germangie

hoofdstuk 8

Pov: Angie

We zaten in Herman's kantoor, en Herman vroeg "wat wou je vertellen Angie" ik zeg "ik hoop niet dat je al te boos wordt." Herman: "het gaat er om wat je verzwijgt" ik werd bang, maar ik zat hier nu toch, en het is fijner om het nu te zeggen, voordat er allemaal dingen gebeuren, in de liefde. Dus ik zeg "nou Herman, toen ik naar Frankrijk was verhuist, en jullie de reden niet wisten. De reden was, dat ik zwanger was van jou en ik durfde het niet te vertellen." Herman: "verlaat nu dit huis ik hoef je nooit meer te zien." Ik verliet het huis, zonder koffers, ik had helemaal niks bij me en toen werd alles zwart...

Pov: Herman

Rosalie was mijn dochter, ik was blij van binnen en verdrietig, ik klonk net best boos tegenover Angie terwijl ik dat helemaal niet ben. Ik was eigenlijk wel opgelucht, dat ze het had vertelt. Dus ik ging naar buiten toe om haar tegen te houden, en toen zag ik haar liggen op de weg, met allemaal bloed om haar heen. Ik schrok me dood, ik belde meteen de eerste hulp. "Hallo met de eerste hulp." "hallo kunt u zo snel mogelijk hierheen komen, mijn schoonzusje is namelijk net overgereden door een auto." het moest wel net gebeurd zijn want ze was maar 5 minuten weg.

10 minuten later.

De eerste hulp kwam er eindelijk aan. Ze legden Angie op een brancard, en ik stapte de ambulance in. Angie zag er heel raar uit, maar dat komt natuurlijk doot al dat bloed. Het was even rijden naar het ziekenhuis. Dus ik belde violetta maar dat Angie een ongeluk had gehad.