×Mutlu sonların kötü başlangıçları olur×
2 ay sonra...
Yanımda duran minicik bebeğimin ellerini tutarken doğumun ilk üç haftasına girmiştik, Jennie bize çok iyi bakıyordu onun böyle bakması benim hoşuma gidiyordu
Yine bir pazar günüydü..
Jennie'nin takıntıları yüzünden markete gidemiyordum
“Jennie geç kalacağım ya!"
“Olmaz Rosella!"
“İyiyim diyorum işte"
“Bende geliyorum bekle"
Jennie paltosunu alarak yanıma geldi paltosunu bana verdi ve kendisi soğuk havada kazak ile durmayı tercih etti
Marketten çıktığımızda Jennie yine söylenip duruyordu
“Kasiyeri gördün mü?"
“Evet?"
“Erkekti ya bildiğin böyle boylu poslu erkek!"
“Erkekse ne olmuş?"
“Sana zarar gelmesinden korkuyorum Rosella"
“Bana kimse birşey yapamaz Jenlas"
“İyi öyle olsun da..."
Bebeğimizin bağırışları tüm odayı kaplıyordu, geldiğim an bebeğimin yanına koştum
“Noldu annecim?"
“Bak baba da burda"
“Noldu babacım?"
“Acaba altına mı yaptı?"
“Yok canım daha neler!"
Bezini açtım, koku yayılmaya başladı ve neredeyse kokudan ölecek olan Jennie mandalı burnuna takmıştı
“Babacım niye bu kadar kaka yapıyorsun ya"
“Çok konuşma da değiştir"
Bezi değişirken bende elma soyuyordum kendime en sevdiğim dizilerden birini açtım
Ben öyle uyuyakalmışım çünkü şu sıralar çok uykum geliyordu
4 ay sonra...
Evet neredeyse 4 ay geçmişti, bebeğimiz artık bebekliğinden çıkıp çocuk olma yolundaydı
Biz ona hala bir isim verememiştik, artık aklıma pek bir isim gelmiyor diye İnternetten araştıyordum ki jennie aklına harika bir isim geldiğini söyledi
“Teddy biraz garip ama hoş..."
“Neden Teddy?"
“Sana verdiğim ilk ayıcığın ismiydi..."
“Ohh bu çok romantik!"
“Kesinlikle!"
“Ama farklı olsun"
“Mesela Astely"
“Hmm olabilir aslında..."
Çocuğumuz Astely bize bakıyordu elindeki ayıcığı bana uzatarak;
“Anneciğim bu nedir?"
“Bu babanın bana uzun zaman önce verdiği bir hatıra"
Jennie söze devam etti
“Benimde ondan yıllardır almak uğraştığım küçük ayıcık Teddy"
“Ama bu artık senin."
“Kalbin kimin için atarsa ona vermelisin benim gibi..."
“Sen beni mi seviyordun?"
“Bunu anlaman zor olabilir bebeğim ama evet"
Masalın sonunda ise Rosella ve Jenlas birlikte mutlu bir erkek çocuğu dünyaya getirdi
Astely...
Ayıcığını asla bırakmayacak ölse bile yanında taşıyacak olan ailesini hatırlamasını sağlayacak o ünlü Teddy'i hiçbir zaman bırakmayacaktı...
Bilirsiniz o ayıcığın gözleri hala en baştaki gibi simsiyah kaldı aynı oğlunun saçları gibi...
~SON~
