05

686 58 6
                                    

Ethan Evangelista-Wilford

"ZACHARY BLAKE WILFORD!"

Nabulabog ako ng marinig ko ang boses ni madam charlotte na kasalukuyang nakatayo sa harap namin..

Nanlilisik Ang mga Mata nito ng makita si Zach at Alma na magkatabi..

Hindi naman maipinta ang mukha ni Zach ng makita ang nanay niya pati narin si alma..

Nasalikod ni madam charlotte si señorito Alfred pati narin si auntie Linda nakakunot ang noo at naguguluhang rin sa mga nangyayari..

Naku paano nato,bakit Hindi sila nagsabi na darating pala sila...
Akala ko ba four weeks sila sa vacation nila bakit napaaga yata ang bisita?.

Hindi puwede to kailangan kong mag explain..

Pumunta ako sa posisyon ni madam charlotte para pakalmahin siya pero bago paman ako makapunta ay agad niyang sinugod si Zach at nagpakawala ng malutong na sampal sa mukha niya...

"Anong sabi mo? F-future wife? yan! Yang babaeng Yan!"

Nagulat kami sa ginawa ni madam charlotte, halos di makapaniwalang pagbubuhatan niya ng kamay ang sariling anak..

Lumapit agad si señorito Alfred kay madam charlotte at hinagod ang likod nito at pinapakalma, habang si aunt naman ay naiiyak na lumapit at yumakap sakin....

"M-mom i-im sorry-"tanging sambit niya sa kanyang ina...

"H-how could you do this to your own husband huh?!to Ethan!" napayuko nalang si Zach pati si alma, hinahayaan lang tanggapin ang mga salita nangaling sa bibig niya ng mama niya..

Maya Maya,Nanghindi nakayanan ni madam charlotte ang labis na galit binaling niya ang kaniyang tingin kay alma na naayuko Lang. Ramdan namin ang dugong kumukulo sa kaloob-looban ng makita niya si Alma para bang nagkasala ng malaki si Alma sa kanya..

"ikaw!" sabay turo kay alma "ikaw babae ka! Anong karapatan mong tumungtong sa bahay ng mag-asawa ha?!" sita ni madam charlotte sa kanya"diba ang Sabi ko sayo, layuan mo ang anak ko. Ano? naubusan ka naba ng pera at dumidikit ka nanaman sa anak ko na parang linta!" Hindi umimik ang babae kung di napahawak siya ng mahigpit Kay Zach ..

Nakita ko kung paano laitin ni madam charlotte ang babaeng hawak ni Zach , buong buhay ko ay lagi ko siyang nakikitang ngumingiti, pero ngayon puno ng galit at pait ang nakikita ko sa anyo niya.

Siguro kasalanan koto, Kung hindi Sana ako pumayag sa kasal,Hindi sana kami magiging ganito...

"Ma! That's enough, I've known Alma for 6 years at alam kong hindi siya katulad ng sinasabi niyo" nakita ko kung paano niya ipagtanggol ni Zach si Alma at mahigpit na hinawakan siya sa beywang na para bang prinoprotektahan niya ito laban samin...

"Yeah that's right, let's say you've known her for that long but Zach for that years you've been fooled" singit ni señorito Alfred na mahinahon pero masama ang tingin Kay Zach...

Napakunot ang noo niya"what do you mean I've been fooled?

"Hindi yan Ang importante ngayon,tingnan mo ang kahihiyan na ginawa mo Zach. Anong mukha Ang maihaharap natin kay Ethan at kay Linda ha?" Mangiyak-ngiyak na tanong ni ma'am charlotte..

Habang si Zach Naman ay walang sagot na maibigay Kay madam at iniwas ang kanyang tingin sa ina..

Hindi ko na Kaya to.. kailangan ko nang tapusin ang lahat ng kabaliwan na Ito..

Ilang araw niya lang siyang nakasama pero pinagpalit niya na agad ako..I laughed bitterly at my self, may kasabihan nga naman FIRST LOVE NEVER DIES...

Yinakap lang ako ni aunt at ang tanging nasabi ay " sorry ijo" ramdam ko ang mga luha niya na tumutulo sa damit ko.

"Ma ginawa ko lang naman to kasi alam kong Ito yung magpapasaya sa inyo, inalala ko lang naman ang kaligayahan niyo ni dad.."

"At sa tingin mo naging maganda ba ang resulta? Nagbunga ba ng maganda ang ginawa mo!..You disappointed us Zach pakiramdam ko nagkulang kami ng mom mo sa pagpalalaki sayo. At kung sa simula palang sinabi mo sa amin na ayaw mo sa kasal na in-arrange namin para sayo dapat tumanggi ka na, Zach naman maiintindihan naman namin yun ng mama mo. Pero dapat hindi mona pinahantong sa ganitong magkakagulo tayo. Si Ethan at si Linda hindi lang natin sila Kasambahay, tinuring namin silang pamilya, but you hindi mo sila pinahalagahan. The way that your acting right now Zach you really disappointed us, not just us but for Ethan and Linda..."mahabang wika ni señorito Alfred na may pagkadismayado ang boses..

May unting kirot akong naramdaman sa puso ko dahil nakita ko kung paano dumaloy ang lungkot sa mukha ni Zach dahil sa sinabi ng dad niya...

"MOM,DAD" nanginginig kong tawag sa kanila..ito ang una at ang huli na tatawagin ko silang nanay at tatay dahil sa mga oras na to papalayain ko na ang sarili ko sa matinding sakit na ibinigay sakin ni Zach...

Mabilis silang lumingon saakin mula sa likod agad naman bumuhos ang luha ni madam ng lumapit ako sa kanila at yakapin silang dalawa...

"Tama na, mom kailangan mong tumigil sa pag iyak sige halaka baka masira yang make up mo, magiging mukhang aswang ka na niyan"pilit kong ngiti na may halong biro...

"Diyos ko bata ka, ngayon mo lang kasi kami tinawag ng dad mo niyan e" hikbi ni madam habang nakayap saakin ng mahigpit...

"Ijo, I'm sorry on Zach's behalf kung napansin namin na ganto pala ang trato sayo ng anak ko di na dapat sana kita ipinakasal sa kanya.." malungkot na saad señorito...

Nakita ko naman na nakatingin si Zach saakin hindi ko Alam kung namamalikmata lang ba ako o nakita kong may bahid ng lungkot ang mga mata niya...

Pero agad kung iniwas ang tingin ko sa kanya at ibinaling kay madam at señorito...

" ayos lang po iyon, wag kayong mag-alala okay lang ho ako, tuloy napo kayo sa taas ako na po ang bahalang makipagusap sa anak niyo".. nakangiti kong wika sa kanila at kumawala sa pagkakayakap...

"Pero anak-"pahabol ni madam bago umakyat sa taas..

"Honey,give them some space I know that Ethan will handle this right" wika ni señorito at binaling sa akin ang tingin" Kung ano mang disisyon mo ijo ,susuportahan kanamin ng mommy mo" yun lang at patuloy na umakyat sa taas para ipahinga si madam...

Naiwan naman kami ditong apat sa sala. Huminga ako ng malalim at ngumiti sa harap nila. Dumaretso muna ako Kay aunt na kanina pa umiiyak pinatahan ko siya at pinaakyat sa kwarto para magpahinga rin dahil alam kong pagod siya sa byahe, tumango lang siya at sumunod sa sinabi ko....

Ngayon tatlo nalang kami,humarap ako sa kanilang dalawa at ngumiti ng pilit...gusto ko ng umiyak pero gusto ko munang mailabas ang lahat ng sakit na kinimkim ko sa apat na taong walang kwenta naming pagsasama...

"Zach pwede ba tayong mag usap dun sa garden" Saad ko sa kanya at tumalikod papunta sa lugar kung saan tatapusin ko na lahat..

Naramdaman ko naman ang pagsunod niya sakin...Sana sa gagawin kong to maging masaya ako...

______________________________________

PUBLISHED
SEPTEMBER 28,2021
❣️

MY COLD AND HEARTLESS HUSBAND BxBTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon