BAND-AID #03

265 3 1
                                    

BAND-AID #03

GAME OVER

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[1 MONTH AFTER]

BRENT’S POV

Aish =___=!!! Isang buwan na ang nakakalipas pero ayaw pa rina kong tigilan ng babaing ito!!!! T@!#$!!!! Ang kulit!!! Biruin niyong araw-araw akong kinukulit!!! Walang araw na lumipas na hindi ako tinantanan!!!

“Brentzieeeeee koooooo!!!! May dala akong carbonara ohhh!!!! Kain ka naaa!!!\(^U^)/ “ ayan na naman siya =___=…AISH!!! Araw-araw, dinadalhan ako ng kung anu-ano. Pero ni minsan di ko tinikaman lahat ng dala niya. Manigas siya =_______=

“Ayiiieeeee!!!! Brent naman!!! Pansinin mo naman si Kara!!! Ang sweet nung tao oh!!!!!” tudyo pa ni Hilary

“Kung ikaw pa yan, di natuwa pa sana ako =_____=” bulong ko

“Anong sabi mo dude =_____=+++ ?!?!?!?” sabay akbay ni Zephyr kay Hilary. S***s!!!! Kailangan ba talagang ipamukha pa sa akin na kayo?!?!?! T@#$! !!! Badtrip!!!!

“Hello Hil-Hil at Zeph-Zeph!!!!!” bigla namang singit ni kulit. Bakit Hil-Hil at Zeph-Zeph??? Pet names daw niya dun sa dalawa. Tas umakbay sa braso ko, “HELLO BRENTZIEEEEE KOOO ^0^!!!!!!!!!!!!!!”

Hinigit ko ang braso ko sabay binulyawan ko din ito

“Hindi mo ba talaga ako tatantanan?!?!?! Tanga ka ba o talagang hindi mo ma-gets na hindi kita gusto at hinding-hindi kita kailanman magugustuhan!!!! Desperada ka na bang talaga??? Si HILARY!!! SI HILARY LANG ANG MAHAL kO!!!! Subukan mong maging siya at baka sakaling magbago pa ang isip ko!!!!”

“BRENT!!!!!!” --- Hilary

“Tss =____=, makaalis na nga!!!!” sabay walk-out ko. Narinig ko pang inaalo-alo nung 2 si kulit. Ginusto niya ito tas siya itong may ganang umiyak???

But don’t get me wrong, di naman talaga ako galit sa kanya!!!! Actually, I love her being beside me always. Di ko maintindihan pero magaan ang loob ko dito. Umaarte lang akong galit dito para tigilan na ako. Ayokong maranasan niya din ang naranasan kong di masuklian ng taong mahal mo ang nararamdaman mo.

Eh, ba’t di mo suklian??? Tudyo ng kabilang parte ng isip ko. Napailing na lang ako. Why the hell did that even crossed my mind?!?!?!?!

Pumasok na lang ako ng dressing room ko and I automatically smiled noong nakita ko na naman ang pamilyar na supot ng cookies at letter. Dali-dali ko itong nilapitan at binasa yung sulat

{{{Just because one person doesn’t love you, it doesn’t mean you should forget anyone else who do.

-Your anonymous fan TT___TT

#so tired of waiting}}}

Napakunot ang noo ko, “So tired of waiting??? Sino kaya ang hinihintay niya??? Ang swerte naman….”

“Brent…..”

KARA’S POV

Isang buwan na akong nangungulit…..Isang buwan na din akong nagtitiis….May silbi pa ba ang lahat ng ito??? Nakakatawa lang kasi ang vocal niya masyado sa pagsasabi ng totoo. Pero dapat nga magpasalamat pa ako di ba?? Pero, ang sakit </3 !!! Kaya ko pa ba??? Kaya ko pa bang manatili pa rin sa tabi niya???

“Kara, tahan na…Pasensya na, ganun talaga yung si Brent!!! Yaan mo at babatukan ko!!!” pang-aalo ni Hilary

Napatingin ako dito. Ang swerte mo…..Ikaw ang mahal niya…..Ano bang laban ko sa kanya di ba??? Maganda. Mabait. Sikat. Eh samantalang ako??? Hamak na P.A. lang naman niya.

Band-Aid: Mend My Broken Heart (SHORT STORY)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon