Yeniden...

Hiçbirşeyiz...

Hiçbirşeyiz...
Her şey olmak için çıktığımız yolda
Artık hiçbirşeyiz.
Ne garip değil mi sevgilim!
Birbirimize su gibi ekmek gibi lâzımdık oysaki,
Bir an gelirdi içime,
Bir daha duyamazsam sesini endişesi taşır, yüreğim sıkışırdı, paniklerdim.
Şimdi!
Şimdi ise duymamak için nelerimi vermezdim,
Keşke hiç duymasaydım dediğim
Anlar için...
Her şeyim derken hiçbir şeyin olmak,
Anladım sevgilim,
Merak etme,
İçin rahat olsun.
Ben yine gecenin bir yarısı,
ateşe düşmüş gibi rüyalarımdan uyanırken
Yudumladığım her su damlasında tekrar ediyorum.
Geçecek.
Biz hiçbirşeyiz artık...
Bu da geçecek...