Chapter 1 : I thought.. it's him.
I was walking to the nearest Café then suddenly my phone rang. I took my cellphone in my tote bag and opened it. I answered the call and I stopped walking and I putted my cellphone in my shoulder and pressed it in my ear so it won't fall.
"Naveah! Where are you?", I close my bag then sighed, I took my cellphone over my shoulder and pressed it to my ear so I could hear my friend's voice, clearly. What does she want now?
"Papunta ako sa Jresia's Café, bakit?"Saad ko. Malapit lang kasi sa tinatrabahuan ko ang Jresia's Café. Tsaka simula kanina ay 'di pa ako kumakain kaya kumakalam na ang sikmura ko. Sobrang gutom ko na feeling ko nga mahihimatay na ako.
"Ano ang ginagawa mo r 'yan?"Tanong n 'ya sa kabilang linya, sinuklay ko ang aking buhok gamit ang aking kaliwang kamay at nagsimula na ulit maglakad papunta sa Café. Pagkabukas ko sa glass door ay tumunog iyong bell nila bilang pahiwatig na may papasok na bagong customer. Sinalubong nila ako ng mainit na pagbati kaya agad ko silang nginitian at binati pabalik. Umupo ako sa table na kung saan malapit lang sa pintuan. Matatanaw ko kasi ang asa labas, nakahiligan kong panoorin ang mga taong naglalakad sa kalsada.
"Ma'am, here's our menu po,"I slowly turned my head to my left-side and saw a girl who's standing nervously in front of me while holding a small paper board with a yellow clip in the middle of the top. Based on her style I think she's 15 or 16 years old. Nag ha-hire pala sila ng minor?
I smiled at Her to ease Her nervousness. I seated firmly at my sit and I nodded at Her, She immediately handed me the menu so I thanked her.
I ordered a piece of Strawberry Cake and a medium Frappe. While I was waiting for my order to arrive my phone rang again so I took it off in the birch plain table in front of me. I sighed when I saw Her name again, Kaira.
Kaira is my highschool friend, best friend to be exact. Hindi ako pala-kaibigan pero no 'ng isang araw nagising na lang ako na may kaibigan na ako at s 'ya iyon.
I answered the call and pressed it in my ear to hear Her voice, clearly.
As expected, She shouted again, "Hoy Naveah!" Nilayo ko ang telepono sa tainga ko at ng masiguradong hindi na s 'ya sisigaw ay agad ko itong idinikit ulit sa tainga ko at inayos ang skirt ko na tumataas. Bakit kasi ang napili kong suotin ay iyong pinakamaliit kong palda?
"You should come here. Para makapag-usap tayo ng maayos. Ang sakit mo kasi sa tainga, Kaira, hindi ako bingi,"I stated and wandered my eyes around the café. The Aroma of the Coffee's filled my nostrils I sighed in spree. Coffee can relax my heart and mind.
She ended the call, didn't wait for me to respond. Kahit 'kailan..bastos.
Agad akong napangiti ng naglakad patungo sa table kong saan ako nakaupo ang waitress. Maingat n 'yang ibinaba ang tray at inayos ang pagkalagay ng Strawberry Cake at Frappe ko sa table. Nagpasalamat ako sa kanya, yumuko ito bilang pasasalamat at naglakad na pabalik sa counter. Maligalig kong tinignan ang Strawberry Cake ko at sinimulan na itong kainin. Nang maubos ang Cake ay agad kong ininom ang Frappe ko. Sa totoo lang ngayon ko palang natikman ang Frappe kaya napapikit ako at ninamnam ang sarap, mapapadalas siguro ang pagpunta ko dito dahil sa Frappe nila!
Napamulat ako ng tumunog ang bell, may bagong pasok na customer. Hindi ko inabala ang sarili na tignan pa ang pumasok dahil abala ako sa iniinom kong Frappe.
"Good morning, Sir! What would you like to have?"A guy's voice said. Siguro iyong staff.
"I would like to have an Americano,"A deep baritone voice answered, so I arched my left eyebrow and tooked a sip at my Frappe.
YOU ARE READING
Serenade of Hearts
RomanceInaamin ko sa sarili ko na nahulog na talaga ako sa kanya. Pero pa 'no kung hanggang kaibigan lang tingin n 'ya sa 'kin o isang estranghero nga lamang? Masasalo n 'ya kaya ako pag nahulog ako ng lubusan? The story started: September 20, 2021 The sto...