Chapter 5

546 12 3
                                    

*Heeeey, hier is hoofdstuk 5 ;p Bij het vorige hoofdstuk zijn er spijtig genoeg niet zo veel readers meer bij gekomen en bijna geen comments... Dus als je dit leest, comment dan wat je er van vindt! Dit is dus hoof dstuk vier, dankuwel aan iedereen die dit verhaal leest!

P.S.: Fototje van Jackson aan de zijkant!

Love ya all!

xS*

Capture 5;

Sophie's pov:

De volgende ochtend sta ik veel vroeger op als normaal, ik wil voldoende tijd hebben om me voor te bereiden ;). Ik neem (zoals elke morgen) eerst een douche. Na dat ik gedouched heb ga ik voor mijn kleerkast staan. Het begint weer wat warmer te worden buiten dus ik besluit om een jeans shortje en een tank top aan te doen. Na dat ik mijn outfit heb uitgekozen loop ik naar de badkamer, ik krul mijn haren en doe een beetje maskara en eyeliner aan . Ik loop naar beneden in de keuken, ik zie dat de cornflakes op zijn dus ik besluit om chocolat chip pannekoeken te maken. Ik ben net bezig met mijn 2de pannekoek te bakken als de bel gaat. Wie zou dat kunnen zijn? Het school begint pas binnen een half uur dus...

Ik doe de deur open en zie Thibeau in de deur opening staan. Ik kijk hem een beetje verbaasd aan. Hij staat daar een beetje ongemakkelijk tot als hij zijn keel schraapt. "Sorry dat ik zo vroeg ben, ik was een beetje te vroeg vertrokken..." Zegt hij een beetje aarzelend. "Ik ben nog pannenkoeken aan het bakken , je mag binnen komen als je wilt?" vraag ik glimlachend. "Graag " antwoord hij terwijl hij terug glimlacht. Hij volgt me naar de keuken. "Hmm, chocolat chip pancakes?" vraagt hij bijna kwijlend. "Jup" antwoord ik met een ploppende 'p'. "Yummy" zegt hij grijzend. Ik bak snel nog 2 extra pannenkoeken en ga bij hem aan tafel zitten.

Hij begint gretig van zijn pannekoeken te eten en ik moet lachen. Hij kijkt me glimlachend aan. We eten een tijdje in stilte. "Heb je vanavond iets te doen?" vraagt hij. "Nee ik denk van niet" antwoord ik aarzelend. "We zouden naar het stad kunnen gaan?" vraagt hij onzeker . "Amai, jij maakt ook werk van onze deal hé !" zeg ik lachend. Hij glimlacht een beetje verlegen. "Maar ik zou heel graag mee gaan naar het stad" voeg ik er dan glimlachend aan toe. Ik zie zijn gezicht oplichten bij mijn woorden."Dat is dan geregeld!" Zegt hij met een 'big smile' op zijn gezicht. Na het eten lopen we naar buiten, ik zie zijn auto staan, een zwarte range rover ! Ik heb altijd al zo'n auto gewild. Ik sta met open mond te kijken naar zijn auto. Hij schraapt zijn keel, ik schrik op uit mijn trance. "Euhm, coole auto..." zeg ik een beetje beschaamd. Ik stap in de voorzit en snuif de geur op. Hij is nog vrij nieuw denk ik... Hij start de auto en we gaan op weg naar school. "In welke klas zit je eigenlijk" vraag ik nieuwsgierig. "417, Jij?" "420" antwoord ik .

Ik denk dat onze klassen in dezelfde gang zijn. Ik wou het hem net vragen als maar we zijn al aangekomen op school dus ik laat het maar vallen. Hij stapt uit en ik wil ook net uitstappen als ik Caithlyn naar thibeau zie lopen. De ramen zijn verduisterd dus niemand kan mij in de auto zien zitten. Ik zie dat ze naar hem glimlacht en hem in een omhelzing trekt. Ze wil hem kussen, maar hij kust haar op haar wang, ze kijkt verbaasd maar zoekt er precies niets achter. Dan als thibeau net verder wil gaan kust ze hem op de mond , ik voel een steek van jaloezie door mijn buik gaan. Hij trekt zich terug en kijkt haar een beetje ongemakkelijk aan.

Ik weet dat ik het me eigenlijk niet moet aantrekken, hij is niet mijn vriendje maar HAAR vriendje. Ik zie hen richting school lopen, hij kijkt nog even achterom, even dacht ik dat hij in mijn ogen keek maar dat kan natuurlijk niet. Ik wacht tot als ze binnen zijn, er rolt een traan over mijn wang. Ik weet dat ik het me niet moet aantrekken maar ik doe het toch...

Als ik zie dat iedereen binnen is stap ik uit de auto. Als ik uitgestapt ben gaat hij vanzelf op slot. Die auto is echt te nice... Denk ik random. Ik loop naar binnen, naar mijn kluisje en haal mijn boeken voor vandaag eruit. Ik heb geen zin om nog naar het eerste uur te gaan, dat is toch al half bezig. Ik loop naar buiten en ga op een van de bankjes zitten.

The Boy You Know You Can't Have ®Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu