When Campus Hearthrobs meets the Simple Girls

Chapter 42: No choice

Cleress Xiashin Pov:

Halos di na ako makahinga dahil sa kabang nararamdaman.
Nasa bus kami nang law department if im not mistaken.Grvii napakaprofessional and serious nilang kumilos,
Para clang walang pake sa paligid,mga clasmeyt lng nila kinakausap.
Ang tataray ata nila..Yung pito naman na kasama ko magkakakilala,cla-cla lang nag uusap.
Kaya OP ako here, Mas nagpapadagdag pa sa takot ko ang kaalamang magkahiwalay kami ni bess plus nasakanya cp ko.'
'Panu kami magkikita?'
'Panu ko xa makocontact?'
Malungkot kong nilingon ang paligid, busy cla lahat.
Di maalis alis ang kaba ko.
Mas kumabog ang puso ko nang huminto na ang sinasakyan namin.
"Ok guix,get ready!"
"Let's go!" Excited na svi nang mga magkaklase here sa law department at nagcbabaan na kaya bumaba narin ako.
Nangangalay na ako,medjo mabigat kasi backpack ko at di pa gaanu maayos ang kanang braso ko.
Nanghihina akong bumaba sa sasakyan.
Malamig na hangin ang sumalubong saakin,kaya napayakap ako sa sarili ko.
Medjo madilim pa,kahit maraming ilaw sa paligid tlgang madilim pa ang kalangitan,
Kunting liwanag pa lang ang masisilayan.
Tinignan ko ang wrist watch ko.
Its 3:00 am, sa PH it means 4:00 am here.
Inilinga ko ang paligid,mas lalo akong kinabahan sa dami nang tao mga tao rito, halos mga korean at foreigner nakacoat cla lahat.
Now ko lang narealize na may mga tga ibang bansa din na nagtour.
'Nasan na cna bestie'
Nagsisiksikan ang mga tao,nang lingunin ko mga kasamahan ko,nagmamadali clang tungo sa kanang direksyon..
Wala man lng nakipag-usap saakin.
Di ko alam kung san sasama.
Yung kadepartment ko na pitong babae magkakaibigan ata mga yun.
Di ko na alam kung nasaan na cla.
'Need ko macontact cna bestie'
Nanginginig na ako sa lamig plus sa kaba.
Nilapitan ko yung dalawang babae..
"May i ask-"
"Sorry were in a hurry!" Baling nito at iniwan na ako.
'Wala ako ni isa mang kakilala dito'
Nahihilo na ako,halo halo nang emosyon ang nararamdaman ko.
Parang naiiyak na ako.
Naglakad-lakad ako kunti nagbabakasakaling nakasunod cnasakyan nina bestie pero bigo ako.
Sa law department lng ata ito,at ang iba cnasakyan nang di ko kilalang mga studyante taga ibang bansa.
Halos gusto ko nag umiyak.
Lihim na akong nagdarasal.
Napabaling ako sa taong kabababa lang sa kabilang sasakyan nang law department.
'Teka c prince ashler ba iyun?'
Wala na akong choice,kundi sundan ito.
'Oo di ko xa masyado kilala'
Pero wala na akong choice, need ko manghiram cp.
Di ko na alam ang gagawin.
Tinakbo ko ang direksyon nito, Nakacoat na white..oo sya nga ito..
Kasalukuyang may kausap ito sa phone.
'Bahala na!'
"Sir-Ash..Kuya ashler!" Di ko na alam kong anung sasabihin.
Dirediretso lang ito, lumingon ako sa mga kasamahan namin.
Magkasalungat ang tinatahak nilang direksyon,
Wala na sa likuran ko ung mga taga law department,
Iba na mga nakikita ko.
Kaya nilakasan ko ang loob ko na lapitan c Prince Ashler.
'Papa God gabayan nyo po ako'
Tinakbo ko ang direksyon nito at agad nang napahawak sa braso nito para pigilan.
"Ku--"
"What?" May halong inis na singhal nito kaya napabitaw ako,Bago ako binalingan.
Kumunot ang noo nito nang lingunin ako.
"What are u doing here?" Cold na baling nito.
Matagal ko nagets dhil sa accent nito.
"Ah ehh..I can't f-ind my friends,I think I-m lost" nanginginig na usal ko na maiiyak na.
"So?" Cold na baling nito,bago nagpatuloy.
'Huh,kaya mo to self'
'Bahala na'
"May I borrow your cp plss" pinagsaklop ko pa ang mga palad ko para magmakaawa.
Nilunok ko na ang lahat nang pride ko pati kahihiyang nararamdaman.Bahala na..
Di ko na alam gagawin.
"P-lease sir.." Pagmamakaawa ko pero para atang wala itong narinig.
Natatakot na ako,nakalayo na kami sa mga kasamahan namin.
"Pls, 5mins po,twagan ko lng mga friends ko, naiwan ko po kasi kay besie cp ko"
Di ko na alam kung naintindihan nya ang mga cnasabi ko.
"I'll call u later" baling nito sa kausap na now ko lang napansin.
Nabuhayan ako nang loob namg tumigil ito at lumingon saakin,Tsaka ako tinaasan nang kilay at cold na tinitigan na para bang cnusuri kung nagsasabi ako nang totoo.
"Tsk" dinig kong usal nito, tsaka iniabot saakin ang cp nito.
"O my ghad,thank u po" galak na tugon ko tsaka kinuha ang cp nito.
Pero kumunot ang noo ko,hangul ang mga nakasult at ibang klase ang theme nang phone,di tulad nung saakin.
'Hala nuh gagawin ko?'
Kahit malamig pinagpapawisan ako sa kaba,at nanginginig di dahil sa lamig kundi sa takot.
"5mins over" cold na bling nito.
Mas lalo na akong kinakabahan.
"Luh!di pa po ako nakakasimula,di ko po kasi alam, plss"
"Tsk" usal nito bgo kinuha ang cp,may kinalikot at muling ibinigay saakin.
"Thank u po" Pasalamat ko.
'Ayst nuh number ni besh?'
Triny ko twagan c mama kasi saulo ko number nito kasu di macontact.
Nuh na gagawin ko?.
"Sorry po,I forgot bessie number" nanlulumong usal ko tsaka binalik na dito
"Tsk" usal niyo tsaka na ako tinalikuran.
"Sir do u know where they are now?"
"Plss help me po"
Pagsusumamo ko, nagsisiksikan na..
Tinalikuran lang ako nito.

Sumasakit na ang paa ko, pero ewan nakasunod ako dito,
Pagod na ako, nanghihina narin ako sa gutom.
Nababangga pa ako nang mga nagsisidaanang mga tao kaya mas lalo sumasakit braso ko,nangangalay narin ako.
'Bat ko xa sinusundan?'
Napatigil ako sa naisip.
Bumaling ako sa likuran,pero nakalayo na kmi sa kanila.
Salungat kasing direksyon tinungo nito.
'I have no choice kundi magpatulong dito'
Kinabahan ako lalo nang mawala ito sa paningin ko.
Nang muli kong makita nasa unahan na ito.
Maraming nagsisiksikang tao,
Sinubukan kong makawala,at kahit nanghihina hinabol ko ito.
Di ko na ininda ang pagod,gutom,pngangalay,at sakit nang paa ko.
Ang importante saakin mahabol ito.
Wala na akong choice..
Natatakot na ako,
Natutuliro na ako.
Nilalamon na ako nang kabang nararamdaman ko

Hingal na hingal may pinilit ko muling tumakbo,kahit nanghihina na ako.Sumasakit narin ulo ko sa daming taong di ko kilala.

Nangmahabol ko ito agad akong napakapit sa coat nito dahil sa pagod.
"Bitaw!" Cold na baling nito na nagpanigas saakin.
'Bat ba ang heartless nya?'
Gusto kong ialis ang mga kamay ko pero para atang nakadikit na ito sa coat,Di ko maigalaw.
'Anung ginagawa ko?'
'Pagod na pagod na ako'
"I said! bit--"
Agaran akong napabitaw nang matauhan,dhil sa napalakas na ang sigaw nito.
"S-orry po" nanginginig na usal ko.
Diretso na itong naglakad at tuluyan akong iniwan.
'Bat ba napakaheartless nya?'
Napayuko na lamang ako.
Nakagat ko ang pangibabang labi para pigilang mapahikbi pero parang may sariling mga buhay ang mga luha ko, na nagsipatakan.
Pinagtitinginan na ako kaya napayuko ako lalo.
'Cnu nga ba ako para tulungan nya?'
Di naman kami magkakilala, hearthrob xa, ordinary lang ako.
'Pero bat nasasaktan ako?'
'Kahit papaanu clasmeyt nya naman ako ah!'
'May puso rin naman xa,bat di xa marunong maawa?'
'Bat xa ganun?wala ba xang puso?'
Wala tlga xng pakialam sa iba.
'Ba't xa pa nilapitan ko kung expected ko na na iiwan nya lang ako?'
Yeh!im full of foolish and stupid na makiusap sa isang tough na tao nakahit kelan di na lalambot para makacare sa paligid.
'Pinagsisisihan kong cnundan ko pa sya'
'Bat nga ba?nuh ba pakialam nya kung mawala ako?di nya naman ako kaanu-anu'
Im just a piece of garbage sa mga paningin nang katulad nila.
Mas lalo nang bumibigat ang pakiramdam ko.
Namanhid ata ang buong katawan ko, di ko na dama ang pagod pero pinalitan ito nang takot at kabang nararamdaman.
'Bat ganito?'
'Nasan na cna bestie?'
'Mali ba na sumama pa ako dito?'
Bakit kasi nagpumilit pa ako na sumama dito?
'Sana di nalang ako sumama'
'Sana nasa province na ako now kasama pamilya ko'
'Sana pala sinunod ko nalang c papa'
'Anu nang gagawin ko?'
Wala akong kaalam alam sa lugar naito,ni isa wala akong kilala.
Nanatili akong nakayuko at hinayaang lumandas mga luha ko.
'Gusto ko nang umuwi'
'Pls sana may mabuting loob na tumulong saakin'
'Di ko na kaya pagod na pagod na ako'
'Tama nga nasahuli ang pagsisisi'
'Plss papa God, may kakilala sana akong tumungo rito para isave ako'
'Plss need help'
'Help me po'
Nakapikit na panalangin ko.
'Kahit cnu pagkakautangan ko nang loob,sa may mabuting taong magmalasakit saakin'
'Ikaw ba po bahala'
Nagulat ako nang biglang may humila saakin.
Kaya mas lalo na akong kinabahan.