*ဒီအပိုင်းက Warningသီးသန့်မို့ ဖတ်ချင်မှဖတ်လေနော်... Meroကတော့ ဖတ်ပဲ ဖတ်တတ်တာ ရေးတာကတော့ အဆင်ပြေမှာ မဟုတ်ဘူး... -_-*
Wangရဲ့ နို့နှစ်ရောင် အသားအရေပေါ်က ချွေးပေါက်တွေက ပန်းရောင် ချယ်ရီသီးလေးပေါ်ကို စီးကျတဲ့အခါ Xiao ရေစိုတဘက်နဲ့ သုတ်ပေးမိတယ်...။
Wang ထိန်းချုပ်ထားတဲ့ စိတ်တွေက Sensitive နေရာကို ထိတွေ့ခံရတဲ့အခါ
အသံလေးထွက်မိသွားတယ်...။"Umm... အကို အခန်းထဲက ထွက်ပေးပါ ကိုကြီး ပြန်လာတော့မယ်..."
"ဘယ်နှစ်ခွက်မှန်းမသိအောင် သောက်ထားတဲ့ ဝိုင်က ပုံမှန်ဆို ဝမ်ချာတိတ်အဆင်ပြေကောင်း ပြေနိုင်ပေမဲ့ အခုတော့ အကို့ကို လိုကိုလိုအပ်လိမ့်မယ်..."
Xiao Zhan နှုတ်ခမ်းပါးက မှဲ့နက်လေး ရွေ့သွားရုံ Devilဆန်" ပြုံးပြီး ချယ်ရီသီးလေးနှစ်ဖက်လုံးကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ သွားကစားလိုက်တဲ့အခါ Wang အသိစိတ်တွေ လွတ်သွားတော့တာပဲ...
ဟင့်အင်း မဖြစ်သင့်ဘူး... အကို... ဒါပေမဲ့ သူထွက်သွားတာက...
"Ummm.... အကို...."
မျိုးမတူတဲ့သံလိုက်တွေ ဆွဲငင်ကြသလိုပဲ ဒီအချိန်မှာ Wangရဲ့ Moanသံဟာ အကို့ကို ဆွဲငင်စေမှန်း မသိဘူးလား Wangရာ...
နှုတ်ခမ်းနှုတ်လွှာဂဟေ ဆက်မိတယ် ဘာမှမသိတော့ဘူး... သိပ်ချိုပြီး နူးညံ့တဲ့ ပျော့စိချိုချဥ်လေးတွေလိုပဲ... Wangရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ စုပ်ယူပြီး နမ်းရှိုက်မိတယ်...
ရှောင်းရဲ့ လက်တစ်ဖက်က ဝမ့်ချယ်ရီသီးလေးကို ကစားနေပြီး နောက်တစ်ဖက်က ဝမ့်ရဲ့ နူးနူးညံ့ညံ့ စိုစွတ်နေတဲ့ အသားအရည်ပေါ် ပွတ်သပ်နေတယ်...
ဝမ်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်က ရှောင်းရဲ့ ပါးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး မလွတ်တမ်းနမ်းနေတယ်...။
အသက်ရှူသံပြင်းလာသလို လိုချင်စိတ်တွေပြင်းပြလာတဲ့အခါ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေကို အမှိုက်တွေလိုမြင်လာတယ်...။ Xiao Zhan စိတ်မရှည်စွာနဲ့ လက်တွေကို မြန်"ဆန်"အလုပ်ပေးမိတဲ့အခါ အဝတ်တွေက ကုတင်ခြေရင်းမှာ ပြန့်ကျဲနေတယ်...။
YOU ARE READING
မုန်းလှစွာသော အကို📝 (Ongoing)
Fanficရေးချင်လို့ ရေးမိတာမို့ မဖတ်ချင် မဖတ်ပါနဲ့... အိမ်တော်တွေရဲ့ ဂုဏ်ဒြပ်ချမ်းသာမှုပြိုင်ပွဲတွေကြား မြေစာပင်ဖြစ်နေရတဲ့ လူငယ်တွေ ရဲ့ အချစ်တွေက အဆုံးသတ်မှာ ပျော်ရွှင်ရပါ့မလား... #Mero