Tell me pretty lies

989 114 39
                                    

"Yeterli. Daha fazla yemeyeceğim."

"3 kaşık çorbayla nasıl doyacaksın İnui ?"

"Doydum dedim ya."

"Peki"

İkilinin arasında bir anlık ölüm sehsizliği oluştu. İnui hala kırgındı. Zaten o her zaman kırgın ve yorgundu. Ancak bu sefer daha çok dışarı yansıtıyorfu. İkisi hale küslerdi. Koko İnui uyandığından veri yanına gelecek cesareti bulamamıştı. Bu günde elinde tepsiyle gelmişti. Sehsizliği bozan kokonoi oldu.

"Özürdilerim İnupi."

"Ne için ?"

"Seni senin iznin olmadan öpmemeliydim. Özürdilerim. Sadece-"

"Sadece Akane'ye benzettin."

Gerisini Kokonoi'nin ağzından duyamazdı. Duyarsa iyi hissetmeyecekti.

"Tekrar özürdilerim."

"Sorun yok."

İnui dışarıya bakıyordu. Kokonoi'ye bakmıyordu. Fiziksel olarak zaten canı yanıyordu. Psikolojik olarakda acı çekerse dayanamazdı.

"Sorun var inui. Gözlerime bile bakmıyorsun."

İnui kafasını kokonoi'ye çevirdi. Aslında yapmayacaktı ancak kendisine itiraf edemesede o siyah gözleri özlemişti ve daha fazla ayrı kalamamıştı.

Kokonoi'nin gülüşü hemen ortaya çıktı. En azından onunla göz göze gelmişti. Bu da bir başarıydı. En yakın arkadalını kaybetmek istemiyordu.

"Şey ı nasıl oldu ? Yani şey bıçaklandın ya"

Kokonoi konu açmayı asla beceremezdi. Bunu en iyi inupi biliyordu. İster istemez gizli bir gülümseme olutşu içinde. Dışından ne kadar soğul gözüksede içinde sıcacık kalpli biriydi.

"Takemichi ve Chifuyu kavgaya dalmış. Fena dayak yemişlerdi. Ordan geçerken onları görünce yardım ettim. Arkamdan bir adam gelip beni bıçakladı. Büyüm ihtimal onları yenmek üzere olan birini görünce sinirlendiler."

Hafifçe sırıttı.

"Bir de gülüyorsun salak ölümden döndün"

İnupi sustu. İçindeki herşeyi haykırmak istedi ancak yapamadı. Aslında şu cümleleri söylemeyi isterdi.

"Seni sevdiğim her gün ölüyormuş gibi hissediyorum. Beni sevmeyeceğini bilmeme rağmen o gülüşünden vazgeçemiyorum kokonoi. Çok seviyorum seni ama sen ablamı seviyorsun ve beni ona benzeterek kat kat daha çok canımı yakıyorsun."

İnupi yine Kokonoi'den gözlerini kaçırdı ve dışarıyı izlemeye devam etti. Kokonoi daha fazla zorlamamaya karar verdi.

"Ben gidiyorum inupi kendine dikkat et ve birazcık dinlen."

İnupi yine sehsiz kaldı. Kapı sesini duyar duymaz Kokonoi'nin çıtkığını düşündü ve göz yaşları kendilinden akmaya başladı. Koko'nun gerçekten gideceğini düşünmemişti...


Tell me pretty lies
Look me in the face

Tell me that you love me
Even if it's fake
'Cause I don't fucking care, at all

Umarım beğenirsiniz.

𝘛𝘢𝘬𝘦 𝘔𝘺 𝘏𝘢𝘯𝘥 𝘈𝘯𝘥 𝘕𝘦𝘷𝘦𝘳 𝘓𝘦𝘵 𝘎𝘰|𝘒𝘰𝘬𝘰𝘯𝘶𝘪Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin