Yanna POV
Nang malapit na kami sa hapag-kainan ay binitawan na rin sa wakas ni Kei ang mga kamay ko.
Hindi ko alam kung bakit pero parang nadismaya ako? Chos!! Of course not! Hindi lang siguro ako Sanay kasi Wala pa naman akong nagiging boyfriend.
Yup! N.B.S.B. ako and I'm proud of being one.
Nagulat ako ng biglang may humila sa kamay ko.
"Hi! " nakangiting bati nito sakin. Tinitigan ko ang mukha niya kasi parang familiar. Sa tingin ko ay magkasing-age lang sila ng kapatid ko.
"Hello? " alanganing sabi ko after a couple of time. "And you are? " tanong ko. Hindi ko kasi maalala ang pangalan niya but I'm pretty sure I saw him somewhere.
"I'm Suoh, Suoh Takishima. Nice meeting you." Nakangiting pakilala nito Sabay lahad ng kamay.
Agad ko naman tinanggap iyon. Of Course! Prince Suoh! My Bad! Makakalimutin kasi ako masyado. Pero once ko lang naman siya nakita so, acceptable reason for me to forgot his name. Tsskk. Reason!
"Kei's Brother? " me, asking the obvious! Tsss.. What's with me? My mind asked. Haay! !! Parang tanga naman kasi yung tanong ko, buti nalang Wala dito yung kuya nito dito, kundi baka pinagtawanan na ako.
"Ahha! " he answered. Mabuti naman at hindi ako nito binara. Subukan lang niya nasa teritoryo ko siya. Haha,, as if! Teritoryo rin naman niya 'tong buong bayan.
"Halika na ate! Kain na tayo." Yaya niya sakin after a couple of seconds. Nagpatianod nalang ako sa paghila niya. I guess nature nilang magkapatid ang manghawak ng kamay, kaya walang malisya yung kay Kei kanina? Tss ... ba't parang disappointed ako? Naman!! Oh!!
- - - - -
It's been two days since I graduated. Two days na rin since yung last na pag-uusap namin ni Kei. And until now, hindi ko parin makalimutan yung naging pag-uusap natin. Paulit-ulit pa rin sa isip ko yung sinabi niyang I Changed.
FLASHBACK
Kasalukuyan kaming nag-uusap ni Kei dito sa may second floor ng bahay namin.
"Can I asked you something? " tanong sakin ni Kei in the middle of our random conversation.
Tumango naman ako because he seems serious? Curious? Who knows!
"Why aren't you calling me Prince? " he asked. Napalunok naman ako. Is it a big deal? Kunsabagay sa lahat ng tao sa paligid, ako lang ang namumukod- tanging hindi tumatawag sakanya ng Prince.
I don't know what to say. Baka kasi ma-offend siya pag sinabi ko yung totoo.
"Don't worry! Hindi ako ma-ooffend. I'm just curious, no biggy ." Sabi niya na parang nabasa yung nasa isip ko.
"Ahh..." sabi ko, ngumiti muna ako pero halatang nahihiya. "Eh, kasi diba,Galit ako sa'yo dati. Kaya hindi kita tinatawag na Prince kasi feeling ko hindi ka kagalang-galang because of your reputation. " alanganing sabi ko.
Napakunot naman ang noo niya. " Reputation? " he asked.
"You know, 'playboy' thingy." I said. Quote and unquoting the word playboy.
Natahimik naman siya. Parang ang lalim ng iniisip. Napakagat labi naman ako 'Patay' sabi ng isip ko.
"Hey, Kei! You see --- Ano, -- dati lang naman --- " hindi ko na natuloy ang dapat sanang sasabihin ko ng bigla siyang nagsalita.
BINABASA MO ANG
You're Only Mine
Short Story* - - - - - * Someday, I will be part of your world. * - - - - - * What if a Prince fall in love with his servant? Cliche right? They'll develop feelings to each other then Live-Happily-Ever-After. End of Story!! But then , she leave telling you s...
