GİRİŞ BÖLÜMÜ

9 1 0
                                    


Ah be Hüseyin amcam ne olurdu yani oğlunu evermeseydin. Hadi evlendiriyorsun benim evimden ne istiyorsun be adam?

'Yalnız o ev senin değil Hüseyin amcanın hatırlatırım.'

Haklısın iç ses. Ben gariban bir kiracıyım. Ofladım. Allah'ım hayat neden bu kadar zor yarabbim. Kaç gündür bakmadığım bir yer kalmamıştı. Ama düzgün bir ev bulamıyordum. Ağlamak istiyorum ya. Biraz ağlasam ne olur ki?

'Salak salak konuşma önce götünü sokabilecek bir ev bul!'

Teşekkürler iç ses. Valla çok iyi moral motive ediyorsun insanı ya.

'Gerçekler canım gerçekler soğan gibi acı olan ve iç yakan gerçekler işte.'

Soğan ben ne alaka aq diyordur şimdi. Telefonum çalmaya başlayınca durdum ve cebimden telefonumu çıkardım. Ekrana baktım. Kocaman harflerle ADACIMCIM yazıyordu.

'Efendim kankim.'

'Ev bulabildin mi lan?'

Ne kadar da kibar bir insan!

'Aynen kanka hatta yerleştim bile'

'Sen benimle maytap mı geçiyorsun kızımmm?'

'Ev mev yok Ada ya. Bulamıyorum düzgün bir ev. Evsiz mi kaldım ben şimdi Adaaağğğ.'

'Bağırma lan bağırma bende kalırsın ne olacak sanki.'

'Sağol kankam da hep öyle gitmez. Neyse kapatıyorum ben aramaya devam.'

Ada'nın cevap vermesini beklemeden yüzüne çat diye telefonu kapattım. Kudursun Salak. Heheheh. Mal mal gülüp yoluma devam ettim. Yan tarafa kafamı çevirip bakmam ile kiralık ev ilanını gördüm. EV. KİRALIK. Hemde tatlı bir bina. ALLAAHH. İnşallah kimse tutmamıştır.

'Tutulsaydı o ilan hala orada mı olurdu ECMEL. KAFANI KULLAN BİRAZ YA'

Ulan iç ses. Ben heyecandan ne düşündüğümü biliyor muyum Allah aşkına. Bu minnoş ev benim olmalı. Giriş kat. Tam benlik. İlana doğru ilerleyip üzerinde bulunan numarayı aradım. Çalıyor çalıyor. Hadi ama açın şu telefonu.

'Efendim'

Minnoş bir kadın sesi beni karşıladı.

'Merhaba ben kiralık ev ilanını görüp aramıştım da. Müsait miydiniz acaba?'

'Tabi tabi müsaitim. Sen aşağıda isen bekle geliyorum ben hemen.'

'Ta...'

Tamam diyemeden telefon yüzüme kapatıldı.

'İşte bu dünyada hiçbir şey karşılıksız kalmıyor. Sen Ada'ya ev sahibi sana...'

Sus iç ses. SUS. Sırıttım. Şimdi ev sahibi benim bu salak yüz ifademi görüp ne yapıyor lan bu değişik demesin. Binanın Giriş kapısı hızlıca açıldı. Ve minnoş bir kadın belirdi. Buydu ev sahibi herhalde. Bana doğru gelmeye başladı.

'Az önce beni arayan sen miydin kızım?'

'Evet bendim efendim.'

Hanım kız modu açık. Hadi bakalım.

'Ee tamam o zaman önce sana evi gezdireyim. Sonra da şartları konuşuruz.'

Bilin bakalım ne oldu? Ben yine tamam diyemeden teyze girişe doğru ilerlemeye başladı. Ben bugün konuşamayacaktım galiba. Tamam demek yasak mıydı bana? 500 kere tamam işte. Yerimde durmaya son verip bende ev sahibinin arkasından ilerledim. Binanın içinden hemen sağa dönünce minnoş evimin kapısı gözüktü. Bakın evimin diyorum. O derece bir sahiplenmişlik. Ev sahibi hanım kapıyı açıp içeri geçti. Bende yine peşinden panda gibi ilerledim.

OYUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin