germangie

2.13

Pov: Sofia

Vandaag is het concert, we zijn nu aan het eten en over een kwartier gaan we naar buiten, 2 uur.

Ik llop de concert hal binnen ik mag niet binnen bij het concert zelf maarbij een andere ruimte waar de wedstrijd wordt gehouden, het is een zingwedstrijd.

Ikben nu aan de beurt ik zing en mi mundo. (Ik heb nu ik het schrijf geen wifi, heel soms alleen, maar ik zal proberen, om het te op te zetten als het lukt.) ze klapten en de volgende was. Sommige kinderen konden niet eens zingen, dus die waren niet gekomen maar alsnog waren er een stuk of 60 kinderen.

Zometeen was de prijsuitreiking, als ik niet win, ren ik op ze af en zegt het, en als ik win zeg ik het tijdens de meat and great.
Mijn moeder en zus (Angie en Violetta dus) lopen het podium op. "En de winnaar isssss... Sofia" ik zag bij mama en Violetta een traan lopen. Maar straks zullen die tranen omgezet worden in tranen van blojdschap. Ik loop het podium op en neem mijn projs in ontvangst.

Na het concert...

Zometeen is de meet and greet, ik vind het echt spannend.

Pov: Angie

De winnaar heet dus Sofia, mischie, nee dat kan niet, of mischien, nee dat kanecht niet, zometeen is de meet and great ik ben echt heel zenuwachtig ik weet niet waarom.

Ik loop naar de kamer waar de meet and great plaats vindt, en ga naar binnen, Violetta zit daar met open mond naar Sofia te kijken. Sofia zietme en geeft mij een knuffel, ze fluistert "mammie!" ik kon mijn oren niet geloven zij ze nou echt mammie leefde ze nog!!! Ik knuffelde haar helemaal plat, Sofia leefde dus nog, ze is niet dood, ik vraag "waarom hebben de dokters me nooit gezegd dat je nog leefde?" ze zegt "omdat jij nooit meer contact opnam met ze en je verhuisde". Ik knuffelde haar nog een keer, Violetta kwam er ookbij staan en ik trok haar in de knuffel. Ik moest dit Herman vertellen. Ik vraag aan Sofia 'waar hebje al die tijd gewoont?' "in het weeshuis" zegt ze "nou dan zullen we naar het weeshuis moeten en je daar uithalen". Ze keek echt heel blij, en we gingen naar het weeshuis.

We stapten het weeshuis binnen, en er kwam een boze mevrouw aan lopen. Ze schreeuwde iets tegen Sofia watik niet kon verstaan en toen vroeg ze 'en wie zijn jullie'? Ik antwoord "ik ben Angie castillo en dit os Violetta castillo en Sofia is mijn dochter waarvan ik dacht dat ze dood was". De vrouw zegt "oke, dus u wilt haar mee nemen, dan moet u deze papieren onder tekenen en €100 euro betalen" ikging akkoord, ik vondt het best irritant dat die vrouw gewoon €100 euro vroeg, terwijl het gewoon mijn eigen kind is, maar ik ging akkoord. We liepen het weeshuis uit en ik werdt gebeld door Herman ik nam op.

Begin gesprek...

Angie: Heyy Herman.
Herman: Angie waar ben je je concert is toch allang voorbij, ik ben ongerust.
Angie: rustig maar ik kom eraan en ik heb goed nieuws.
Herman: wat voor nieuws.
Angie: dat zie je wel als ik thuis ben. Kusje doei
Herman: jij ook een kusje doei.

Einde gesprek.

Ik doe de sleutel in het slot en draai hem om, ik doe de deur open, en daar zit Herman op de bank. Sofia rent naar hem toe en roept 'papa!' ze knuffelt hem en Herman is helemaal in shock.