𝘛𝘢𝘬𝘦 𝘔𝘺 𝘏𝘢𝘯𝘥 𝘈𝘯𝘥 𝘕𝘦𝘷𝘦𝘳 𝘓𝘦𝘵 𝘎𝘰|𝘒𝘰𝘬𝘰𝘯𝘶𝘪

happy ?

"Teşekkürler Takemichi."

"Koko"

"Hemen geliyorum biraz bekle."

Koko koşarak içerden ona seslenen İnui'nin yanına gitti. İnui uyanmıştı. Serumun bitmesini bekliyorlardı. Takemichi'de Hina ve ikisine sadece o günlük emanet olan bebekle ziyarete gelmişti.

"Görüşürüz o zaman İnui sana emanet."

"Görüşürüz Takemichi ve ufaklık."

Koko gülümseyerek ufaklığa el salladı. Ufaklıkda ona gülümsedi ve yavaşça el salladı. Hina ufaklık ve Takemichi gittiğinde Koko ona seslenen İnui'nin yanına döndü.

"Efendim İnui?"

"Serum bitti."

"Tamam bekle beni burda."

Koko koşarak hemşire bulmaya gittiç

"Sanki bir yere gidebilirimde aptal herif..."

İnui gülümseyerek söylendi.

İkisi beraber hastaneden çıktıklarında aralarında garip bir sessizlik vardı. İkiside konuşmuyordu.

"İnui daha iyisin değil mi ?"

"İyiyim koko endişelenme artık. İstersen eve gidebilirsin. Ben bir markete uğrayacağım."

"Seni yalnız bırakmak istemiyorum."

"Sorun değil."

"Yine içki mi içeceksin? İçki içmeni istemiyorum. Kendine zarar vermeni isremiyorum."

"Hayır. Merak etme."

"O zaman bende geleyim."

"Gerek yok yat dinlen. Sabaha kadar başımdaydın. Eğer için rahat edecekse işlerimi halledip size gelirim olur mu ?"

"İnui dinlenmesi gereken sensin. Ben alırım her ne alacaksan."

"Koko lütfen."

"Peki."

İnui gülümsedi ve koko ile evin önünde ayrıldılar. İnui markete doğru yola çıktı. Yol boyu dün sabaha karşı yaşananları düşündü. Aklı çok karışmıştı az kalsın marketi geçip gidecekti. İnui markete girdi ve içkilerin olduğu yere geldi. Eline aldığı birayla duraksadı.

"İçki içmeni istemiyorum. Kendine zarar vermeni istemiyorum."

İnui içkiyi bırakıp çikolatalı süt aldı ve eve döndü. Apartmana girdi ve 3.kata çıktı. Koko'nun kapısının önüne geldi. Hala çikolatalı sütünü bitirmemişti. Umarım kokonoi onu çikolatalı sütüyle kabul ederdi. İnui kapıyı çaldı ve yeni duştan çıkmış koko kapıyı açtı.

"Gerçekten çikolatalı süt almaya mı gittin İnui ?"

İnui anlık utanmazca Kokonoi'yi süzdü.

"Bunlar gerçek mi ?"

İnui koko'nun kaslarına dokunduğunda koko hızlıca kendini geri çekti.

"Pis sapık."

"İltifat için sağol."

İnui ayakkabılarını çıkartıp içeri geçti. Koko'nun kaslarına dokununca ister istemez kızarmıştı ve Koko görmesin diye hızlıca salona kaçmıştı.

"İnui yemek istediğin bir şey var mı ?"

"Yemek yapabiliyor musun sanki ?"

"Doğru..."

"Ben yaparım ne istiyorsun?"

"Gerek yok dinlen. Dışarıdan söyleyebilirim."

"Nasıl istersen."

Koko üstünü giyindi ve İnui'nin yanına geldi.

"İnui bana her şeyi anlatacaktın fakat hastalandın. Her şeyi artık anlatır mısın ?"

Birazda mutlu bölüm olsun sorunlaru bir dahaki bölüme bırakalım <3