Family °Seungho°✓

° 1. Bölüm °

Elindeki kağıt parçasına inanmazcasına baktı Minho. Bugün için bir sürü güzel planı vardı aslında. İşten çıkar çıkmaz eve geçecek, güzel yemekler hazırlayacak ve Seungmin'in gönlünü almaya çalışacaktı. Fakat eve geldiğinde karşılaştığı bu kağıt parçası bütün planlarını alt üst ettiği gibi bedenini de alt üst etmişti.

'Anlaşmalı Boşanma Belgesi' yazıyordu kağıdın hemen üstünde. Seungmin'e ait yer imzalanmış bir şekilde karşısındaydı. Gerçekten bitiyor mu? Diye düşündü. Bir kaç aydır ayakta tutmaya çalıştığı bu evlilik gerçekten bu küçük kağıt ile sona mı erecekti?

Kendine yediremedi bunu. Kağıdı elinde sıkarken Seungmin'in iş yerine gitmek için yol aldı. Yarım saatlik mesafeyi neredeyse on beş dakikaya indirerek sert adımlarla şirketten içeriye girdi. Seungmin'in bulunduğu bölüme doğru ilerlerken insanların ona baktığını hissediyordu ama boş verdi. Kapıyı tıktıklamadan direkt Seungmin'in ofisine dalmıştı.

Seungmin içeride bir kadınla görüşme yapıyordu. Şaşkın bir şekilde önündeki kağıtlardan kafasını kaldırdığında gördüğü yüzle anında gerilmişti. Minho ise bakışlarıni kadına çevirmiş ve "Kocamla özel bir şey konuşmalıyım. Bizi yanlız bırakır mısınız?"

Kadın onay almak için Seungmin'e döndüğünde Seungmin başını sallamış ve kadının onları yanlız bırakmasını sağlamıştı.

Minho kadın çıkar çıkmaz hemen buruşmuş kağıdı Seungmin'e salladı. "Bu ne?"

Seungmin kağıda kısa ve soğukkanlı bir bakış attı. "Uzun zaman önce yapmamız gereken şey." Dedi Minho'ya bakışlarını çevirdiğinde.

Histerik bir kahkaha attı Minho. "Uzun zaman önce yapmamız gereken şey öyle mi?" Kağıdı iki tarafından tutup bir elini sertçe aşağıya indirmiş ve kolayca yırtılmasını sağlamıştı.

Hayretle gözlerini büyüttü Seungmin. Aynı zamanda oturduğu yerden kalkmıştı. "Ne yapıyorsun?"

Minho kağıdı biraz dhaa parçalayıp yere attıktan sonra tamamen Seungmin'in irislerine odaklandı. "Seni bilmem ama ben bu evlilik için canımı verdim. Ailemden vazgeçtim, kardeşimi görmemeyi seçtim, bütün o alışmış olduğum mükemmel hayatı bırakıp senin yanına geldim. Sadece bir imza ile bundan vazgeçemem."

Seungmin dudaklarını dişlerken ne yapacağını şaşırmıştı. Kolayca bitiremeyeceğini biliyordu ama ilk defa kocasının konuyu daha derinlere çektiğini hissetmişti. "Minho ben-"

"Daha bitmedi!" Diye bağırdı Minho. "Bana iyi bir hayat sunacağını söyleyen sendin! Sana inandım, sana güvendim! Şimdi yaptığın şey buna orantılı mı? Sen beni bıraktıktan sonra gidebileceğim bir yer olduğunu mu sanıyorsun?"

Yanaklarının ıslandığını ve görünüşünün bulanıklaştığını hissettiğinde titrek bir nefes verip yanaklarını sildi. "Kötü ithamlarda bulunmana rağmen seni sürekli alttan aldım, eve sürekli geç geldin, sürekli arkadaşlarınla bir yerlerdeydin, görmezden geldim. Neden biliyor musun? Çünkü ben-" Sözünü küçük bir hıçkırık keserken Seungmin bu cümlenin devamında ne geleceğini hissedebiliyordu ve hissettiği gibi de olmuştu. "Çünkü ben her şeye rağmen seni seviyorum aptal!" Demişti bağırarak. Bütün büroda bu sesin yankılandığını hissedebiliyordu.

Bu sefer sinirlenmişti Seungmin. Ama Minho'ya değil kendisineydi bu siniri. Onun inci göz yaşlarını dökmesini sağladığı içindi. "Minho-"

Minho bir kez daha sözünü kesti sevdiği adamın. "Ve beni uzun zaman sonra ilk defa birinin yanında ağlatmayı başardın. Seni tebrik ederim."