تزرع الارض ذهابا وايابا وهى تبكى قائله بغضب : ما يطلجنى هو انا يعنى هجوله لا هو حر
ورد : هدى امال يا بت ابوى الامور متتاخدش اكده
شمس: امال كيف عيزانى اروح احايله اياك
ورد : لاه مهجولش اكده بس متغلطيش بلسانك اللى عايز جصه دا
شمس: واه انتى جايه تواسينى ولا جايه تهزجينى يا خيتى
ورد : لاه انا جايه اوعيكى يا بت ابوى حداكوا بنت وهتتظلم وسطيكوا
شمس: ليه هتتظلم انا هربي بنتى وهعيش عشانها
ورد بغمز : وسليم
شمس بتوتر : ماله ؟
ورد : واه وكانى معرفش جصة الحب اللى كانت سوهاج كلياتها بتتحدت عنيها
شمس: ما خلاص يا خيتى انتهى الحب وفر من الشباك من وجت ما دخل انعام فى حياتنا
ورد : مكانش حديت وجت سابج دا يا شمش
شمس: جولتلك ألف مره اسمى شمس مش شمش
ورد : واه وجت تريجه هو
شمس: ولا بتريج ولا بتنيل وحلى عن راسي بجى
ورد : يعنى انزل اجول لابوكى خلاص هتطلج
شمس: ايوه جوليله هتطلج ولو هتطخها عيار يفرتك نفوخها ماهترجعش البيت دا تانى
ورد : فكرى يا خيتى
شمس: فكرت
ورد : فكرتى !!؟
شمس: ايوه فكرت
ورد ببلاهة : فكرى تانى
شمس: تامر حسنى انتى اياك يلا غورى
ورد : انى بدى جطم رجبتى انى طلعت ولا عبرتك
شمس: متجلجيش ابجى فكرينى وانا اجطمهالك
ورد : هوفف
نزلت ورد وتركت شمس بمفردها تهتف بحزن قائله : اكده ياسليم بعد كل اللى كان بينا مش فارجه معاك وباعتلى مين يرجعنى حساااان ومشغلتش بالك باللى عملوه فيا وجدرت تصدجهم وسايبهم يبيعوا ويشتروا فيا على كيفهم
ومش هاين عليك تاجى بس هجول ايه ما كله من البومه اللى حداكم
نزلت ورد الدرج تهتف بيأس قائله: مش موافجه يا بوى وراسها راكبه عالطلاج
حسان : بتك مش ناويه تجيبها البر يا يا همام
همام والد شمس: بتى مجاتش على حد وشافت كتير فى البيت دا وكمان جوزها مش هاين عليه ياجى يراضيها بعد اللى حصل
حسان : وهو ايه يعنى اللى كان حصل دا سوء فهم
همام : بتسمى ضرب خيتك لبتى سوء فهم واتهامها فى شرفها
حسان : خيتى مضربتش بتك بتك بتكدب عليك ياهمام وخيتى متحددتش مع بتك واصل فى ايتها حاجه بتك اللى فهمت الكلام غلط عشان هى عايزه اكده واللى على راسه بطحه يحسس عليها
همام بغضب شديد : انا بتى مش كدابه بتى متربيه زين وعشان اكده مردتش على خيتك
حسان : سليم سأل بتك ونكرت
همام : لا سليم مصدجش بتى ولا جه سألها من نفسه وباعت يحلفها على مصحف
حسان : واه وايه يعنى لما هيحلفها على مصحف
بتك بتتجلع
التفت الجميع على صوتها تهتف قائله:
لا ياعمى انى مبتجلعش ولا حاجه انا بحافظ على اللى باجى من كرامتى
حسان : ومين مس كرامتك يابت همام
شمس: كلكم من كبيركم لصغيركم من اول مابجت حماتى تعملى مشاكل وتشتمنى وانا اجول ست كبيره وزى امى لحد ما مدت يدها على
حسان : انتى كدابه
شمس: انى مش كدابه ياعمى اسأل بتك نواره وهى تجولك وماخفى كان اعظم
حسان بتوتر وقلق: لا ااا نواره جالت لا مضربتهاش ولا جالت الحديت اللى هتجوليه ده
شمس: والله بجى دا شئ يخصها انها تشهد زور اما انا فجولت اللى حصل
حسان : سليم جالك تحلفى ورفضتى
شمس: جالوا للحرامى احلف جال مكنتش سرجت
حسان: يعنى ايه؟
شمس: يعنى ياعمى انالو بتبلى عليها زى ما جلبي واخلاجى هيجيبونى اعمل اكده هيجيبونى احلف كدب وزور لو انى كيف ما هتجول اكده هحلف وانى جلبي جامد لانى من الاخر اكده هبجى معنديش مبدأ ولا زمه ولا ضمير
حسان : خلاص طالما صادجه كنتى حلفتى بدل ما وجفه على طلاجك يابت همام
شمس: انى اللى بوجفها ياعمى ومش خايفه ولا ندمانه والراجل ياعمى اللى ميثجش فى مرته يبجى مالوش لازمه تعيش معاه ودلوجتى انى بجولك اهه انا اللى مش عيزاه ومش هكمل وعرف خيتك اكده اصلها كانت دايما اتذلنى انها هطلجنى منيه جولها ارتاحى شمس هى اللى هتطلج ومن غير قراراتك ومساعدتك
حسان : العلام جوى جلبك يابت همام
شمس: الحج ياعمى الحج هو اللى هيجوى الجلوب وانى حجانيه انا مهظلمش نفسي تانى واهينها واشترى اللى بايعنى
حسان : دا اخر جولك ؟
شمس: ايوه ياعمى دا اخر جولى بس بالله عليك ياعمى زى ما هتروح تفرح جلب الحاجه انعام بالخبر ده عايزه اجولك كلمتين توصلهم لسليم الحداد
جوله شمس مكدبتش ومجاتش على حد وانظلمت فى وسط دارك شمس اللى عشجتها وعشجتك وضحت عشانك بكل حاجه عشان تشترى يوم معاك دلوجتى شمس هتبيع الدنيا بحالها ومستعده تخسر اى شئ عشان تطلج منك وتبعد عنك وتشترى كرامتها
ثم هتفت قائله: ياعلى
على : ايوه يا ام تجوى
شمس: كلامى امانه يوصل لسليم
نظر على لوالده الذي قابله بنظره ذات مغزى جعلته ينظر ارضا
فحركت شمس راسها يأسا ودلفت قائله : عن اذنكم
هتف حسان قائلا : انا ماشي ياهمام ومتنساش ان بنتك اللى جطعت عيشها فى بيت جوزها بيدها
همام بلا مبالاه : ربك بيجطع من اهنه وبيرزج من اهنه
حسان : كيف يعنى هتجوزها !!؟
همام : انا بتى لسه صغار ومع اكده متاكد انها عمرها ما تفكر تتزوج تانى وهتربي بنتها وافضل انا بحسرة شبابها اللى هيضيع
حسان : هى اللى ضيعته
همام : خيتك اللى ضيعتها وضيعت سليم من غلها وحجدها
حسان بغضب : يلا ياعلى يلا
همام : كلمة الحج بتزعل ومبتتسمعش ياحسان
زفر حسان وامسك عصاه وذهب وبرفقته ولده على
فى الطريق هتف حسان لولده قائلا: اياك خاشمك ينفتح هطج راسك برصاصه
على: وليه منشهدش الحج يا ابوى نفسي اعرف ليه دايما بتخاف من عمتى انعام
حسان : اخرس انا مبخافش منيها انا بس مهحبش ازعلها
على: حتى لو هى غلطانه يا بوى وظالمه
حسان : خيتى ماهش ظالمه واجفل خاشمك دا بدل ما اطخك عيار اجفله طوالى
تنهد على وصمت خوفا من بطش ابيه .
أنت تقرأ
شمس بين الغيوم
General Fictionوَإِن يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِن يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ ۚ يُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (107) صدق الله العظيم قصتنا هتتكلم عن الناس المريضه بس مش...
