Posedion'un Dileği

8.Bölüm | Birliktelik

*Arkadaşlar üniversiteye başladım bu yüzden bölüm yazmaya pek vakit bulamadım. Umarım yeni bölümü beğenir ve bol bol yorum yaparsınızz <3

Poseidon'a ne kadar kızgın olsa da, ondan ne kadar korkuyor olsa da onu çok özlemişti. Gözyaşları yanaklarından delice süzülürken arkasından bir ses duydu.

"Dilara"

Sesin kime ait olduğunu anladığında gözlerini hızlıca açtı. Arkasına dönmeye korkuyordu... O Tanrı'ya yenilmekten korkuyordu. Ona aşık olmaktan korkuyordu ama zaten ona daha çocukken sırılsıklam aşık olmuştu.

"Dilara, korktuğunu biliyorum. Senden uzaklaşmayı kabul etmemi s-"

Dilara, duyduğu cümlelerle yanaklarına dökülen yaşlara arkasını döndü. Aşık olduğu adamı görmesiyle ağzından küçük bir hıçkırıp koptu.

"Beni neden bıraktın?"

Sesi acı dolu çıkmıştı. Karşısındaki Tanrı'ya çok kızgındı. Kendisini bırakmasını o istemişti ama Poseidon'un bunu kabul edeceğini düşünmemişti.

"Neden?"

Poseidon, karşısındaki küçük kızın ne kadar kırıldığını görebiliyordu. Haftalardır onun karşısında çıkmasa bile sürekli onu izlemişti.

"Ben seni, kendimden uzak tutmak istedim."

Dilara, ondan bunu yapmasını istemişti. Lanet olsun ki istemişti... Ondan korkmuştu ve hala da korkuyordu. Okuduğu efsaneler, mitler yalan değildi. Poseidon, genç kızı bıraktığı gün Medusa olayının doğruluğuna onay vermişti. Medusa'ya tecavüz etmiş, kendisi yüzünden lanetlenmesine izin vermiş, Zeus'un yarı tanrı oğlu tarafından öldürülmesine göz yummuştu. Bunları sadece bir canavar yapabilirdi... Dilara'nın bildikleri sadece bu kadar da değildi. Poseidon'un ne kadar acımasız, korkunç ve ne kadar kötü biri olduğunu biliyordu.

Genç kız, karşısındaki adama doğru adımlarını atmaya başladı. Elleri ve dudakları titrese de ona doğru ilerliyordu.

"Benim neler çektiğimi biliyor musun?" Dedi.

Sesindeki sitem Tanrı'nın kulaklarına ilişmişti.

"Seni her zaman izledim. Yanında olmaya-"

Dilara, hayal kırıklığıyla onun gözlerine daha derin baktı.

"Ve acı çekmeme izin verdin. Her geçen gün daha fazla..." Dedi.

Poseidon, yaptığı hatayı şimdi anlamıştı. Dilara'yı ne kadar üzdüğünü gördüğünde anlamıştı.

"Ben senden özür dilerim."

Bir Tanrı, asla bir insandan özür dilemezdi. İnsanları değerli görmezlerdi. Onlara aşık olmazlardı, onları sevmezlerdi. Bunu Zeus yasaklamıştı. Bu yasaktan önce bile işler böyleydi...

Dilara, duyduğu özür karşısında kafasını iki yana sallayarak yerdeki kumlara bakmaya başladı. Gözlerinden akan yaşlar kumların üstüne düşmüştü.

"Ben seni bir daha asla bırakmayacağım. İstemediğin sürece asla..."

Dilara, duyduğu cümlelerden sonra kafasını kaldırdı. Okyanus gözlerle, gözleri buluştu. Dalgaları görebiliyordu...