Lhezandra Pov:3 days na nakalipas mula nng nangyari yun.,
Tinago namin kay kuya Vince ang lahat..
Naglagay kami nang powder para di halata yun..
C bestie malimit nang magsalita.
‘Di ko know kung galit sakin’Wala kaming pinagsabihan..
Kahit c Maw, sure ako na sisisihin nya lang ang sarili nya..
Di nya naman yun fault..
Nagmakaawa sya sa kapatid nya na mag papaiwan para samahan ako pero need na syang isama nang ate nya.
‘Maalalahanin c Maurine tulad ni besh..
Mapagalitan man cla ok lng, bsta macguro ang kaligtasan nang kanilang mga kaibigan’
Di rin pwedeng malaman nung kambal or cna ate Mitch lalo na c Lance Clyde..
Pati cna kuya Rence..
Ayaw na naming makaabala pa.
Bsta ang explain namin dun..
Nagjam lng kami ni besh..
‘Pero ang sakit parin nang katawan ko, lalong lalo na kay besh..
Halatang di sya makakilos nang maayos’
Btw Nauna na c besh kasi may training kasi cla sa Taekwondo.
Kaya Kinakabahan na naman ako mag isa.Pag apak ko sa Campus..
Agad nanginig ang mga tuhod ko.
Hinatid lang kasi ako ni Kuya Vince nakay besh yung motor.
Dugdugdug
Dugdugdug
Agad na akong naglakad sa Campus.“Miss Zhan”
Dugdugdug
Dugdugdug
Sunod sunod akong napalunok.
“Sabay na tau” nakangiting baling nito.
“Hala di na po..
Ahmm mauuna na po ako”
“Are u avoiding me?”
Napatigil ako sa cnbi nito.
Dugdugdug
Dugdugdug
Pinagtitinginan na kami nang mga tao here kaya mas lalong nakakapressure.
Muli akong lumingon at nagpilit na ngiti.
“Hala di po nuh!” Tanggi ko.
“Yun naman pala ehh!” Nakangiting baling nito.
Tsaka sumabay na sakin.
Dugdugdug
Dugdugdug
‘Huhuhu!’
“I’m sorry”
“Po, para san po?” Kunot noong tanong ko.
“For everything” Seryusong usap nito.
“Don’t worry I won’t ever let it happen again”seryusong usap nito.
Dugdugdug
Dugdugdug
‘Alam nya??’
“Hala di po.. anu..”
“Let’s go, samahan mo ako”
Nanlalaki mga mata ko nang hilahin ako nito.
‘Papuntang Cafe?’
Dugdugdug
Dugdugdug
Pagpasok namin agad nagsitilian.
Gusto ko nang umatras pero hawak ako nito sa palapulsuhan.
Dugdugdug
Dugdugdug
“Don’t mind them” bulong nito.
Agad akong hinila hanggang dun sa pangalawang palapag at inalalayang makaupo dun sa parang sofa.
Nakangiti itong humarap sakin.
Pangdalawahan lang merong flower vase sa gitna.
‘Nananaginip ba ako?’
Mayamaya lang nang mag sign ito until meron nang dalang napakaraming pagkain yung waiter.
“Hala po..”
“Ssshh! Don’t mind everything, just make yourself comfortable with me ok?”Nakangiting usap nito.
‘Ang gwapo nya!!!’
May halong kaba, takot, kilig at kung ano ano pa ang nararamdaman ko!’
“Ba-kit po tayo nandito?”
“Kakain?” Inosenteng tanong nito na nagpanguso saakin.
“Eat it up” nakangiting usap nito.
Kinakabahan ako.
“Give me your phone”
“Po?” Nanlalaking mga mata ko.
Dugdugdug
Dugdugdug
“Just give it, i have something to do”
Nanginginig ko yung iniabot.
Kumunot ang noo ko nang may kalikutin ito.
Mas nanlaki mga mata ko nang magselfie ito kasama ako.
“Make urself comfortable, dont be shy with me” nakangiting usap nito sa screen.
“Smile!”
Napipilitan akong ngumiti.
“Omg!! Kyahh!!”
Dinig kong tilian sa paligid.
Dugdugdug
Dugdugdug
“I already save my cp number there, if you need anything don’t hesitate to call me ok?” Maawtoridad na utos nito.
“Po?” Gulat na tanong ko.
“Now, Eat...”
Sunod sunod akong napasubo sa kaba.
“We already know what happened,”
Natigilan ako sa pagsubo.
Nang mapalingon ako nakatitig lang ito saakin.
Dugdugdug
“Is Miss Claire alright?”
Di na ako nakapagsalita.
“You?Are u ok? Don’t worry di na kayu nun magugulo”
“Ano pong ibig nyong sabi..”
“Don’t mind it” baling nito tsaka sumubo na nang pagkain.
Dugdugdug
Dugdugdug
“Does it still hurt?” Biglang tanong nito kaya muli akong napatigil sa pagsubo.
Kakaawkward..
“Huh? Ano po.. ok lang “ pilit na ngiti ko.
“Hayst..”
YOU ARE READING
When Campus Hearthrobs meets the Simple Girls
Teen FictionDISCLAIMER This story is not mine. I'm not the author of this wonderful story. Before I publish it on Wattpad, I already asked the permission of the real author. I just want to post on Wattpad to have more readers who will appreciate this story. If...