×Ellerimi beline aitmiş gibi dans ettiriyorum×
Neredeyse 5 gün olmuştu ama asla jennie'yi o süre boyunca aramak veya mesaj atmak istemedim, artık herşeyin kaçışı olmayacağını bilerek gururumdan vazgeçip ona mesaj attım
Rosie:Jennie iyi olup olmadığını merak ettim
Jennie:İyiyim rosie..
Rosie:İyi olduğundan emin değilim
Jennie:Ben iyiyim sadece biraz üşüttüm o kadar
Jennie:Ama artık bana mesaj atmayacaktın hani?
Rosie:Fikrimi değiştirdim
Jennie:Fikrini değiştiren nedir?
Rosie:Hiçbirşey..
Jennie:Sen pek iyi değilsin Rosie
Jennie:Yanına gelmek istiyorum
Rosie:Seni bekliyorum
Jennie:Geleceğim
Yarım saat sonra kapı çalınmaya başladı, elimi kapıya uzatıp akan farımla karşısında dimdik durdum beni iyice süzdükten sonra içeri girmeye karar verdi
“Mutlu değil gibisin"
“Ne zaman mutlu olduğumu gördün jennie?"
“Senin hakkında birşey bilmediğimi yüzüme vurma artık rosie"
Ellerimi tutup sıkıca sardı, ısıtmaya çalıştı buz gibi donan ellerime üfledi.
“Yapma sen üşürsün bu sefer"
“Umrumda değil"
“Gerçekten beni seviyor musun?"
Söylediğim şeyle yüzü dondu, bunu soracağımı bile düşünmüyordu haklıydıda onu sevmediğimi söylemiştim
“E-evet elbette bunu düşünmen hata"
“Öp beni"
Elleri elimi ısıtmayı bıraktı pek birşey anlamayıp yüzüme baktı birkaç dakika sonra içini çekip dudaklarımı hapis etti kendine..
Bir dakika bile geçmeden üstünü çıkardı benimkini de çıkardığında çok zalimce davranıyordu, ona karşı koymama izin vermiyordu güç onun elinde olsun istiyordu
Elindeki saate bakıp geç kalacağı umrunda değilmiş gibi benimle sıkı sıkı öpüşüyordu, inlemeleri hızlı ve ritmikti gözleri her tutkuyu aldığında daha delicesine büyüyor ve heyecanı bir an olsun eksik katmıyordu
“Jonno goç kolocokson!"
(jennie geç kalacaksın!)
Böyle konuşmama gülmüş ancak iplerini elinden bırakmaya niyetli değildi ve abartmıyorum iki saat öyle geçmiş olabilir.
“Bu barıştık anlamına mı geliyor?"
“Hiç küsmedik ki"
“Hadi ama telefonda konuşurken nasıl sert davrandığını hepimiz biliyoruz"
“Harbi ya neden öyle davrandığımı bende anlamadım"
Aklıma Lisanın tavsiyesi geldi boşuna öyle davrandığımı düşündüm ama işe yaradığını umuyorum
“Ağırdan al,güçlü taraf sen ol ve anneciği yen kedicik..."
“Tavsiye için teşekkür ederim sayende işe yaradı Lalisa"
Ellerimi boynunda gezdirip orta derecede belli olan damarlarına dokunup bastırıyordum
“Aç mısın?"
“Hemde nasıl.."
Yemek yapmak için gittiğimde ise tabağı almak için uğraşıp durdum, sonunda alacağımı zannettiğim an gözlerimin kapanması ve jennie'nin çığlıkları etrafımı sardı..
Ağlıyordu heryerde kan vardı elimi kestiğimi anlamam zor oldu çünkü bilincimi kaybedip yere yığıldım güçsüz düşmek ne kadar kötü bir durum anlatılmaz yaşanır.
