Ben Park Sunghoon, ama sen zaten biliyorsun bunu. Sen bunu okuduğunda sonsuzluğa gitmiş olacağım. Hani birbirimizin sonsuzu olacaktık? Neden beni bıraktın? Her geçen gün ben ölüme daha da yaklaşırken, sen neden onları seçtin? Cidden beni sadece kullandın mı? Gerçekten bu kadar mıydı bizim sonsuzluğumuz? Bu kadar mıydı sevgimiz? Neden Jake? Neden sevgilim? Ben seni herşeyden çok severken neden beni bıraktın? Bana yaşattığın şeylerin on katını yaşa istiyorum. Ama hayır, sen üzülme, kıyamam.. Ama ölme, sakın ölme. Yıllarca hatırla beni. Yıllarca vicdan azabı çek, ama hiç ağlama. Mezarıma da gelme. Üzülme, mutlu ol. Ama benimle olduğun kadar değil. Her zaman içinde bir boşluk olsun. Seni seviyorum, en çok da bundan nefret ediyorum.
Senin için ölürken bile seni seviyorum…
İşte aşk böyledir. Bazıları uğuruna ölür, bazıları yaşar, bazıları ise öldürür..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Neden? -Jakehoon-
FanficSunghoon: Gelmedin Jake. Her zaman ki gibi beni acı ile baş başa bıraktın sevgilim.. !angst!
