SEONGJOONG: Love Born Of Impossibility

Are You Okay??

Yaşadığım şoku atlatamıyordum.
En yakın arkadaşım Yeo bir anda bayılmıştı.
Sonra biraz gözlerini açıp etrafa bakıp tekrar bayılmıştı...

Acaba kanser yüzünden mi böyle oldu? Kafası kanamıştı ve ben görmüştüm...

O an zaten elim ayağıma dolaşmıştı...

Seonghwa ise hiç bir tepki vermeden platoların gidişatını izlemişti... Zaten tepki vermezdi ki... Sevmiyordu onu...Hiç sevmemişti zaten...
•••

Hastaneye gelmiştik ve Yeo'yu hemen sedye ile yoğun bakıma aldılar... Ne kadar ağladım veya ne kadar bağırdım bilmiyorum ama herkes başıma üşüşmüştü... Herkes su,kolonya,ağrı kesici vs getiriyordu bana... Kendimi kaybetmiştim...Kafam çok karışıktı...Seonghwa süreli elimi tutuyordu... Elini bırakmak istemiştim ama ikimizde bir yardım eline ihtiyacı vardı ve bu yüzden birbirimize destek olmalıydık...

Her ne kadar suçlu da olsa o da bir insandı ve Yeo'yu "sözde" seven bir insandı...

Saatlerce ağladık...Yuna olayı anlatmıştı ve daha çok ağlamıştık...

Yuna kız kardeşi 9.sınıflardan olan  Lia ve ikiz kardeşi Yeonjun ile birlikte arka bahçe de oturuyorlarmış. Sonra Lia bir arkadaşına bakmaya gitmiş. Yeonjun da içecek bir şeyler almaya gitmiş. Yuna tek kalınca biraz yürümek istemiş... Yürürken Yeosang'ı görmüş çalılıkların arasında. Çok merak etmiş ve yanına gitmiş... Bir anda bakmış ki Yeosang bayılmış ve çığlık atmış. Şok olmuş...

Ben olsam bende bu sahneyi kaldıramam. Hastanede Yuna'ya sakinleştirici iğne yaptılar.

Herkes merakla ve büyük bir endişeyle doktordan gelecek iyi veya kötü bir haberi bekliyorlardı...
•••

Doktorun odadan çıkmasıyla en az 10 kişi doktorun balona üşüştü. Doktor,durumun iyi olduğunu sadece kanserin biraz kötü etkilediğini, şimdilik endişe duymamamız gerektiğini söyledi. Hepimiz bir yandan rahatlamıştık bir yandan ise içimiz rahat değildi.

Doktor en fazla 4 kişinin içeri girmesi gerektiğini söyledi.

Ben,Seonghwa,Soobin ve Hyunjin girdik.

Başı sarılıydı ve uyuyordu... Yuna ve Rose bunu görse dayanamazlardı... Ben bile ayakta zar zor duruyordum... Yanına yaklaştık ve gözlerini yavaş yavaş açmaya başladı. Bu duruma çok sevindik. Seonghwa direkt Yeosang'ın elinden tuttu... Hemde sımsıkı... O an o kadar çok sevdim ki bu davranışını hiç kıskanmadım... Neden kıskanayım ki? Yeosang benim arkadaşım ve sonuçta şu an hâlâ ikisi sevgili...

Seonghwa:

-Günaydın Sevgilim... İyi misin?
-Ah! Biraz başım ağrıyor şu an. Günaydın aşkım...
-Biraz daha dinlenmen lazım.
-Ne oldu bana? Doktorlar ne dedi?
-Hiç bir sorunun yok sadece kanserin biraz yan etki yapmış onun dışında endişelenmeyin dedi.
-İyi bari yaa. Nasıl bir anda bayıldım hatırlamıyorum. Sizi de korkuttum ya...

-Dert etme Yeo sen iyi olursan bizde iyi oluruz.
-Teşekkür ederim Hong... İyi ki gelmişsin canım arkadaşım.
-Rica ederim knk tabiki geleceğim sonuçta arkadaşız.

Elini tuttum ve sarıldık. Eski bizi çok özlemiştim... Gözlerimden yaşlar akmaya başladı.

Yeosang:
-Hey!! Sana ağla diyen mi oldu? Sil o göz yaşlarını ben çok iyiyim merak etme.
-Biliyorum knk ama eski anıları hatırladım...
-Üzülme ya...Geçti bitti. Artık eskisi gibiyiz.
-Evet sanırım...
-Sanırım değil. Hepimiz çok iyiyiz ve hep iyi olacağız.
-Evet.
Tekrar birbirimize sarıldık. Hiç bırakmayacakmışız gibi...
•••
Yb attım çok şükür 🤭
Bir çok kötü şey yaşadım bu 3 günde o yüzden aktif olamadım ve iyi değildim yorgundum zaten...
Şu an uykumda var.

Umarım beğenmişsinizdir💗Sizi çok seviyorum iyi geceler 💘