I'm just his wife on paper

Chapter 26

Nayaʼs POV

Ilang araw na rin ng umuwi si Krever sa bahay namin, masaya ba kami? Oo, masaya pero di ko mapigilan ang pag iisip kung mahal nʼya ba ako o hindi.

"hey, ayos ka lang?" Tanong sakin ni Sam na kalimutan ko kasama ko pala si Sam nasa mall kami nag pasama sʼya di na nga ako nakapag paalam kay Krever e, wala sʼya sa bahay.

"oo, ayos lang ako." Sagot ko sa tanong nʼya at sabay ngiti.

"Sigurado ka?" pag tatanong nʼya ulit.

"Ayos lang ako Sam, gutom lang ako, HAHAHA" Sagot ko. Totoo naman ayos lang ako masyado lang akong nag iisip, basta ang alam ko habang kasama ko si Krever, susulitin ko na dahil baka anytime puwede na sʼyang umalis o mawala at least kasama ko sʼya ngayon at 'yun ang mahalaga.

"Tara, kain na tayo." Aya ni Sam at bigla akong hinila papasok ng restaurant.

Natapos na kami ni Sam sa pag kain at nag aya na sʼyang umuwi, hinatid nʼya na ako sa amin, gaya ng sabi ko hinila nʼya lang naman ako palabas ng bahay para samahan sʼya mag mall.

"Saan ka galing?" Tanong ng boses mula sa likod ko.

"Ay, kabayo" gulat ko na sabi dahil sa pag ka gulat ko sa pag sasalita ni Krever.

"Sa mall, sinamahan si Sam." Sagot ko sa kanya.

"Bakit di mo sinasagot tawag ko?" Tanong nʼya ulit sakin.

"pano ko sasagutin kung ang cellphone ko ay nasa kwarto " Sagot ko naman ulit sa tanong nʼya.

"Kumain kana ba?" Tanong nʼya, kita ko pa rin ang pag aalala sa mukha nʼya kahit na may pa cold pa sʼyang nalalaman.

"definitely,yes kumain na ako pero nagugutom pa rin ako." busangot ko na sagot sa kanya.

"halika na rito sa mesa at kumain na tayo." pag a-aya sakin ni Krever.

Kumakain kami ng tahimik ng biglang basagin ni krever ang katahimikan.

"Naya..." pag tawag nʼya sakin.

"Krever?" sagot ko naman at nag angat ng tingin sa kanya.

Tumayo sʼya at may kinuhang brown envelope, I know. Alam ko na kung ano 'to, HAHAHA.

"signed this divorce papers." sabi nʼya ng mahinahon na salita.

Yes, divorce papers dahil hindi kami sa Pilipinas ikinasal kundi sa ibang bansa.

Hindi ko alam ang gagawin ko, hindi nʼya nga ako mahal, ito na ang kakaisang pinang hahawakan ko na kasal para mag stay sʼya sakin ay wala na.

"magiging masaya kaba dito?" Tanong ko sa kanya, sh*t gusto ko ng umiyak.

"definitely yes." walang buhay nʼya na sagot.

"saan ka pupunta pag katapos ng hiwalayan na 'to?" Tanong ko.

"in my own, house." Saad nʼya.

I open the envelope he already signed the divorce, pirma ko na lang ang kulang.

Huminga ako ng malalim upang umatras ang luhang babagsak sa mga mata ko, kung dito sʼya sasaya sige ibibigay ko ang kasiyahan nʼya.
Pinirmahan ko na ang divorce paper.

"alright, ibibigay ko na lang sa abogado 'tong divorce papers." sabi ni krever.

"ikaw ang bahala." tamad ko na sagot.

We divorced, hiwalay na kami.

Itutuloy....