားလို့။

Boun - ဟမ်!!!အခုကလေးဘယ်လိုနေသေးလဲ။ဘယ်ဆေးရုံမှာလဲ။ငါ့ကိုမြန်မြန်ပြော။ငါခုချက်ချင်းလာခဲ့မယ်။

Ohm - တအားကြီးစိတ်ပူမနေပါနဲ့။အခုချိန်လောက်ဆိုသတိပြန်ရနေလောက်ပြီ။မေ့နေတဲ့အတိတ်ကိုမှတ်မိဖို့အတင်းကြိုးစားလို့ခေါင်းတွေအရမ်းကိုက်ပြီးသတိမေ့သွားတာလို့ပြောတယ်ဆရာဝန်ကတော့။

Boun - မင်းကစိတ်မပူနဲ့လို့ပြောပေမယ့်ငါအရမ်းစိတ်ပူတယ်ကွာ။

Ohm - မင်းစိတ်ကိုငါနားလည်ပါတယ်။ဒါပေမယ့်စိတ်မပူပါနဲ့ငါတယောက်လုံးရှိတယ်။အခုလဲbabyနဲ့ကျန်ခဲ့တာSammyရောရောက်နေလောက်ပြီ။ငါစားစရာထွက်ဝယ်နေလို့။ဆေးရုံရောက်ရင်messageပို့လိုက်မယ်။Premအဆင်ပြေမပြေကို။မင်းတအားကြီးစိတ်မပူပါနဲ့။

Boun - အင်းပါ။မင်းဆေးရုံရောက်ရင်သာအခြေအနေကိုmessageလှမ်းပို့လိုက်။

Ohm - အင်းပါ။ငါဖုန်းချလိုက်ပြီနော်။babyတို့ဆီသွားလိုက်အုံးမယ်။

Ohmဖုန်းချပြီးတော့Flukeတို့ဆီကိုပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။Bounကတော့Ohmဖုန်းဆက်ပြီးကတဲကစိတ်တအားပူနေပြီ။

Boun - ကလေးအဆင်ပြေလောက်မှာပါ။ဘာလို့များမေ့နေတဲ့အတိတ်ကိုအဲလောက်စဥ်းစားရတာလဲ။အရင်တုန်းကတောင်ခေါင်းတွေကိုက်လို့မစဥ်းစားချင်ဘူးလို့ပြောပြီးတော့။ဘာအကြောင်းကြောင့်များအတိတ်ကိုအဲလောက်စဥ်းစားလိုက်ရတာလဲကလေးရယ်။

-----------------------

ဆေးရုံတွင်.....

Prem - ငါအတိတ်တွေအားလုံးပြန်သတိရသွားပြီ။

Fluke,Sammy - ဟမ်!!!!

Fluke - တကယ်အတိတ်တွေအားလုံးကိုပြန်သတိရသွားတာလား။