I need you... (Larry Stylinson)

Hoofdstuk 2.

A/N: Hey, ik zelf schrijf dus alle P.O.V's van Harry, ik hoop dat jullie dit verhaal leuk vinden! Laat het even weten in de reacties! Oh, en alles is niet bewerkt of gecontroleerd haha :)

Harry's P.O.V.

Ik kijk op als ik het belletje hoor van de deur en kijk op, waarna ik een van de knapste mensen ter wereld zie staan. Wow. Ik houd me in met alle flirtopmerkingen en houd een 'awh' in als hij stottert. Als hij zegt dat hij te weinig bij zich heeft glimlach ik en zeg: "Awh sorry boo. Laat mij maar voor je betalen. Een kleine koffie voor ..?" Op deze manier kwam ik ook meteen zijn naam te weten, en het was toch niks voor mij, zo'n klein bedrag. Als ik hem laat blozend glimlach ik triomfantelijk en bereid zijn koffie. Eenmaal als de koffie klaar is geef ik het aan hem en glimlach vriendelijk naar hem. Hij is echt heel schattig verlegen, wat me juist aantrekt. Als hij stottert en bloost door wat ik met zijn beker gedaan heb grijns ik en help dan de volgende klant. Na 5 minuten komt Danielle weer terug van haar lunchpauze en heb ik mijn pauze. Fluitend maak ik een kop koffie voor mezelf en doe mijn schort af, waarna ik het zitgedeelte in loop van het cafe. Als ik Louis zie zitten glimlach ik en ga bij zijn tafel zitten. "Hey Lou,Mag ik bij je komen zitten?" vraag ik rustig en toch vriendelijk. Hij knikt en bloost licht waardoor ik glimlachend tegenover hem ga zitten. Rustig neem ik een slok van mijn koffie en haal dan een hand door mijn haar. Ik bekijk hem even en slik, hij ziet er heel mager uit, alsof hij in een lange tijd geen goede maaltijd meer gehad heeft. En hij is aan de korte kant, maar dat trekt me juist aan bij jongens. Vooral bij hem. "Ik ben Harry trouwens." zeg ik na een lange tijd, vergetend dat hij mijn naam waarschijnlijk al van mijn naambordje had afgelezen. Hij kijkt op en ik bijt even op mijn lip, zijn ogen zijn echt heel mooi. Amandelvormig en heel helder blauw. "Een beetje een rare vraag maar ben je toevallig model? Zo niet, dan moet je je echt gaan inschrijven boo!" zeg ik uit het niets. Als hij me verbaasd aankijkt glimlach ik. "Niet zo verlegen, je ziet er echt goed uit!" zeg ik oprecht en neem nog een slok koffie. Hij zal me wel heel vreemd vinden, hij is dan niet de eerste. "Anyway, de meeste tieners zitten nu op school. Volg jij een studie, of doe je een opleiding?"  vraag ik dan geinteresseerd. Het was niet gewoonlijk dat er leeftijdsgenoten rond deze tijd in de winkel kwamen. Die zaten meestal op school en kwamen soms tijdens de lunchpauze, maar vooral na hun lessen met vrienden, of om te studeren. Door de sfeer die hier hangt zie ik steeds vaker mensen hier studeren, wat een fijn gevoel geeft. Een koffiewinkel waar je met je vrienden kan chillen, maar ook gewoon in je eentje in alle rust kan studeren, ideaal.