Map
Denze
Saan ako at bakit puro puti ang nakikita ko. Ngunit paramdam ko ang pamilyar na amoy ng hospital kaya alam ko na saan hospital ako. Sinubukan ko umupo dahil medyo ramdam ko ang sakit ng ako katawan mula sa pagtakbo at hulog sa banig.
Gusto ko mawala dahil patay na ang aking mga magulang sila ang nag-alaga at nag-mahal sakin. Dahil na gusto umapon sakin noon at matanda na ako dahil namatay ang una ko adopted parents ko. Nasa edad na kinse ako mula kunin nila Mama at Papa pero never sila nagkulang bagkos naging sobra sila sa lahat ng bagay mula sa atensyon, pagmamahala at materyal na bagay ngunit tinuro nila hindi sa lahat ng bagay ay kailangan ng mga bagay sa mundo.
Masakit ngunit kailangan ko tuloy at nagpatuloy kaya lalaban ako sa mga taong gusto pumatay sa mga magulang ko. Gagawin ko ang lahat para lang makuha ang hustisya na para sa kanila.
Ngunit hindi ko alam kung saan ang lugar ng Mageia Academy dahil wala naman sinabi si Mama kung saan ito matatapuan. Kaya kailangan ko mag-aral at gumaling para sa pag-pasok ay magaling sa lahat kahit hindi ko alam kung klase ito na paaralan ay kailan ko padin mag-aral at sipag.
"How's your feeling?" Magulat na lang ako sa nagsalita sa likod ko. Pagtingin ko isang lalake ngunit may katandaan na ito dahil hatala na din sa muhka ito. Isang din pala ito na doktor dahil narin sa sout na Lab coat nito.
"I'm fine Doc. Medyo masakit pero okay naman kaya naman ihandle at bearable naman. Pero Doc Nasa ako at sino ka?"
"Ako si Nelson Mandela ang pinakamatanda Doctor sa bayan ng Sanitariums Island."
Guidance
Andito ako sa munting kwanto ko kilala Tatang dahil tinuruan nya ako nya ako ng mga bagay upang palaguin ang aking kapangyarihan dahil hindi daw kasing talino at kahusay ang mga mamamayan sa aming bayan tulad ko dahil meroon ako kakaiba na kapangyarihan. Kahit kailan ay hindi ko hiniling ang aking taglay na kapangyarihan kahit marami nangarap nito.
Kailangan ko mag-ayos para sa dadaratimg na pasukan dahil kailangan ko mag-aral para sa Phyisal at Mental Entrance Examination o kung tawagin ay PhiMen (Pi-Men). Mahirap para sakin ang makapass sa Physical Entrance Exam. Ang Exam ay nahahati sa dalawa ngunit kailangan mo makakuha ng seventy-nine percent (79% ) para sa Mental Entrance Exam at sixty-five percent (65%) para naman sa Physical Entrance Exam. Para sa mga karamihan madali lang yun kaso ang problema lang hindi lahat makakapasok dahil kailangan isa mga exam ay maipasa mo o kaya naman makakuha ka ng fifty percent (50%) para sa total average para yung mga last section o mga mababa sa Physical at Mental Entrance Exam.
Kailangan ko pumasa dahil 'pag hindi yun ang nag-yari ay hindi na ako makakabalik kila Tatang at Mamang. Dahil sila ang tumagap sa kin, kahit ang mga magulang ko ay hindi ako matangap sa kapangyarihan na meroon ako. Dahil ay pamilya namin ay magaling sa paggawa ng mga bagay at hindi sa pagtalino at paglaban ng dignidad. May sinusunod sila na utos sa mga makatatanda na mali sa tingin ng iba taong. Nagsimula ako alamin sa mga paligid ko. Marahil ay ito ang naging libagan ko mula noon ay alamin ang nakaraan ng iba tao. Nalaman ko na hindi lahat ng tinuturo ay tama at nasa lugar puro ito mali.
Bumaba ako para magpaalam kila Tatang at Mamang. Kailangan ko na umuwi at nagoahinga dahil the day after tomorrow ang PhiMen Entrance Examination namin. Kaya kailangan ng bed rest.
"Tang,Mang uwi na po ako salamat sa turo mo sakin akin."
"Sandali at mamaya ka na umuwi may sasabihin pa ako sayo na mahalaga bagay para ito sa kinabukasan mo at sa dadarating na kaganagap sa ating mundo."
Magulat ako dahil sa mga sinabi nya marahil hindi ko po maabot ang kapangayarihan meroon sya dahil maski sya hindi ko kilala.
