When Campus Hearthrobs meets the Simple Girls

Chapter 110: Lights in the Dark

Cleress Xiashin Pov:

Dugdugdug
Dugdugdug

Kaba.. tama yan ang lagi kong nafefeel pag here sa school..
2 days na nakalipas nang muli akong pumasok dito sa NXU..
Di na muna ako sumali sa Taekwondo..
Akala ko di na maayos ang lahat pero laking pasasalamat ko Because I’m now free from rumors against me.
Walang cnsabi cna Dave kung cnu tumulong saakin..
Pero cgurado akong CLA yun..
‘Salamat sa kanila’
Marami naring humingi nang tawad saakin dahil sa mali nilang panghuhusga..
Pero As I expected..
May mga iba paring di tinatanggap na inosente ako.
Aystt yung first day na bumalik ako dito after what happened di rin naging madali salubong sakin nang iba..

Flashback:

“Ok lng yan besh wag kng kabahan.. “
“Opo!”
“Miss Smith sorry, we judged you without knowing the truth”
Hinging paumanhin saakin nang ibang nakakasalubong namin.
“Sorry Miss Smith!”
“Sorry!”
“Soryy talaga!”

Tanging pagtango lang ang nagawa ko.
Pero..
“Hey Cleress!!”
Napapikit ako at napahinga nang malalim bago ito hinarap.
“Grvi nuh! Kapal nang mukha mong bumalik pa dito after all!Malakas na ba ang loob mo dahil nakakasiguro kang may maaasahan ka sa hearthrobs?!”Nanlilisik na ang mga mata nito.
“No, tsaka hindi ako bumalik, dahil hindi naman talaga ako umalis” walang ganang usal ko.
“You have now guts to talk with me like that! How dare you!”
Sasampalin sana ako nito pero nahawakan ko na ang kamay nito.
“Di ko alam kung anong problema mo sakin, napatunayan nang inosente ako ano pa ba problema mo?!”
“Kahit kelan hindi ako naniniwala na inosente ka!”
“It’s ok, di naman kita pinipilit na maniwala eh” mahinahon na usal ko.
Tsaka binitawan na ang kamay nito.
“How dare you!!”
“Bat ba ang init nang dugo mo sa bestie ko! Wala naman syang ginagawang masama sayo ahh!” Nanlalaking nilingon ko si besh..
Dugdugdug
“Bat ka ba nangingialam ah?!”
Uminit ang dugo ko sa pakikitungo nito kay besh.
“Akala ko mabait ka, pero di pala..”dagdag pa ni besh..
Nanlalaki mga mata ko nang umakmang sasampalin nito si besh pero agad ko ring nasalo tsaka itinaboy palayo.
“Wag ang bestie ko sheena!” Pagbabanta ko.
“Di ko rin alam kung bakit hinayaan kitang sampalin mo ako noon kahit alam kong wala naman talaga akong kasalanan..
Kaya ngayun hindi ko na hahayaang maulit pa yun”
Tsaka hinila ko na c besh paalis.
“Isusumbong ko kayu kay Prin!!” Dinig ko pang cgaw nito.
‘Eh di magsumbong ka!’
Bulong ko sa isip ko.
Magkagayun man nakaramdam ako nang matinding takot at di maipaliwanag na nararamdaman.
‘Ano na namang ginawa ko?’
‘Paanu kung mapaalis naman ako dito, panu kung damay na c besh?!’

“Besh ok ka lang? Sorry besh, alam ko ayaw mo na yung patulan..”
“Ok lng besh..”Pilit na ngiti ko dito.
*Clap Clap Clap.

Agad akong napatingin sa harap.
Nakasandal sa pader c Meccazha habang nakacross arms at nakangisi saamin.
“Tskk.. I told you..hayst..”naiiling na usal nito while nakangisi na naman tsaka na umalis.
“Besh..” ramdam ko ang panginginig ni besh..
‘Ewan pero wala na ang kaba ko kay Meccazha, she made me brave i think..’
“Wag mong intindihin yun” usal ko dito.

End of flashback:

Aystt.,
Tomorrow ang balik ni Kenly pero c Prince iwan.. sabi daw babalik lang..
‘Luh! Teka bat ko ba iniisip yun? Ano bang pakialam ko dun tsaka baka nagsumbong na si sheena dun e di ako na naman dehado!’
Dugdugdug
Dugdugdug
‘Wag kang papaapi!’
‘Wag kang papaapi!’
‘Wag kang papaapi!’

“Aja self!” Bulong ko.

Here kami sa cafeteria..
“Oyy henura damihan mo pagkain mo!”
“Opo!”
“Ito pa ress!”
“Bespar ohh!”
“Oy! Di pa naman siguro ako bibitayin nuh haha!”
“Kyahh!”
“Waahh!”
Napatingin kami sa direksyon..
“Miss Bhestie, Miss bestie!” Kaway agad ni JJ.
Napatungo ako..
Dugdugdug
Dugdugdug
‘Naalala ko pa yung kahihiyan ko sa airport eh!’
“Can we join here?” C Dave
“Sure po!”C Maurine
“Btw Miss Bangs.. here..”
Nagulat ako sa iniabot saakin ni Dave..
Papel ito.
‘Alam nyo yung mabangong sinusulatan hahasahh!’
Kaya kumunot ang noo ko.
“Someone want to give that to you..
Someone who helped a lot for you to be free from rumors against you”
Agad ko iyong tinanggap at binuksan.

Dugdugdug
Dugdugdug

Dear: Claire

I don’t know why I wasted my time writing this nonsense things.
I helped you not because I felt sorry for you, I helped you because I wanted to.

You once told me.
‘Somehow we have developed good memories and whatever i do to get rid of everything we put together as best friends will never be lost coz it’s already sealed in my heart and will never be removed I admit it.
And you’re right! Together as Friends is heavier than unexpected mistake made.

And why should I force myself on someone who will never repay me with love?
One thing that I’ve learned is to love myself first before loving others too much!

Don’t waste your time looking for me because I won’t show up here either.

I am a person who is difficult to forgive.
But don’t worry I will think of everything you told me.
Maybe the next time we meet I can already forgive them.

This is the first time I will accept my defeat.
And first time that I will say this..

‘Thank you’

   From: Lucille Zarlon

I think my heart is melting because of her message..
I didn’t expected it..
‘C Lucille tinulungan ako?!’
Basta halo halo ang nararamdaman ko..
Kasiyahan..
Kalungkutan narin dahil aalis na sya dito nang di man lang ako nakakapagpasalamat.

Dugdugdug
Dugdugdug

Bsta na overwhelmed ako..
I’m happy..
Nahanap nya na ang sarili nya..
And I know someday she can already learn to forgive!
Nothing is impossible..
Someday someone will see her worth and someone who will treasure her forever!